Çalışan anneler..

ezo26

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
27 Mayıs 2015
4.917
5.299
158
İyi akşamlar hanımlar. Bana göre sorun olan bazı şeyler beynimi kurcalıyor şu sıra.

1.5 yaşında bir kızım var ve mali müşavir stajyerliği yapmaktayım. Ama kızıma yetememe düşüncesi sürekli aklımda. Hergün peşimde aglıyor. Gizlice kaçmak zorunda kalıyorum, ayakkabı mont çanta hepsini alelacele kapıya atıp orada giyinip gidiyorum. Ve stajım 2.5 yıl daha devam edecek.Şuan bebege babannem bakıyor, 1 ay sonra memlekete geri dönecek ve mecburen bakıcı ya bırakacağım. Çok sıkıntı yaşar mıyım kızımla ilgili yada çok derin mi düşünüyorum.Önerileriniz var mıdır?

Bu arada haftanın 6 günü çalışıyorum. 9 da evden cıkıyor um 6 da evde oluyorum ve ögle arası 40 dk kadar bebegimi emziriyorum veya parka götürüyorum. Pazar günlerine temizlik ütü bırakmadan sadece kızımı gezdirip onunla ilgileniyorum.
 
Çalışma saatleriniz çok uzun ve 6 gün. Bakıcı yerine kreş bakın. Bakıcı eline telefon verip oturacak bütün gün, kreşte daha çok eğleniyor çocuklar...
1. 5 yaşında alan 2 kreş var burada aylık 2.5 bin yıllık 30 bin ediyor ve sabah 8.5dan akşam 6 ya kadar daha uzun göremeyeceğim düşündüğüm için istemedim açıkçası. Bir de ölenleri vakit geçirince ben de rahatlıyorum biraz.
 
Artık şu bebelerden kaçma olayı bitmedi mi ya? Çok büyük zarar veriyorsunuz çocuğunuza. Yetişkinliğinde muhtemelen kendi de dahil kimseye güvenemeyecek buna devam ederseniz.
1.5 yaşında çocuk her şeyi anlar. Evden çıkmadan anlatın, geri döneceğinizi söyleyin, görsün gittiğinizi.
 
Artık şu bebelerden kaçma olayı bitmedi mi ya? Çok büyük zarar veriyorsunuz çocuğunuza. Yetişkinliğinde muhtemelen kendi de dahil kimseye güvenemeyecek buna devam ederseniz.
1.5 yaşında çocuk her şeyi anlar. Evden çıkmadan anlatın, geri döneceğinizi söyleyin, görsün gittiğinizi.
Babannem görünmeden git sonra tüm gün bana eziyet ediyor diyor. Gizli gidince anlamıyor aglamıyor.Görünerek gidince kendini yerden yere atıyor. Saçını yoluyor. Ben de dikkat isteyen bir iş yapıyorum neticede tüm gün aklımda kızımın aglayışları kalıyor sonra odaklanamıyorum.
 
her şey onun geleceği için, böyle motive edin kendinizi.sizin sayenizde ona iyi , daha iyi standartlarda bir hayat sağlanıyor.göz açıp kapayana kadar geçecek bu dönemleri.
 
Annelik cok zor ya. Ben de kızlarımi nasil birakip ise gidicem bilmiyorum. Doğurmadan once giderim aman diyordum. Ama insan sonra baglaniyor, uzuluyor. Yapan bir suru anne var. Onlarin tecrubelerinden yararlanmak icin takipteyim ben de.
 
her şey onun geleceği için, böyle motive edin kendinizi.sizin sayenizde ona iyi , daha iyi standartlarda bir hayat sağlanıyor.göz açıp kapayana kadar geçecek bu dönemleri.
Onun için tabiki. :( Ama tüm yük üstümde oldugu için yetersiz geldiğimi düşünüyorum nedense.
 
Annelik cok zor ya. Ben de kızlarımi nasil birakip ise gidicem bilmiyorum. Doğurmadan once giderim aman diyordum. Ama insan sonra baglaniyor, uzuluyor. Yapan bir suru anne var. Onlarin tecrubelerinden yararlanmak icin takipteyim ben de.
Ben de 1 yaşına kadar kendim baktım. İlk günler aglayarak emzirdim eve geldigimde hep. Şimdi biraz daha iyi ama yine de kıyamıyorum.
 
O dediginiz
Artık şu bebelerden kaçma olayı bitmedi mi ya? Çok büyük zarar veriyorsunuz çocuğunuza. Yetişkinliğinde muhtemelen kendi de dahil kimseye güvenemeyecek buna devam ederseniz.
1.5 yaşında çocuk her şeyi anlar. Evden çıkmadan anlatın, geri döneceğinizi söyleyin, görsün gittiğinizi.
dediğiniz sey 3.5 yaşından sonra mümkün. Cocugunuz yok ya da çalışmadınız veya bi ihtimal cocugunuz umursamamış gitmenizi.
 
Evet cok fazla calisiyorsunuz evet az göreceksiniz ama mecbursaniz yapacak bi sey yok.Eve kamera taktirin mutlaka bakıcı icin sart.1.5 yaş anlatamaz zarar gorse de..
Bakıcının evinde olacak. Ama öğlenleri gelip halini tavrını az da olsa anlarım diye düşünüyorum. Alt komşumuz oluyor bizim zaten ve diğer komşular da sürekli irtibat halinde bırakacağım kişiyle. Takip edebilecek durumdalar
 
Yetersiz hissetmenin sonu yok ki, annelik bütünüyle yetersizlik hissi zaten.
Ama iyice görmek lazım çocuğun ihtiyaçlarını. Benim kızım babaannesiyle çok mutlu, o sayede gözüm arkada kalmıyor. Bir süre beni düşünse ağlasa bile babaannesiyle çok eğlendiğini biliyorum.
Mesela iyi bir bakıcı bulsanız biraz zaman verseniz. Bir süre siz de evdeyken bakıcı ilgilense, arkadaşlık etse, oyun oynasa, ilgilense. Belki bakıcıyı çok severse arkanızdan fazla ağlamaz. Babaanneniz genç sanırım, oynayıp dikkatini dağıtabiliyor mu?
 
Yetersiz hissetmenin sonu yok ki, annelik bütünüyle yetersizlik hissi zaten.
Ama iyice görmek lazım çocuğun ihtiyaçlarını. Benim kızım babaannesiyle çok mutlu, o sayede gözüm arkada kalmıyor. Bir süre beni düşünse ağlasa bile babaannesiyle çok eğlendiğini biliyorum.
Mesela iyi bir bakıcı bulsanız biraz zaman verseniz. Bir süre siz de evdeyken bakıcı ilgilense, arkadaşlık etse, oyun oynasa, ilgilense. Belki bakıcıyı çok severse arkanızdan fazla ağlamaz. Babaanneniz genç sanırım, oynayıp dikkatini dağıtabiliyor mu?
Açıkçası anne babayla eglendigi gibi kimseyle evlenemiyor. Babannem 72 yaşında ama dikkatini dagıtıyor onunla oyun oynuyor. Dedem gezdiriyor. Ölenleri ben de oynuyorum parka götürüyorum yürütüyorum. Veya eşim görevde olmadığı öglen geldigi zamanlar parka götürüyor gezdiriyor.

Bakıcı alt kat komşum zaten arada evinde bakıp sevip getiriyordu. Ben çok güzel bakarım aklın kalmasın o da benim bir torunum dedi. Hem de 4 yıllık komşum gelip giden biri evime. En mantıklı ona vermek geldi
 
Bu arada gerçekten kaçmak hiç iyi olmuyor. Belki 2 3 gün zorlanacak ağlayacak yine ama o ağlarken bile olsa vedalaşın. Hatta uzmanlar uyuyorsa bile uyandırın diyorlar.
2 3 gün ya da 1 hafta sonra alışacak gitmenize ama akşam geri dönmenize. Benim kızım genelde uyuyor oluyor ben çıkarken ama uyanıksa öpüp koklayıp ben işe gidiyorum akşam gelicem diyorum anlamasa bile. Daha 16 aylık 🥴
Akşam her zile koşuyormuş anne diye, anlıyor demek ki belli bir saatten sonra döneceğimi
 
Bu arada gerçekten kaçmak hiç iyi olmuyor. Belki 2 3 gün zorlanacak ağlayacak yine ama o ağlarken bile olsa vedalaşın. Hatta uzmanlar uyuyorsa bile uyandırın diyorlar.
2 3 gün ya da 1 hafta sonra alışacak gitmenize ama akşam geri dönmenize. Benim kızım genelde uyuyor oluyor ben çıkarken ama uyanıksa öpüp koklayıp ben işe gidiyorum akşam gelicem diyorum anlamasa bile. Daha 16 aylık 🥴
Akşam her zile koşuyormuş anne diye, anlıyor demek ki belli bir saatten sonra döneceğimi
Benim kızım da 17 aylık. Oda saati biliyor kapıda bekliyor beni. Ben giderken uyuyor oluyor zaten ama öğlenleri uyanık olunca o zaman ortalıgı birbirine katıyor. :) Aslında o benim için degil kapıdan kim çıkarsa çıksın aglıyor dışarı çıkmak istiyor hep
 
Back
X