caresizim

gonulpolat .!.:

Cok skur namz kilan kuran okyan biryim hatta hocaya ble gtt hani sohbetlere falan katlsam diorm en azndan korkularmn uzrine yurumus olurum dusunmekten yoruldm artk

Genişletmek için tıkla...

çok şükür Rabbime ki nasip etmiş sana namaz kılmayı, kuranı kerım okuyup ogrenebılmeyı.
şu bir gercek ki, ınsan anne olunca daha cok korkuyor ölümden, kendine de bebegıne de zarar gelmesınden ödü kopuyor, bende yasadım onları, aklımda sureklı o dusunce vardı, ama gecıcek inan bana, kafanı takmamaya calış. Rabbim sana bı melek emanet etmiş, o emanete en ıyı sekılde bakmaya calış. dualarınla koru insaAllah onu annesi :)

sohbetlere gıt, bızım burda sohbet veren hocamız var, bebegı var kucucuk ama yıne de zaman ayırıyor gelıp sohbet verıyor. cok ıyı gelıcegıne emınım.
bıde elif şafak ın sıyah sut kıtabını okumanı tavsıye ederim. yasadıgım herseyı yazmıs kadın resmen. cok ıyı gelcek emın ol

gonulpolat .!.:

Aynen hissedyorm cnm ya oglumu buyutemezsem sonucta bna muhtace bide haberlerde ölüm haberlerini oksz kalan cocklari gornce korkm ikiye ktlandi

Genişletmek için tıkla...

Haberleri görünce benimde içim bi tuhaf oluyo,kendimi ölenlerin yerine cocugumuda oksz kalan çocuğun yerine koyuyorum içimi bi korku kapliyo,ama unutmaya calisiyorum.
Çünki herkesin başına aynı şey gelicek diye bisey yok,yada biz korkarak olanların önüne gecemeyiz,en iyisi düşünmemek,yoksa bu duyguyla yaşanmaz.
Bebeğin için psikolojini duzeltmen lazim yoksa sağlıklı bi birey yetisyiremessin tatlım....

Doğum sonrası bu tarz şeyler hissetmen çok normal. Hemen herkes böyle düşünüyor bebeğini ilk kucağına aldığında. Ama kimini daha fazl etkiliyor bu düşünceler kimini daha az. Bazı bünyeler zayıf oluyor psikolojik rahatsızlıkla daha kolay yakalanıyoruz. Sende de panik atak olmuş işte. Çok geçmiş olsun öncelikle. Onun dışında hamilelikte vücudunun salgıladığı hormonlar birden kesilince psikolojiyi de alt üst ediyor. Şu an yaşadığın şey dış etkenlerden çok vücudundaki biyolojik değişimlerle ilgili aslında. Zamanla her şey rayına oturucak merak etme.

Çocuğunu düşünüyosan onun iyiliği için sakin olmak zorundasın. Devamlı bunu düşün.

Çocuk büyüdükçe sen de bir silkeleniceksin kendine geliceksin belki 3-4 ay sonra çocuğun iyice meydana çıktığında havalar da düzeldiğinde her şeyi unutucaksın biticek.

Bebeğinle ilgili her şeyi kendin yapmaya çalış. Eski hayatına da dönmeye çalış bir yandan evle ilgili sorumluluklarla ilgilenmeye çalış. Rutin hayatına dönmen inan çok önemli. Bebeğini koy arabasına çarşıya pazara git mutlaka. Emzir evden çıkmadan 1 saat gez geri gel. Kuaföre git! Bakımlı ol. Eski kilona dönmeye çalış. Alışveriş yap.

İlaç kullanmanı tavsiye etmiyorum. Doktora şikayetini anlattığında onun sana genelde ilaç yazmaktan başka yapacağı bir şey olmuyor. Ama senin kendin ve bebeğin için yapacağın çok şey var. Ayrıca ölüm insanlar için. Hayatta her şey olabilir. Bu korkuyla yaşanmaz. Hepimiz her an ölebiliriz. sizin başınıza bir şey geldiğinde bebeğiniz yalnız değil. Onun koruyucu kollayıcısı da siz değilsiniz. Siz bir vesilesiniz sadece..