Sen yine uyuyorsun maşallah benim öyle bi durumum da yok. Akşam eşim iş çıkışı kızı kreşten alıyor sonra beni alıyor eve gidiyoruz. Ben direk mutfağa tabi.. Yemek yap, bi yandan bulaşıkları toparla.. Tabi kızım akşama kadar bizi özlüyor ve bizle vakit geçirmek istiyor. Çişi gelse bana koşuyor. Mutfakta işim elli kere bölünüyor. Yemek ye, topla falan derken.. Sonra çocuğunun bitmek bilmeyen enerjisine ayak uydur. Temizlik ev toparlama hiç yapamıyorum çünkü yaptığım herşey kızım tarafından katlediliyor. Aşırı dağınık bi oyun kültürü var. Oyuncak odasında da oynamıyor herşeyi salona taşıyor. 12 de falan uyuyor. her ne kadar uyusun da biraz toparlayım desem de onunla beraber artık ben de uyuyakalıyorum.. Bu işin bir pratiği olduğunu sanmıyorum. Hafta sonu temizlik yapabilirim. E ben yapıyorum o dağıtıyo. Bazen sinirlerim tepeme fırlıyo. Çocuktan önce simetri hastalığı vardı bende. Herşey düzgün, yerinde ve temiz olmalıydı. Çocuktan sonra bunlar sadece hayal olarak kaldı..
[/QUOTE
ben yemeği biriyle yapmayı sevmiyorum, mutfakta yalnız olmayı istiyorum. Bazen evi bile siler süpürür ben isteyince ve asla gocunmaz böyle şeylerden saolsun
