- 14 Eylül 2014
- 21.156
- 101.833
- 798
Bir de bu işlerde cidden çocuğun isteği de önemli ama biraz da aile de bastıracak ama.Babam da söylenmiş anneme hep, "maymun iştahlı bu çocuk, her ay farklı kursa mı gidilir, birinde sebat etsin işte" diye. Annem direnmiş, deneye deneye ne istediğini bulacak diye, sevdiği şeye de devam edecek diye. Babama kalsa ya iki-üç kurstan sonra başkasına gitmezdim ya da istemeye istemeye zorla giderdim.
Yetişkinliğimde bile babama sorsanız "ona gittin buna gittin ee noldu hiçbirini yapmadın" derdi hala
Yakın bir arkadaşımın kocası konservatuarda hoca. Adamın akordeondan klavyeye neye ne ararsan var evinde. Çocuk asla ilgilenmiyor. Kursa gitmiyor babayla da oturup çalışmıyor. Evde olmayan tek müzik aleti bateriye merak salmış tencere tabak dizip çalıyor
şimdi bak yine bırakmayacaksan bateriye git diyorlardı en sonBaşka bir arkadaşımın oğlu da piyano seviyor, piyano çalmak da istiyor. Gel gelelim evden çıkmak kursa gitmek çocuğa gelmiyor. İlla eve gelen hoca arıyorlardı en son.
Ondan ben çocuğun isteğiyle başlamasına tamam diyorum da iteklemede biraz anne babalar da yapacak. Pes edince tamam yavrum demeyecek.
Geçen sene başında ilk piyanoya başladığında o kadar isteksiz ve zorla gitti ki. Tüm notaları öğrendi bir kaç bilindik şarkıyı çaldı çocuk sevmeye başladı. İlk mızıldanmasında bıraksaydım sevdiğini bilemeyecekti.
İyi bari başta istemeyip sonra seven çocuklar olmasına sevindim. 
