bu kararsızlık evliliğimi mahvediyor.

büyük ve güzel bir şehirden güzel ve küçük sıkıcı bir şehre taşındım evlenince.eşim burda oturuyor.eşim istedi diye buraya geldik.eşimin ailesi burda.en başlarda canımı çok sıkmıyordu burda olmak.ama yıllar geçtikçe eşimin ailesiyle aynı şehirde yaşamak zor gelmeye başladı.kendi ailemi, alıştıım hayatı doğup büyüdüğüm memlketei çook özlemeye başladım.geldiğim yer herkezin yaşamak için can attığı bir yer.hergün kafamın içinde "ben buraya neden geldim" düşüncesi dönüp duruyor.acaba hatamı yaptım.ailemi neden orda bıraktım"fikrileri dönüp duruyor.eşim benım bu bunalım durumlarıma artık katlanamıyor.her kavganın sonun da iste tayinini gidelim burdan diyor.ama okadar basit deil.onun tayını benımkinden çok daha zor.o bunun için hiç bir caba sarfetmıyor.ben elimde çocuğumla nasıl tek başıma gidiyım.diyorkı ben arkandan gelirim diyor.ama hiç araştırma yapmıyor.benımde çok tuhaf bır şekilde burda tutan bşi var.burası küçük olduğu için çocuğuma çok kısa surede ulaşabiliyorum.yorulmuyorum.acilbir duruma evime gitmem çok kolay.bunlar bana cazip geliyor.evimizde var burda.ama bi tarfdanda ailem ve doğup büyüdüğüm şehir burnumun direğini sızlatıyor hergün.en kötü karar bile kararsızlıkdan kötüdür biliyorum.ama ne yapıcağım konusundakı kararsızlık benı eşimi evliliğimi çook yıpratıyor.aslında gözümde yemıyor tayin işleriyle taşınma işleriyle uğraşmak.ama bı tarafdanda acaba gitsekmı diyorum.çoook kararsızım.buda benı mahvediyor.nolur bana bişiler söyleyin.nasıl düşünmem gerektiği konusunda fikir verin.kafam çok yoruldu artık.


çok benzer bir durumdayız
mevcut düzeni bozmaya cesaret edemiyor
ama bir yandan da bu düzenin içinde olmak istemiyoruz
:(
seni çok iyi anlıyorum
hergün aklımda neden burdayım diye geliyor
eşime bin bir sitem ediyorum
iş hadi kalk gidelim e gelince
yemiyor
:)

bende çareyi her tatilde hatta çok bunaldığımda 2 günlük hafta arasında bile
akçay a kaçmakta buldum

bu bir nebze teselli oluyor
ama oraya gidişimde annemlerin evinde kalmam
ister isteemz bana
geçicilik hissi veriyor
bu nedenle bu sene bir yazlık alıcaz
böylece
sıkıdığım an
ver elini
memleketim
:)
 
yorulmamanız ve cocuğunuza kolay ulaşabilmeniz benim için kalma nedeni. sanıyorumki yası da küçük. çocuğunuz okul çağına gelince taşınmayı düşünmeniz daha iyi olur gibi geldi bana. eşinizide bu süre içinde taşınma fikrine tatlı tatlı alıştırırsınız. coçuğunuuzn eğitimi için taşındığınızı bahane edersiniz. ama eşinizin gönlü olmadan taşınmayın sizi çok yorar pişman olursunuz.


eşmin görünürde gönlü var.hem benim baskımdan hemde çevre baskısın
o o zamn konuşulmuş bir şey.
şimdi sen kendi kendine bir şeyler düşünüyorsun da eşin ne düşünüyor?



eşim gitmiyelim demiyor.ama gidelimde demiyor.en baştan beri zaten gitmem demedi.evlenirken yalvardım resmne bak nolur burda yaşıyalım diye.ınat etti.ikna etti benı.bende dedimki benım yanım eşimin yanı.tamam dedım.ama geri dönücez diye sözleştik.
düzenini kurduktan sonra insanın gözü yemıyor işte.mantığımla kalbim ayrı işliyo.birde işin kötüsü iş yerindede sen neden orayı bırakıp buraya geldin diyolar.birkaç arkadaşım benım geldiğim yere taşındı.benım asıl sıkıntım pişmanlık hissi.yanı anıyaşıyamıyorum bu histen dolayı.yanı biz böyle bir karar verdık şimdilik böyle diyemıyorum bir türlü.hep acaba fikri var kafamda.sanırım bende bir kişilik bozukluğu oluştuğu.hayatımda daha önceden böyle bir kararsızlık yaşamdım inanın.hep net oldum.ama şimdi böyle git gel yaşıyorum hep.
 
çok benzer bir durumdayız
mevcut düzeni bozmaya cesaret edemiyor
ama bir yandan da bu düzenin içinde olmak istemiyoruz
:KK43:
seni çok iyi anlıyorum
hergün aklımda neden burdayım diye geliyor
eşime bin bir sitem ediyorum
iş hadi kalk gidelim e gelince
yemiyor
:)

bende çareyi her tatilde hatta çok bunaldığımda 2 günlük hafta arasında bile
akçay a kaçmakta buldum

bu bir nebze teselli oluyor
ama oraya gidişimde annemlerin evinde kalmam
ister isteemz bana
geçicilik hissi veriyor
bu nedenle bu sene bir yazlık alıcaz
böylece
sıkıdığım an
ver elini
memleketim
:)


evet tamamen aynı şeyleri hissediyoruz.siz kaç yıldır ordasınız?
 
Canım bende istanbulda doğup büyüdüm. Ama ben işim nedeniyle geldiğim şehirde eşimle evlendim. Burası küçükbir ilçe.Sakin ..Eşimin başka bir şehirde iş yapabilmesine imkan yok. sıfırdan başlaması gerek. Buna rağmen ben bile bazen İstanbula dönmek istiyorum Tüm ailem orda.Bazen onlara bu fikirlerimden bahsettiğimde Saçmalama buraya gelip ne yapacaksın biz buradan kaçmaya çalışıyoruz diyorlar. Diğer taraftan alıştım.. İstanbulun karmaşası ve orada çalışıyor olmak düşüncesi de korkutuyor beni.Çocukları burada daha güvenli büyütüyorum.Bunlarında farkındayım ama diger taraftan özlemekden de geri duramıyorum..Artık Emekli olduğumda yada çocuklar ünv. kazandığında flan gidip yerleşirim diyerek kendimi avutuyorum..
 
Sen kendinden emin degilsin ki .
Öncelikle senin kendinden emin olman gerekiyor , cünkü suan gitsin eminim tekrar pisman olucaksin...
Cok gitmek isteseydin bir sekilde tayinini cikartir giderdin , Esinde pesinden gelirdi zaten.
Sen gittikten sonra mecbur ugrasacak kendisi tayin isleriyle.
Suan sen emin adim atmadigin icin esinde rahat davraniyor...

Oncelikle sadece gidersem nasil olur diye dusun sonrasinda karar ver..
Cunku boylelikle evinde huzurunda kalmiyo...
Herkez evlenince ailesinden dogdugu yerden uzaklasiyor ...
Istisnalar haric , bir cogunuz ailemizden ayri sehirlerdeyiz... tabiki ozluyoruz orda olmak istiyoruz , ama sartlar is durumu felan buna musait olmayinca olmuyor...
 
Bende buyuk sehirden kuciluk sehire geldim esimin isi burada oldugu icin.arada banada gitme istegi geliyor o an anliyorumki ailemi ozlemisim gordukden sonra hersey duzeliyor siz bence ailenizi gormeye gidin
 
Back
X