bu kararsızlık evliliğimi mahvediyor.

minikkelebek22222

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
7 Kasım 2014
11
0
1
45
büyük ve güzel bir şehirden güzel ve küçük sıkıcı bir şehre taşındım evlenince.eşim burda oturuyor.eşim istedi diye buraya geldik.eşimin ailesi burda.en başlarda canımı çok sıkmıyordu burda olmak.ama yıllar geçtikçe eşimin ailesiyle aynı şehirde yaşamak zor gelmeye başladı.kendi ailemi, alıştıım hayatı doğup büyüdüğüm memlketei çook özlemeye başladım.geldiğim yer herkezin yaşamak için can attığı bir yer.hergün kafamın içinde "ben buraya neden geldim" düşüncesi dönüp duruyor.acaba hatamı yaptım.ailemi neden orda bıraktım"fikrileri dönüp duruyor.eşim benım bu bunalım durumlarıma artık katlanamıyor.her kavganın sonun da iste tayinini gidelim burdan diyor.ama okadar basit deil.onun tayını benımkinden çok daha zor.o bunun için hiç bir caba sarfetmıyor.ben elimde çocuğumla nasıl tek başıma gidiyım.diyorkı ben arkandan gelirim diyor.ama hiç araştırma yapmıyor.benımde çok tuhaf bır şekilde burda tutan bşi var.burası küçük olduğu için çocuğuma çok kısa surede ulaşabiliyorum.yorulmuyorum.acilbir duruma evime gitmem çok kolay.bunlar bana cazip geliyor.evimizde var burda.ama bi tarfdanda ailem ve doğup büyüdüğüm şehir burnumun direğini sızlatıyor hergün.en kötü karar bile kararsızlıkdan kötüdür biliyorum.ama ne yapıcağım konusundakı kararsızlık benı eşimi evliliğimi çook yıpratıyor.aslında gözümde yemıyor tayin işleriyle taşınma işleriyle uğraşmak.ama bı tarafdanda acaba gitsekmı diyorum.çoook kararsızım.buda benı mahvediyor.nolur bana bişiler söyleyin.nasıl düşünmem gerektiği konusunda fikir verin.kafam çok yoruldu artık.
 
büyük ve güzel bir şehirden güzel ve küçük sıkıcı bir şehre taşındım evlenince.eşim burda oturuyor.eşim istedi diye buraya geldik.eşimin ailesi burda.en başlarda canımı çok sıkmıyordu burda olmak.ama yıllar geçtikçe eşimin ailesiyle aynı şehirde yaşamak zor gelmeye başladı.kendi ailemi, alıştıım hayatı doğup büyüdüğüm memlketei çook özlemeye başladım.geldiğim yer herkezin yaşamak için can attığı bir yer.hergün kafamın içinde "ben buraya neden geldim" düşüncesi dönüp duruyor.acaba hatamı yaptım.ailemi neden orda bıraktım"fikrileri dönüp duruyor.eşim benım bu bunalım durumlarıma artık katlanamıyor.her kavganın sonun da iste tayinini gidelim burdan diyor.ama okadar basit deil.onun tayını benımkinden çok daha zor.o bunun için hiç bir caba sarfetmıyor.ben elimde çocuğumla nasıl tek başıma gidiyım.diyorkı ben arkandan gelirim diyor.ama hiç araştırma yapmıyor.benımde çok tuhaf bır şekilde burda tutan bşi var.burası küçük olduğu için çocuğuma çok kısa surede ulaşabiliyorum.yorulmuyorum.acilbir duruma evime gitmem çok kolay.bunlar bana cazip geliyor.evimizde var burda.ama bi tarfdanda ailem ve doğup büyüdüğüm şehir burnumun direğini sızlatıyor hergün.en kötü karar bile kararsızlıkdan kötüdür biliyorum.ama ne yapıcağım konusundakı kararsızlık benı eşimi evliliğimi çook yıpratıyor.aslında gözümde yemıyor tayin işleriyle taşınma işleriyle uğraşmak.ama bı tarafdanda acaba gitsekmı diyorum.çoook kararsızım.buda benı mahvediyor.nolur bana bişiler söyleyin.nasıl düşünmem gerektiği konusunda fikir verin.kafam çok yoruldu artık.
Merhaba canim kaç yildir ordasiniz önce onu bi sorayim ??
 
Ben de dogup buyudugum sehirden ailemden uzaktayim esimde oyle ama onemli olan evdeki huzur, boyle basit seylerle kafani karistirma bence, dogdugun yer degil doydugun yer.. Esin de bu hallerinden bi sure sonra bunalabilir o yuzden mutlu olmaya bak bence ;)
 
Bence sizin için hayırlısı olan orada kalmak
büyük şehirlerde insan daha kötü oluyor
biz eşimle hep diyoruz ki inşallah yurt dışına yollarlar bizi..
insan bazen herkesten herşeyden uzaklaşmak istiyor
Sizin ailenizi görme zamanınız gelmiş bence
 
Ben de dogup buyudugum sehirden ailemden uzaktayim esimde oyle ama onemli olan evdeki huzur, boyle basit seylerle kafani karistirma bence, dogdugun yer degil doydugun yer.. Esin de bu hallerinden bi sure sonra bunalabilir o yuzden mutlu olmaya bak bence :KK66:


işte onu beceremıyorum.ben buraya öecburiyetten değil eşim istedi diye geldim.şimdide hatamı yaptım diye duşunuyorum
 
Kaldığınız yerin avantajları çok önemli.
Ama mutsuzluğunuz da hem kendinizi hem eşinizi zora sokuyor ve ne yazık ki çocuğunuz da huzursuzluktan etkileniyor etkilenecek.
O büyük şehre gidince eminim bu kez şimdiki yerinizin rahatlığını arayacaksınız.
Sık sık ailenizi görmeye gitseniz, küçük kaçamaklar sizi biraz daha rahatlatmaz mı?
 
gidiyorum ama yinede son zamnalarda ailemi çok özliyorum.onlara haksızlık ettiğimi düşünüyorum.onlar torunlarını çok özlüyor.asıl sorun galiba verdğim kararın arkasında duramıyorum.en başta vrdiğim karardan pişmanım sanırım.buda günlük hayatoma ilişkilerime çok yansıyo
 
işte onu beceremıyorum.ben buraya öecburiyetten değil eşim istedi diye geldim.şimdide hatamı yaptım diye duşunuyorum
Esini seviyorsan ve ailesinin yaninda diye sana karsi tavirlari farkli degilse bence bu konuyu beyninde bitirmeye calis cunku kendi memleketine gittiginde esin degisebilir evdeki huzurunuz kalmayabilir, surekli basina kalkabilir erkek milleti ne olucaklari hic belli olmaz
 
Eşimde bende ailelerimizden uzakta yaşiyoruz ikimizinde ailesi ayni sehirde biz farkli sehirdeyiz..cok haklisin insan özlüyo cok bazen gitmek istiyosun ama acele karar verme derim ben bulundugun ortamda bi düzenin var bi yaşantin var bence bozma az daha sabir baktin ki hic dayanamicak duruma geldin ozaman bi karar al bence cünkü cocugunda varmis bak onunda düzeni bozulucak belki adaptasyon sorunu yaşicak cocugunda
 
büyük ve güzel bir şehirden güzel ve küçük sıkıcı bir şehre taşındım evlenince.eşim burda oturuyor.eşim istedi diye buraya geldik.eşimin ailesi burda.en başlarda canımı çok sıkmıyordu burda olmak.ama yıllar geçtikçe eşimin ailesiyle aynı şehirde yaşamak zor gelmeye başladı.kendi ailemi, alıştıım hayatı doğup büyüdüğüm memlketei çook özlemeye başladım.geldiğim yer herkezin yaşamak için can attığı bir yer.hergün kafamın içinde "ben buraya neden geldim" düşüncesi dönüp duruyor.acaba hatamı yaptım.ailemi neden orda bıraktım"fikrileri dönüp duruyor.eşim benım bu bunalım durumlarıma artık katlanamıyor.her kavganın sonun da iste tayinini gidelim burdan diyor.ama okadar basit deil.onun tayını benımkinden çok daha zor.o bunun için hiç bir caba sarfetmıyor.ben elimde çocuğumla nasıl tek başıma gidiyım.diyorkı ben arkandan gelirim diyor.ama hiç araştırma yapmıyor.benımde çok tuhaf bır şekilde burda tutan bşi var.burası küçük olduğu için çocuğuma çok kısa surede ulaşabiliyorum.yorulmuyorum.acilbir duruma evime gitmem çok kolay.bunlar bana cazip geliyor.evimizde var burda.ama bi tarfdanda ailem ve doğup büyüdüğüm şehir burnumun direğini sızlatıyor hergün.en kötü karar bile kararsızlıkdan kötüdür biliyorum.ama ne yapıcağım konusundakı kararsızlık benı eşimi evliliğimi çook yıpratıyor.aslında gözümde yemıyor tayin işleriyle taşınma işleriyle uğraşmak.ama bı tarafdanda acaba gitsekmı diyorum.çoook kararsızım.buda benı mahvediyor.nolur bana bişiler söyleyin.nasıl düşünmem gerektiği konusunda fikir verin.kafam çok yoruldu artık.
"gitsek mi" derken bence bunu iki kişi düşünüp karar alırsanız yükün hafifler.
 
Ben de eşim de hep deriz,keşke sık sık taşınabileceğimiz değişik şehirler keşfedebileceğimiz bir mesleğimiz olsa diye. Yani eşiniz de istiyorsa bir kaç yıl da doğduğunuz şehre gidin bence.Alışamazsanız da dönersiniz.Bu arada bu iki şehri merak ettim:KK48:
 
Çocuğun açısından düşün. Şimdi yaşı küçükse, ufak bir şehirde yaşamak avantaj olur. Ama büyüdükçe büyük şehirde yaşamak daha iyi olacaktır. Ona göre karar ver.
 
eşimin değişeceği kesin.eşim ailesine düşkün.hergün mutlaka telle konuşur.neye ihtiyaçları olsa koşturur.yanı oraya gitsek eminim birkaçhaftada bir gelmek isticek.
 
Çocuğun açısından düşün. Şimdi yaşı küçükse, ufak bir şehirde yaşamak avantaj olur. Ama büyüdükçe büyük şehirde yaşamak daha iyi olacaktır. Ona göre karar ver.


beni zaten tam olarak bu düşünceler buraya bağlıyo.ama diğer tarfadanda diyorumki orda çocuk büyütenler nasıl büyütüyor.hep kafam karışıyor
 
Ah arkadasim,konunu okurken bir an kendimi buldum,ayni durum aynı düşünceler aynı sıkıntılar ;( ben istanbulda çok rahat yaşıyordum,iyi bir gelirim vardı,arkadaşlarım ailem vs...şimdi eşimden dolayı yurtdışında küçük bir şehirde yaşıyorum...çok sıkıcı,çok farklı...evet refah düzeyi vs yüksek,bebeğim var,onun geleceği için gayet iyi,lakin memleketimin taşı toprağı burnumda tütüyor...kalbim sızlıyor...benim de evliliğim çok etkilendi bu ruh durumumdan...hergün her saniye bir hüzün burukluk var yüreğimde...yaşayan bilir,seni çok iyi anlıyorum...annem yaşlı acaba diyorum ona haksızlık mı ettim,beni özlüyor...zaten üniversiteden dolayı uzaktık yıllarca,şimdi eşimi sevdim diye geldim ama katlanamıyorum...inan herşey unutulacakmış gibi geliyor ama bu his ömür boyu sürecek sanki içimde ;(( ağlamadığım gün yok gibi ;(
 
"gitsek mi" derken bence bunu iki kişi düşünüp karar alırsanız yükün hafifler.


çok haklsın.aslında bende böyle olsun istiyorum.geçen gün eşimede dedim.bak bir birimizi yıpatıyoruz.bi karar verelim ona göre hareket edelim dedim.yanı 1 yıl yada 2 yıl sonra taşıncaz diyelim dedim.oda böyle bir şeye sana söz veremem bişi çıkıp tayın olamazsak nolcak dedı.
 
Ah arkadasim,konunu okurken bir an kendimi buldum,ayni durum aynı düşünceler aynı sıkıntılar ;( ben istanbulda çok rahat yaşıyordum,iyi bir gelirim vardı,arkadaşlarım ailem vs...şimdi eşimden dolayı yurtdışında küçük bir şehirde yaşıyorum...çok sıkıcı,çok farklı...evet refah düzeyi vs yüksek,bebeğim var,onun geleceği için gayet iyi,lakin memleketimin taşı toprağı burnumda tütüyor...kalbim sızlıyor...benim de evliliğim çok etkilendi bu ruh durumumdan...hergün her saniye bir hüzün burukluk var yüreğimde...yaşayan bilir,seni çok iyi anlıyorum...annem yaşlı acaba diyorum ona haksızlık mı ettim,beni özlüyor...zaten üniversiteden dolayı uzaktık yıllarca,şimdi eşimi sevdim diye geldim ama katlanamıyorum...inan herşey unutulacakmış gibi geliyor ama bu his ömür boyu sürecek sanki içimde ;(( ağlamadığım gün yok gibi ;(


hissettiklerimiz çok benziyor.sizin buraya gelme şansınız varmı?
 
yorulmamanız ve cocuğunuza kolay ulaşabilmeniz benim için kalma nedeni. sanıyorumki yası da küçük. çocuğunuz okul çağına gelince taşınmayı düşünmeniz daha iyi olur gibi geldi bana. eşinizide bu süre içinde taşınma fikrine tatlı tatlı alıştırırsınız. coçuğunuuzn eğitimi için taşındığınızı bahane edersiniz. ama eşinizin gönlü olmadan taşınmayın sizi çok yorar pişman olursunuz.
 
çok haklsın.aslında bende böyle olsun istiyorum.geçen gün eşimede dedim.bak bir birimizi yıpatıyoruz.bi karar verelim ona göre hareket edelim dedim.yanı 1 yıl yada 2 yıl sonra taşıncaz diyelim dedim.oda böyle bir şeye sana söz veremem bişi çıkıp tayın olamazsak nolcak dedı.
o o zamn konuşulmuş bir şey.
şimdi sen kendi kendine bir şeyler düşünüyorsun da eşin ne düşünüyor?
 
Back
X