merhaba arkadaşlar,bebişimden öncesine kadar çalışyordum.ve tekstil mağazasında müdürdüm.fakat kızıma bakacak kimsem yok diye güzelim işimden oldum.kayınvalidem şehir dışında oturuyor.kendi annemde bir sürü bahane üretti.erken yatıyorum sağlığım yerinde değil gibi.tamam mecbur değil fakat doğumdan önce 'bakarım sen çalış kızım o benim canımın canı diye söylüyordu.iş yerinede geleceğim dedim sonra annem fikir değiştirdi.ortada kaldım.tabi kızıma ben bakmak isterim her şeyden çok ama ekonomik durunuz buna pek elverişli değildi.bakıcıya hiç bir zaman güvenmediğim için kızıma ben bakıyorum.meğer ne büyük güzelliklerden mahrum edecekmişim kendimi.fakat maddi durumumuza gelince düşüşlerdeyiz.şu an annemle görüşmüyorum.bebeğime bakmadığı için değil bana söz verip umut verdiği için.evim kirli yardıma gelmiyor.ben yalvarınca gelecek oda 2 saat oturup gidiyor.sizce ne yapayım.siz bu durumu yaşasaydınz nasıl davranırdınız arkadaşlar...
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
çalışmak istiyorum ama kızıma kimse bakmıyor:(
- Konu Sahibi asayram
- Başlangıç Tarihi
Annende niye öyle yaptıki ya üzüldüm sımdi,güzel güvenilir bi bakıcı bulsan bile 700-800 aşagı veremezsin.İşe girdimide paranın yarısı oraya gider zaten,cok zor ya.Bende yigenime bakıyorum ablam çalışıyo işide güzel,5ay sonra evleniyorum kıza kim bakıcak diye düşünüyoruz bizde şimdiden.Al anneni karşına ciddi ciddi konuş en azından kendinizi toparlayana kadar baksın günah ya.Sende ona yardımcı olursun yani sonuçta.Eşin izinli oldumu o baksa,sen izninde baksan geriye 5gün kalıyo,okadarda idare edemezmi.
konuştm hemde ciddiden öte fakat beni her seferinde yarı yolda bıraktı.ALLAH günah yazmasın ama bir daha gideceğimi zannetmiyorum.belki okuyanlara küçük mesele gibi gelebilir ama yazdıklarım yaşadıklarımın çeyreği değil inanın.yoksa bende anne oldum artık ve nasıl bir duygu olduğunu anlıyor anneme inanamıyorum.içim acıyor ama yapacak bir şeyim de yok...
asayram mesajını okuyunca çok üzüldüm...benim de bir torunum var dünyalara değişmem...kızım bak dese seve seve bakarım, ama kızım kreş yaşına kadar kendi bakmak istedi zira zamanında çalışan anne çocuğu olduğu için benim onu bırakıp işe gitmem ona çok koyarmış... bıraktığım anneannesi olsa bile....her anne çocuğunu 3 yaşına kadar kendi bakmalı, ben de bundan yanayım ama şartlar elveriyorsa tabiiki...
ben en çok sizin annenize küs olmanıza takıldım, siz de bir annesiniz, annelik hakkı bambaşka birşey! küsmek yerine yaradana sığınıp ondan isteyin size bir yol açsın ve en hayırlısı neyse onu nasip kılsın...lütfen küsmeyin annenize belkide yıllar onu çok yormuş ve yıpratmış olabilir,belki kendinde o gücü bulamuyor olabilir onu da anlamaya çalışın...küsmek zaten çok negatif bir duygu sizide çok yorar... bir çıkış yolu bulunur elbet...Anne kalbi yumşak olur ...bir büyüğünüz olarak ricam yüreğinizi bozmayın, kul sıkışınca yaradan yetişir derler...duacınızım...
ben en çok sizin annenize küs olmanıza takıldım, siz de bir annesiniz, annelik hakkı bambaşka birşey! küsmek yerine yaradana sığınıp ondan isteyin size bir yol açsın ve en hayırlısı neyse onu nasip kılsın...lütfen küsmeyin annenize belkide yıllar onu çok yormuş ve yıpratmış olabilir,belki kendinde o gücü bulamuyor olabilir onu da anlamaya çalışın...küsmek zaten çok negatif bir duygu sizide çok yorar... bir çıkış yolu bulunur elbet...Anne kalbi yumşak olur ...bir büyüğünüz olarak ricam yüreğinizi bozmayın, kul sıkışınca yaradan yetişir derler...duacınızım...
Son düzenleme:
asayram mesajını okuyunca çok üzüldüm...benim de bir torunum var dünyalara değişmem...kızım bak dese seve seve bakarım, ama kızım kreş yaşına kadar kendi bakmak istedi zira zamanında çalışan anne çocuğu olduğu için benim onu bırakıp işe gitmem ona çok koyarmış... bıraktığım anneannesi olsa bile....her anne çocuğunu 3 yaşına kadar kendi bakmalı, ben de bundan yanayım ama şartlar elveriyorsa tabiiki...
ben en çok sizin annenize küs olmanıza takıldım, siz de bir annesiniz, annelik hakkı bambaşka birşey! küsmek yerine yaradana sığınıp ondan isteyin size bir yol açsın ve en hayırlısı neyse onu nasip kılsın...lütfen küsmeyin annenize belkide yıllar onu çok yormuş ve yıpratmış olabilir,belki kendinde o gücü bulamuyor olabilir onu da anlamaya çalışın...küsmek zaten çok negatif bir duygu sizide çok yorar... bir çıkış yolu bulunur elbet...bir büyüğünüz olarak ricam yüreğinizi bozmayın, kul sıkışınca yaradan yetişir derler...duacınızım...
yorumunuz için çok teşekkürler.ellerinizden öpüyorum.annem bana durumunu güzel bir şekilde izah etseydi onu anlardım.ama hep kaçtı hep kırdı.bakamam erken yatıp erken uyanıyorum dedi.annesini ister o dedi.hamileyken dahi ilgisizdi gecelerce gizli gizli ağladım.inanın anne olduğum için daha iyi anlıyorum annemi çocuk bakmak çok zor.annem o benim ama bende onun kızıyım.ben kızımı hiç yalnız boynu bükük muhtaç bırakmazdım.yine söylüyorum kendi problemleri olabilir mecbur değildi fakat keşke eski günlerde ki gibi arkadaş gibi konuşabilseydik.böyle olduğumuza inanamıyorum.kızım kucağımda ona bakıp ağlıyorum.anneannesi yok babaannesi uzakta.inanın ne hamileliğimin tadını alabildim ne de anneliğimin.sağlğıma dua ediyorum çünki bana bir şey olursa yetiş diyecek kimsem yok.bu duygu beni her gün öldürüyor.kızımla güzel günler görmek için sabır ediyorum her şeye ve herkese rağmen.saygılarımla....
Canım ya çocuk bakmak zor iştir diğer yorumları okumadım ama annenin yaşını merak ettim.Ufak çocukla eğil ,kalk iş yap peşine koş zor iş vesselam biliyorsun zaten.o işin sadece sevme kısmındadır şu an.Benim annem de öyle malesef bir müddet bakar ilgilenir ama devamlı bakamaz gücenmiyorum, alınmıyorum da kendi mizacımdan anlayabiliyorum .Bana versinler çocuk doyurayım , uyutayım ,giydireyim yıkayayım ama peşinden koşmak en zor gelen o.
kıyamammm....aynı şehirde olsaydık yanınıza koşar gelirdim....benim seni anlamam mümkün değil, senin yaşadıklarını ne ben yaşadım, ne de zanımca kızıma yaşattım....Anne demek, bu dünyadan göçüp gidene kadar bitip tükenmez bir görev ve bir o kadar da sevgi demek...bazen hayat bizim istediğimiz gibi gitmeyebilir ama gün gelir herşey yoluna girer..SAbırrrr.......
şuan içinde bulunduğun durum üzücü de olsa Sen bebeğine kendin bakmanın güzelliğini yaşa ve yaşat zira yıllar çok çabuk geçiyor günü gelir çalışırsın ama o bir kez bebek olacak, gün gelecek belkide iyi ki kendim bakmışım diyeceksin, ya da çocuğun diyecek... herneyse sen yine de her işte bir hayır vardır diyerek yaradana bırak, O neylerse güzel eyler, hayırlısını nasip eder...tanrının en büyük mucizesi kızınlı ve eşinli hayatın güzel olsun..ama Annen de sağolsun varolsun...şuan da ben torun sahibi olarak hala annemin gözünün içine bakıp yaradanıma dua ediyorum başımdan eksik etmesin diye...Sevgiler...
şuan içinde bulunduğun durum üzücü de olsa Sen bebeğine kendin bakmanın güzelliğini yaşa ve yaşat zira yıllar çok çabuk geçiyor günü gelir çalışırsın ama o bir kez bebek olacak, gün gelecek belkide iyi ki kendim bakmışım diyeceksin, ya da çocuğun diyecek... herneyse sen yine de her işte bir hayır vardır diyerek yaradana bırak, O neylerse güzel eyler, hayırlısını nasip eder...tanrının en büyük mucizesi kızınlı ve eşinli hayatın güzel olsun..ama Annen de sağolsun varolsun...şuan da ben torun sahibi olarak hala annemin gözünün içine bakıp yaradanıma dua ediyorum başımdan eksik etmesin diye...Sevgiler...
Son düzenleme:
bence bakıcı değilde oyun ablası tutabilirsin partime üniversite öğrencileri harçlık çıkarmak için böyle işlere talip oluyor hem bazıları yabancı dil öğrencisi vs oluyor çocuğa faydalı oluyor maaş olarakta fazla almıyorlar benim görmüş olduğum kadarıyla bu tarz birşey düşünebilirsin
seni çokk iyi anlıyorum çünkü bende aynı şeyleri yaşadım.annem bana çok güven verdi sonrada yarı yolda bıraktı.hiçte geçerli bahaneler değildi.zaten yaşı gençti.bazı anannelerde o kadar çok torun sevgisi varki torunlarına çok bağlılar torun dedinmi aklı başından gidiyor çoğunun ama ben annemde bunu hiç görmedim.hep uzak durdu.kayınvalidemde vefat etti.aynen hamileliğimde çok yalnız geçti.kimsesizler gibiydim ve çok ağladım.ama hiç güvenim kalmadı ve konuşmakta istemiyorum.çünkü annem 1 değil birkaç defa güvendirdi.sonuç hep hüsran oldu
görüşürsem birdaha kandırılacakmışım gibi geliyo.insanda biraz vicdan olur yazık kızıma 5 aylıktan buyana bakıcılar baktı.çalışmasanda olmuyor ama çocuğunda ellerin elinde büyüyor.amaan bu konulardan bahsedince içime sıkıntı giriyor.bende hep sabrediyorum bakalım nereye kadar
Son düzenleme:
- 16 Şubat 2010
- 81
- 5
- 98
arkadasım benımde kayınvalıdem bana yakın henüz 46 yasında ben bazen ew ısıne gıdıyorum sabah bırakıp aksam alıyorum 6 gıbı almaya gıttıgmde bıle cok yoruldum ertesı gun arıyorum annem ne yapıyosun dıye kızın benı cok yordu dıyor ogun kesın yataktan kalmaz yorgunum dıye annem desenız izmirde ben sahsen torunum olsa seve seve bakarımvalla ben yıyenlerım bende kalsın dıye esımle papz oldum kaldıkı torunlarıma bakmıcam oyyy yerın ben onları yerimmm sende yakın olsaydın yemın ederım ben bakardım kızına ben bekarlıgımda ılk işim cocuk bakmaoldu nısanlandım son işim oldu bır ewde basladım bır ewde bıtırdım işimi yanı 6 yıl baktım yatılı kaldım bır tek ewde yanı ewlenmeseydım halen emınım o ewde devam etmıss olucaktım veya izmirde ewlı olsaydım yani :)) allah razı olsun kaldıgım ailelerde cokkkkkkkkkkkkkkkk iilerde ve halen konusup görüşürüz onlarla ve her izmire gittigimdekendılerı gelır arabasıyla benı babamların ewden alırlar o gece mısafır olurum orda ertesı gun aksam babamlara bırakaırlar bızı kızlarımla :)))
,
,
