Çevremde ki çoğu gruplardan dışlanıyorum,ben çağırırsam,ben ararsam buluşmalar oluyor ama ben aramazsam onlar kendi toplanıp beni çağırmıyor

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Yok çok verici olunca doğal olarak karşılık bekliyorum. Küçücük de olsa bir karşılık almak için beklentiye giriyorum. Hayal kırıklığına uğrayınca da kendimi çok değersiz hissedip agresifleşip bitiriyorum arkadaşlığımı
Belki de beklentiye girdiğinizden karşı tarafın haberi bile olmuyodur. Bende bana bir hediye verilse hemen karşılığını vermek istiyorum yoksa asla içim rahat etmez. Ama her insan bunu düşünemeyebilir ve bence bu kötü niyetle yapılan birşey değil
 
Yok çok verici olunca doğal olarak karşılık bekliyorum. Küçücük de olsa bir karşılık almak için beklentiye giriyorum. Hayal kırıklığına uğrayınca da kendimi çok değersiz hissedip agresifleşip bitiriyorum arkadaşlığımı
Ben de böyleydim arkadaşlarıma verdiğim değeri, zamanı ben de görmek isterdim. Ama anladım ki herkesin öncelik sırası çok farklı. Artık adımı da değeri de karşımdaki bana ne kadar geliyorsa ona göre veriyorum. Ayna taktiği işe yarıyor. Tabi böyle yapınca da sadece senin adım atmanla ilerleyen arkadaşlıkları görüp üzülüyorsun ama yapacak bir şey yok.
 
Ben de böyleydim arkadaşlarıma verdiğim değeri, zamanı ben de görmek isterdim. Ama anladım ki herkesin öncelik sırası çok farklı. Artık adımı da değeri de karşımdaki bana ne kadar geliyorsa ona göre veriyorum. Ayna taktiği işe yarıyor. Tabi böyle yapınca da sadece senin adım atmanla ilerleyen arkadaşlıkları görüp üzülüyorsun ama yapacak bir şey yok.
Evet aynen böyle yapıyorum ben de artık.
En sonunda sadede gelip konu sahibine bunu anlatacaktım. Kısacası sana değer vermeyene sen de değer vermeyeceksin
 
Bazı ilişkiler 'arada bir görüşme' düzeyinde kalır. Maalesef böyle ilişkilerde karşı taraf bizim kendisine verdiğimiz önceliği ve emeği genelde geri vermez. O yüzden karşındaki sana ne kadar geliyorsa ona o kadar gelmek, fazla beklentiye girmemek (bizim onu gördüğümüz öncelikte o bizi görmüyor olabilir) gerekiyor
 
Hatta en son başıma gelen bir olayı anlatayım.
Bir psikoloğun sekreteri atölye yapıyor; bardak,cam boyama, mandala falan.
Ben de katıldım buraya. İlk başta 5 kişi vardı.
İki hafta sonra tek ben kaldım.
Kadın özelini paylaştı epeyce maddi sıkıntı yaşıyormuş.şimdi bu kadının ne bir eğitimi var sadece el becerisi var ne de atölyede malzeme var. Ben sırf kadına ayıp olmasın diye gittim 6 ay .günlük 350 TL idi. En son ücretini öderken canım 500 oldu.ben bir durakladım. Ama sen düzenli geliyorsun 350 ver dedi .Ben de tamam yazın 500 yaparım dedim. Sonraki gidişimde 400 TL verdim kadın para üstümü vermedi. Bir daha da gitmedim.bir kaç hoşuma gitmeyen hareketi yine olmuştu.kaç defa aradı. Atölyeye gelmiyorsan kahveye gel diye.
 
Haklısınız, elimden geleni yapacağım bunu düzeltmek için teşekkür ederim
Rica ederim, ailenizden şiddet gördüğünüzü yazmışsınız gerçekten üzüldüm, sevgi ilgi görme ihtiyacınız aileniz yüzünden, kendinizi sevmeyişiniz değersiz hissetmeniz de bu sebeple, mutlaka terapi alın, insanları takmamayı kendinizi sevmeyi öğrenmek, özgüven kazanmak ve değerli olduğunuzu anlamanız için uzman desteği iyi gelecektir.

Yalnız konu silmek yasak.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X