canım çok sıkkın.. insanlara göre benim birşeyim yok ama kendimi yalnız ve mutsuz hissediyorum. 3,5 yıl önce büyük bi hata yaparak nişanlandım. aileme karşı çıkarak aşkımdan ölüyomuş gibi ısrar ederek bu hatayı yaptım. aslında çok tanımıyodum ve sevdiğimi sanıyomuşum. güzelce kandırdı beni ve nişandan sonra bütün yalanlar döküldü ortaya ve ayrıldık tabi. ailemin büyük desteğiyle ve erkeklerden nefret ederek 2 yılda anca atlattım bu durumu. bu süreden sonra yeniden bi ilişki düşünür hale geldim. yeni tanışmalar görüşmeler oldu ama hiçbiri olmadı. sonra yeniden bi tanışma. onu sevdim
herşey çok güzeldi yıllarca yaşayıp konuşacağımız şeyleri paylaştık sanki çok mutluyduk. sonra nişan kararı alındı. nişandan 1 gün önce bi tatsızlık oldu ben bunu büyütmedim geçer dedim ertesi gün nişanı yaptık. nişandan 2 gün sonra bana nişanlandık diye evlenmek zorunda değiliz dedi. dünya başıma yıkıldı ağlama krizlerine girdim. aileme anlatamadım düzelir belki diye. ama beni hiç aramadı nişandan sonra umursamadı. üstümde bi ağırlık var bi evliliğin sorumluluğunu taşıyacağıma inanmıyorum bu yüzük bana ağır geldi falan dedi. sonra 1 hafta geçti ben aradım. bitsin dedi.. bitti.
bu kadar kolaymış yani. bu olay olalı 1 buçuk ay oldu. ben şimdi kendimi çok yalnız hissediyorum ve bunu kimse anlamıyo. ağlama krizlerine giriyorum geceleri uyuyamıyorum, bi kankim var bu aralar onunla da görüşemiyoruz benim bu halde olduğumu biliyo ama bana vakit ayırmıyo ona da kızıyorum. ailemde herşeye hayır diyo patlamak üzereyim artık. çok yalnızım üzgünüm. aslında hiçbir eksiğim yok şu hayatta çok şükür ama neden böyle oldu diyorum yani 2. kez nişandan ayrılmak falan bu durum beni üzüyo. bunu yaşamam gerekiyomuş demekki diyorum kaderde varmış diyorum ama kafama takamdan edemiyorum.. kız kardeşim var benden küçük bu yaz evlenecek.. ama ben yalnız ve mutsuzum.. derdimi paylaşmak istedim sizinle.. belki sizin yorumlarınız beni biraz rahatlatır....
herşey çok güzeldi yıllarca yaşayıp konuşacağımız şeyleri paylaştık sanki çok mutluyduk. sonra nişan kararı alındı. nişandan 1 gün önce bi tatsızlık oldu ben bunu büyütmedim geçer dedim ertesi gün nişanı yaptık. nişandan 2 gün sonra bana nişanlandık diye evlenmek zorunda değiliz dedi. dünya başıma yıkıldı ağlama krizlerine girdim. aileme anlatamadım düzelir belki diye. ama beni hiç aramadı nişandan sonra umursamadı. üstümde bi ağırlık var bi evliliğin sorumluluğunu taşıyacağıma inanmıyorum bu yüzük bana ağır geldi falan dedi. sonra 1 hafta geçti ben aradım. bitsin dedi.. bitti.bu kadar kolaymış yani. bu olay olalı 1 buçuk ay oldu. ben şimdi kendimi çok yalnız hissediyorum ve bunu kimse anlamıyo. ağlama krizlerine giriyorum geceleri uyuyamıyorum, bi kankim var bu aralar onunla da görüşemiyoruz benim bu halde olduğumu biliyo ama bana vakit ayırmıyo ona da kızıyorum. ailemde herşeye hayır diyo patlamak üzereyim artık. çok yalnızım üzgünüm. aslında hiçbir eksiğim yok şu hayatta çok şükür ama neden böyle oldu diyorum yani 2. kez nişandan ayrılmak falan bu durum beni üzüyo. bunu yaşamam gerekiyomuş demekki diyorum kaderde varmış diyorum ama kafama takamdan edemiyorum.. kız kardeşim var benden küçük bu yaz evlenecek.. ama ben yalnız ve mutsuzum.. derdimi paylaşmak istedim sizinle.. belki sizin yorumlarınız beni biraz rahatlatır....
Demekki 2sinde de yanlış kişileri seçmişsin. ßen derim ki yeni birini bulursan tekrar uzun süreli olmadan yüzük takma ciddi olma demiyorum ama tanı onu herşeyiyle önce tanı. ayrıca neleri var nikah masasında gelinliğiyle terkedilenler var sen buna şükür de. Ve ben inanıyorum ki sende inan karşına doğru düzgün sana gerçekten değer veren biri çıkacak. Sen hayırlısını dile ve bekle herşeyin zamanı vardır Allah doğru zamanı bilir ve gönderir sana yarım elman olan kişiyi. Ve devamlı ya sabır çek kalbin gönlün rahatlasın
