Bu korku icin bir tavsiye ...

Yanlizzzzzz

Olmasada olurmuş
Kayıtlı Üye
28 Kasım 2013
1.081
222
123
Merhaba arkadaslar... ben bi süredir beni zaman zmaan bunaltan bi konudan bahsetmek istiyorum. Hepimiz ölümlü canlilariz.. ama son bi senedir ölüm korkusu sikintisi icersindeyim. Bi yakinimi kaybettim ve biraz stresli aile sorunlarindan sonra patlak verdi.. doktora anlattim hafif bi bitkisel stres ilaci verdi cok iyi geldi gercekten.. daha gencim. Ama sürekli her gün cabucak bitiyo gece gunduzu gündüzde geceyi getiriyo ömür gececek ve bitecek hizlica diyorum. Bi yandan artik hayati ciddiye alip ufak seyler icin üzülmüyorum iyi geldi bi yandanda hayatin gercegini farkettim hersey bos geliyo. Aklima gelince cok korkuyorum . Zaten ölcez ama o zamana kadar bunu dusunum dusunup korkmaktansa her günümü bunu düsünmeyerek mutlu yasamak istiyorum.. arkadaslar ne dersiniz bi psikologla görüseyimmi yoksa gecermi. Eskiden hic aklima gelmezdi bile tekrar öyle olmak istiyorum.. okuyan ve cevaplayan herkese cokk tesekkur ederim.. herkese hayirli günler...
 
Böyle yaşanmaz kesinlikle psikoloğa git. Birde hayatını dolu dolu yaşamaya bak en azından ölsemde hayatımı boş geçirmeden öldün diyebilirsin.
 
Merhaba arkadaslar... ben bi süredir beni zaman zmaan bunaltan bi konudan bahsetmek istiyorum. Hepimiz ölümlü canlilariz.. ama son bi senedir ölüm korkusu sikintisi icersindeyim. Bi yakinimi kaybettim ve biraz stresli aile sorunlarindan sonra patlak verdi.. doktora anlattim hafif bi bitkisel stres ilaci verdi cok iyi geldi gercekten.. daha gencim. Ama sürekli her gün cabucak bitiyo gece gunduzu gündüzde geceyi getiriyo ömür gececek ve bitecek hizlica diyorum. Bi yandan artik hayati ciddiye alip ufak seyler icin üzülmüyorum iyi geldi bi yandanda hayatin gercegini farkettim hersey bos geliyo. Aklima gelince cok korkuyorum . Zaten ölcez ama o zamana kadar bunu dusunum dusunup korkmaktansa her günümü bunu düsünmeyerek mutlu yasamak istiyorum.. arkadaslar ne dersiniz bi psikologla görüseyimmi yoksa gecermi. Eskiden hic aklima gelmezdi bile tekrar öyle olmak istiyorum.. okuyan ve cevaplayan herkese cokk tesekkur ederim.. herkese hayirli günler...

annem rahmetli olduğunda bende de başladı korkular. o psikolojiyi bilirim çok zor. ama ben namaza başladıktan sonra atlattım. sanırım ölümden değilde ölüm sonrasından korkuyoruz.
 
Psikolog ne yapabilir Allah aşkına ? Hemen her şeyde psikolog diyip duruyorsunuz..

Her canlı ölümü tadacaktır. Bu dünyanın mühim olmadığının bir kanıtı ölen insanlar da.. Bu korku ile yaşamak yerine bir gün öleceğini bilerek, dünyayı güzel görüp ahireti unutmayarak yaşamak gerekir.

İlaçlar sadece beyini uyuşturur. Allah insana akıl vermişken neden kullanmayıp ilaca yönelir ki insan bile bile..

Ölüm soğuk gelir, insanın tüyleri ürperir evet. Hangimiz bir ölü ile aynı odada kalsak korkmayız ki ?
Ama bir gün kendimizin de öleceğini bilerek, hatta çoğu zaman da bunu unutarak yaşıyoruz. Ölüm de nefes almak ve su içmek kadar normal ve doğal bir şey..
Bunun farkındaysak korkmak da faydasız :)
 
ölüm diye bir şey yok gerçek hayat diye bir şey var sadece nasıl bir yer bilmediğin için bu korku misal dişçiye giderken ayılıp bayılan arkadaşlar var ilk defa oturacaklar o koltuğa ama işlem başladığında rahatlıyorlar sandıkları gibi bir şey yok meğerse , öyle düşün ...en basit böyle anlatabilirim.
 
Merhaba arkadaslar... ben bi süredir beni zaman zmaan bunaltan bi konudan bahsetmek istiyorum. Hepimiz ölümlü canlilariz.. ama son bi senedir ölüm korkusu sikintisi icersindeyim. Bi yakinimi kaybettim ve biraz stresli aile sorunlarindan sonra patlak verdi.. doktora anlattim hafif bi bitkisel stres ilaci verdi cok iyi geldi gercekten.. daha gencim. Ama sürekli her gün cabucak bitiyo gece gunduzu gündüzde geceyi getiriyo ömür gececek ve bitecek hizlica diyorum. Bi yandan artik hayati ciddiye alip ufak seyler icin üzülmüyorum iyi geldi bi yandanda hayatin gercegini farkettim hersey bos geliyo. Aklima gelince cok korkuyorum . Zaten ölcez ama o zamana kadar bunu dusunum dusunup korkmaktansa her günümü bunu düsünmeyerek mutlu yasamak istiyorum.. arkadaslar ne dersiniz bi psikologla görüseyimmi yoksa gecermi. Eskiden hic aklima gelmezdi bile tekrar öyle olmak istiyorum.. okuyan ve cevaplayan herkese cokk tesekkur ederim.. herkese hayirli günler...
dua etmeni öneririm ayetel oku bol bol faydasını görüceksin ..
 
Ben ölümü tüm sikintilarimizdan kurtulmanın bir yolu olarak görüyorum.

Bir sürü acı çeken insan var, çevresindekilere büyük haksızlıklar yapan insanlar var kısacası dünyada çok fazla zorluk var, üzüntü var, üzen var. Ama ölümden sonra kotu insanların yaptıkları yanlarına kalmayacak. Herşeyin karşılığı olacak. Zor zamanlarımda kendime bunların hepsi bitecek boşuna kendini yipratma diyorum.
Ben böyle düşündüğüm için ölüm beni korkutmuyor tam tersine rahatlatıyor. Sen de bakış açını değiştirirsen belki daha iyi olur.
 
Ölümü düşünerek yaşamak, hiç düşünmeden yaşamaktan daha iyidir. Mutlaka kişiye gelecek bir son ve kaçmak mümkün değil. Siz ölümden sonrası için duyulan belirsizlikten korkuyorsunuz. Panik atak başlangıçları bir yakının vefatı ile de tetiklenebiliyor. Gece uyuyamama, nefes darlığı, bayilacakmis hissi ilerleyen dönemlerde artarak devam eder. Bu tarz sorunlarınız yoksa ölümden neden korktuğumuz gerçeğini bir düşünün. Yüzleşmeden hiç bir duygu yenilemez.
 
Psikolog ne yapabilir Allah aşkına ? Hemen her şeyde psikolog diyip duruyorsunuz..

Her canlı ölümü tadacaktır. Bu dünyanın mühim olmadığının bir kanıtı ölen insanlar da.. Bu korku ile yaşamak yerine bir gün öleceğini bilerek, dünyayı güzel görüp ahireti unutmayarak yaşamak gerekir.

İlaçlar sadece beyini uyuşturur. Allah insana akıl vermişken neden kullanmayıp ilaca yönelir ki insan bile bile..

Ölüm soğuk gelir, insanın tüyleri ürperir evet. Hangimiz bir ölü ile aynı odada kalsak korkmayız ki ?
Ama bir gün kendimizin de öleceğini bilerek, hatta çoğu zaman da bunu unutarak yaşıyoruz. Ölüm de nefes almak ve su içmek kadar normal ve doğal bir şey..
Bunun farkındaysak korkmak da faydasız :)
Keşke herkes bunun bilincinde olabilse.
 
Bencede kendi kendine atlatamıyorsan bir psikologla görüşmelisin.
Ölüm her canlı için var. Ama buna takılıpta hayatı kaçırmamak lazım. Ölümün nesinden korkuyorsun mesela?
Hayatı bırakıp gitmekten mi?
Ölümden sonraki hayattan mı?
Sevdiklerinden ayrılmak mı?
Bunları düşün ve ölüme takılmaktansa bunlar için birşeyler yap belki rahatlarsın.
Ama bazen insanoğlu ne kadar farkında olsada bazı şeylere takılabiliyor. Kimisi kendi çabalarımızla geçiyor, kimisi yardıma muhtaç.
 
Ben de meme sagligi problemi yasadim. Sonuclarim temiz cikti. Ama degisimler devam ediyor. Gecmezse yine gel demisti doktor. Neyse... şöyle ki bende de bu sorundan sonra basladi. Kücük cocugum var diye özellikle. (Allahim bizleri onlara , onlari bize bagislasin ) Namaza basladim ben de.(daha düzenli) Inanclariniz bu dogrultudaysa baslayin. Doktora da gidin tabi... tespih de yapabilirsiniz.
 
ölümden kim korkmazki ..
aslında ölümden değil sonrasından korkuyoruz ben ölümden de korkuyorum nasıl gelecek ne şekil bir acı duyulacak vs tabi daha çok sonrasından çünkü günahlarımız var elbet bize sorulacak
ama birde şöyle düşünmemiz gerekir bizi yaratan Rabbimiz bize hiç acı cektirirmi o bizi çok seviyor.. bu dünyada olduğumuz sürece her nefeste şansımız var ölüm kapıya gelene kadar
size tavsiyem bu korkuyu aşmak için dini vecibelerine dikkat et rahatlarsın bol dua bol zikir ve Rabbime güven o bizi çok seviyor
günah varsa Tevbe et diyor et ben affedeyim ilk günkü gibi temiz kılayım seni diyor bu kadar magfireti geniş olan Rabbimiz varken çokta korkmamak lazım ama tabiki ölümün urpertisi hem ensemizde yüreğimizde hissedicezki ona göre yaşayacağız..
 
Elbetteki ölecegiz ve ölümü hatrlaman guzel birsey sen amellerini iyi yonde yaparsan cennetin ve rabbimin sana sundugu guzellikleri alırsın bu dunya bir ruya ölümden korkanlar obur dunyasını dusunmeyenler olmalı bence
 
Sevdiklerinden yardım iste.
Allah korusun deli olursun sürekli bu düşünceyle.
Mutlu olmaya bak. Ölümü düşüne düşüne bı yere varamazsin. Gün bitiyo ama yeni bı gün doğuyor o günü dolu dolu yaşamaya bak.
 
Back
X