Annem, bu yastan sonra kendiniz birini bulamazsiniz artik diyor. Gorucu usulu,tavsiye ve tanistirmayla olurmus ancak.
Bir arkadasima birini tavsiye edeyim dedim. İsrar etmislerdi kiz ariyordular ben de tmm soylerim dedim. Soyledim arkadasima, o da "bana boyle seyler tuhaf geliyor" dedi, bunu anneme soyledigimde "bu yasa kadar biri olmadi da bundan sonra mi olacak gorussun iste " dedi. Ben de niye oyle diyosun evde mi kaldik biz dedim. Yok ama arkadas olacaksiniz da bir kac yil gececek taniyacaksiniz da gec olur artik dedi. Lafi cevirmeye calisti yani. "yillarca sevgili kalmak zorunda degiliz ki" dedim neyse uzatmak istemedik misafir vardi odada cunku ama annemin boyle dusunmesi beni cok uzdu. Yeri gelince "amaan bosver evlenince nolacak" diyen kadin meger evde kaldigimi dusunmeye baslamis. Beni biriyle tanistirmak isteyenler cikinca hemen tanis diyor. Gecenlerde birini onermislerdi,annem tutturdu bi gorus hemen kestirip atma diye,ben de tam tamam demek uzereydim ama bu aksam bu konusma olunca sogudum birden bu fikirden.
Annemin o "bu yastan sonra bulamazsiniz" lafi cok agirima gitti sirf bu lafin altinda kalmamak icin kimseyle tanismak istemiyorum... Ama bu onun fikrini degistirir mi bilmiyorum. Yasimiz 26 bu arada.