Kızlar ben normalde çok hassas ve duygusal biriyim ama bazı zamanlardada dik durmayı bilirim.
Fakat artık yapamıyorum kendimi iyice bıraktığımı düşünüyorum.
Her şeye çok çabuk sinirlenip karşımdaki insanları kırabiliyorum kırdıktan sonra ise kendim üzülüyorum oturuyorum ağlıyorum. Maalesef aileme karşıda böyleyim.
Yapmak istemiyorum aslında ama elimde değil.
Örneğin sevgilimle 1 haftadır falan genel olarak aramız iyi değil 2 gündürde hiç konuşmadık. Çünkü ben sakin olamıyorum o beni kızdırcak bişey yapıyor ve ben kırıldığımı belli edip sessiz kalamıyorum.
Bağırıyorum azarlıyorum derken oda tepki gösteriyor bu sefer ağlamaya başlıyorum. Hem kendime hemde ilişkime zarar veriyor.
Sinirli olduğum içinde annem küçücük bişey sorsa tepki gösteriyorum bağırıyorum kırabiliyorum.
Yani bu konuda herkesin fikrini almak istedim hem bu kadar sinirli olup her şeye bu kadar üzülmek istemiyorum kendimi yıpratıyorum sadece.
Bunu nasıl çözebilirim hayatımı o kadar etkiliyor ki böyle olduğum içinde kendime kızıyorum.
Bende böyleydim.. Haklıyken haksız konuma çok düştüm bu sinirim ve sulu gözlülüğüm yüzünden..
Özellikle nişanlımla ilişkimde saygınlığımı ve aramızda ki dengeyi bu davranışlarla kaybedebileceğimi idrak ettiğimde aklım başıma geldi. Belki çok ciddi bir sorun değil başlangıçta ama bu olayların sayısı arttıkça ilişkimi mahvedebileceğini farkettim.
Kendimi telkin ederek, takıntılarımın farkına vardım. Üstesinden geldim. Bir şeye kızdığımda tartışmak yerine, yatışana kadar sessiz kalmayı tercih ediyorum. Ve sakinleştiğimde çok daha olgun bir şekilde çözüyoruz sorunlarımızı. Eğer haklıysam asla alttan almıyorum ama kendimi de haksız konuma düşürmüyorum.
Hatalarının farkındaysan zaten çözüme yaklaşmışsın demektir.
Seni kızdıracak bir durum olduğunda, kendini telkin et. Aşırı tepki verirsen neler olacağını düşün. Sevgilinin gözündeki saygınlığını düşün. İlk etapta sorunu çözmeye çalışma. Elini yüzünü yıka, biraz yalnız kal. Sakinleşince söyle kırgınlığını, kızgınlığını. Allah korusun sevdiğin insanları kaybettiğini düşün mesela. Kızdığın şeylerin ne kadar anlamsız olduğunu anlamana yardımcı olur.
Bu durumun duygusallık, hassaslık yada kırılganlıkla alakası yok. Çok duygusal ve hassas insanlar var, lakin tepkilerini kontrol edebiliyorlar.
Gerçekten hayatınıza zarar vericek boyutlara ulaştıysa, öfke kontrolü eğitimi almalısınız. Yada öfkenizi kontrol altına almayı başarmalı, farklı şeylere yöneltmelisiniz. İnternet üzerinden de, öfke kontrölü ile ilgili de pek çok yararlı makaleye erişebilirsiniz.
Merhaba , bende öyleyim . Aslında benimki biraz daha farklı . dışarıdaki insanlara sabırlı olduğum kadar ne kendi aileme sabırlı olabiliyorum ne sözlüme ne akrabalarımıza . Benimki çocukluğuma dayanıyor aslında . Şöyle bi çözüm yolu ürettim kendimce . Çok sinirlendiğimde çenemi tutmak için başlarım içimden nas ve felak surelerini okumaya ( bazen üşeniyorum allahım affetsin ) üşendiğim zamanlarda da hep allahım sabır ver allahım sabır ver diye tekrarlıyorum içimden sonra bi bakmışım ne söyleyeceğimi unutuyorum ( ağır cümlelerim aklımdan gidiveriyor ) Sakinleşmiş oluyorum ve daha sakin daha güzel ifade edebiliyorum kendimi . ağlama konusu ise sabit çok çok kızmışsam ağlıyorum onu bi çözüm bulamadım daha : )
Allahım yardımcımız olsun .
öfkene yenilmeye başlamışsın...
zamanında çok içine attığın için artık taşıyo heralde...
bu durumda biraz yalnız kalıp kendini dinlemen en iyisi...
1-2 haftalık bir dönemse bu regl tarihinin yakınlaşmasından vs. kaynaklanıyor olabilir. Genel olarak sürekli devam eden bir halse kendini kontrol altına almayı öğrenmen gerek.
Sinirlenmeye başladığında tepki vermeden önce bir durup hissettiklerinin mantıklı olup olmadığını bir düşün, gerekirse bulunduğun ortamdan uzaklaş, çık balkona biraz derin nefes al, kullanıyorsan bir sigara iç, buna rağmen hala karşındakinin rahatsız edici birşey yaptığını düşünüyorsan gidip sakince rahatsız olduğun noktayı anlat.
Ben de tam böyleydim malesef ve bu beni çok yoruyordu.. :26:
Yazdıklarınla harfi harfine aynıyız diyebilirim...
Ama ben çok çok önceden beri bu durumun farkındayım
Ve sanırım kendimi kontrol almayı biraz olsun başardım
Kendimi tedavi ediyorum kendimi mutlu edecek şeyler yapıyorum
Çevremdekilere küçük hediyeler güler yüzler ikram ediyorum
Ve gerçekten her şey yoluna girecek inanıyorum...
Çok sorun ederdim ama bu konuyu görene kadar unutmuştum bu durumu
Her şey kendinde bitiyor kendini sev, kendini mutlu et...
Çevrendeki herkesi sevmesen de saygılı ol anlamaya çalış, mutlu etmeye bak...
Bu Durum bende de olmuştu Aileme Karşı hep Agresiftim Soluğu Doktorda aldım 6 ay kadar sürdü geçti. Baze şeylerden Sıkılmışsındır. Daralıyorsundur ondan böyle davranıyorsundur eminim Bazı şeyler Sana Batıyodur. Kendi kendine Kalmalısın biraz kafanı topla Mutlu olabiliceğin zevk aldığın ne varsa onları yap biraz uzaklaş Çok iyi gelecektir sanaKızlar ben normalde çok hassas ve duygusal biriyim ama bazı zamanlardada dik durmayı bilirim.
Fakat artık yapamıyorum kendimi iyice bıraktığımı düşünüyorum.
Her şeye çok çabuk sinirlenip karşımdaki insanları kırabiliyorum kırdıktan sonra ise kendim üzülüyorum oturuyorum ağlıyorum. Maalesef aileme karşıda böyleyim.
Yapmak istemiyorum aslında ama elimde değil.
Örneğin sevgilimle 1 haftadır falan genel olarak aramız iyi değil 2 gündürde hiç konuşmadık. Çünkü ben sakin olamıyorum o beni kızdırcak bişey yapıyor ve ben kırıldığımı belli edip sessiz kalamıyorum.
Bağırıyorum azarlıyorum derken oda tepki gösteriyor bu sefer ağlamaya başlıyorum. Hem kendime hemde ilişkime zarar veriyor.
Sinirli olduğum içinde annem küçücük bişey sorsa tepki gösteriyorum bağırıyorum kırabiliyorum.
Yani bu konuda herkesin fikrini almak istedim hem bu kadar sinirli olup her şeye bu kadar üzülmek istemiyorum kendimi yıpratıyorum sadece.
Bunu nasıl çözebilirim hayatımı o kadar etkiliyor ki böyle olduğum içinde kendime kızıyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?