- Konu Sahibi hayalet_39
- #1
2 sene oldu evleneli.ç.kaleden kırklarelinin bir köyüne geldim.kayınvalidemle aynı bahçe içinde ayrı evlerde oturuyoruz.ilk zamanlar bizi başbaşa bırakmazdı eşimle.komşulara gidip 'bütün gün odaya kapanıyorlar' diye bizi şikayet edermişti.bütün işleri ben yapıyorum dermiş.yaptığı iş kışın arada kömür kırar.bakkala ekmek almaya gider.komşularım gelip anlatırdı bana söylediklerini.ona televizyonu açacaksın yemeğini önüne koyacaksın.iş yaptırmayacaksın.hep söylenirmiş komşulara.komşumun bir tanesi artık iyice kızmış ona yapacaksın tabi demiş çocuk mu bakarsın,hayvanmı bakarsın herkese gidip dedikodu yapıp durma yine sana oğlundan gelininden fayda var demişler ki doğru bizden başka kimsesi yok.biraz olsun akıllandı artık.aileme gitmemi de istemez hiç çünkü hazır yemeğe alıştı yemek yapması zor geliyor.birkaç ay önce babam gelmişti yanıma o köyüne dönerken bizide götürdü değişiklik olsun diye.ordan ç.kaleye geçtik 7 ün kaldık.kayınvalide söylenmeye başlamış o kadar durulur mu diye tabi durcam dedim seneden seneye gidiyorum.kendide gelin oldu 2defa.ilk eşi annesine yollamadı diye evini bırakıp gitmiş daha 2 aylık gelinken.çokta sinirli birşey demeye gelmiyor hemen alıp başımı gideceğim diyor hayır yani bağırıp azarlayarak söylesem neyse güzellikle söylüyorum bana kızıyor ama görümcesine bişey diyemiyor ona bağırıyor hakaret ediyor sesi çıkmıyor.eşime söyledim ben buraya senin için geldim dedim.o zaten benim yanımda.baktım olmayacak kayınvalideyi karşıma alıp konuştum onun bunun ağzına bakıp huzursuzluk çıkartırsan bir gün yalnız kalırsın o akıl verenlerde dönüp bakmaz sana dedim.şimdilik akıllandı gibi ama bakalım hayırlısı