-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Çocuğumu sevmek zorunda mıyım?
- Konu Sahibi realist
- Başlangıç Tarihi
- 25 Nisan 2007
- 6.600
- 11.284
- 773
canım benim, çocuğunu sevmeyen annenin fikirlerine katılmam mümkün değil, yazını okuyunca kendimi örnek vermek istedim, gerçi verdiğin örneklerle eşdeğer değil ama genede sana ışık tutar sanırım, benim ikinci çocuğum hiç beklenmeyen bir zamanda oldu ve ben aslaaa hazırlıklı değildim şok olmuştum ve aldırmak istedim, herkes mani olmaya çalışıyordu, bir akşam oğlumu uyuturken vicdanım rahatsız oldu ve doğurmayaa karar verdim ama ne hamileliğime dikkat ettim nede kendime, anlıcan doğuracaktım ama sırf vicdanımı rahatlatmak için, amaaa inan bebişimi aldığımda kokusunu duyduğumda herşey bitti bende, içim titredi şimdi iyiki doğurmuşum diyorum anlayacağın... annelik duygusu her insanda farklıdır. Yani bence tecavüz sonucu veya başka bir nedenlede olsa hamilelikte istemediğin bir bebeği doğunca içine sokasın geliyor. Biz çevremizde hep iyi anneler görmüşüz ama annelik duygusunu taşımayanlarda var. Tabi bunlara normal insan denmez ama malesef böyle,
Bu konuyu görünce aklıma şu sıralarda yayında olan aşkı memnu dizisi geldi.
Anneliğe hazır değilken eşinin arzusuyla çocuk sahibi olan Firdevs hanım
her zaman çocuklarını kendine rakip olarak görüyor ve en güzel yıllarının annelik
nedeniyle heba olduğunu düşünerek içten içe kin besliyor.
Bu diziden yola çıkarak yorum yaparsam: acaba annelik duygularını tam manasıyla
yaşayabilmek için çocuk sahibi olmadan önce anneliğe hazır hissetmek mi gerekiyor?
Anneliğe hazır değilken eşinin arzusuyla çocuk sahibi olan Firdevs hanım
her zaman çocuklarını kendine rakip olarak görüyor ve en güzel yıllarının annelik
nedeniyle heba olduğunu düşünerek içten içe kin besliyor.
Bu diziden yola çıkarak yorum yaparsam: acaba annelik duygularını tam manasıyla
yaşayabilmek için çocuk sahibi olmadan önce anneliğe hazır hissetmek mi gerekiyor?
- 21 Kasım 2007
- 2.669
- 183
- 163
- 41
ben bekarım...ve annelık duyguları cok olan bırıyım...
erkek cocuk kız cocuk ayrımı yapılır...genelde ulkemızde...
ve bazı durumlarda bızım aılede bıle...bazen cok yıkıcı olur...erkeklerın sucları kapatılırken ..kızlar cezalandırılır....
bu bıle agır gelırken...sevılmemek..cok daha agır....cocuklarını sevmeyen annelerede kızıyorum...
neden dunyaya getırdın o zaman.....getırdınsede sevmek zorundasın...
helekı sevılmedıgını bılmek...anne ve babanın gozune gırmek ıcın ugrasıp bır guzel soz duymayıpta sevılmedıgınızı bılmek....o ınsana ne kadar kor...ve bu cocugun psıkolojısı nasıl olur...
ılerde kendı cocuklarına nasıl annelık yapar....ya iç dunyasındakı..fırtınayı kım dındırır...
bır sorunu oldugu zaman...sevılmedıgını bıldıgı bır aılede neyını paylasabılır....
hem gunahtır hem ınsancıl bır sey degıldır...
maden anne sevmek zorunda...hemde dıger cocuklarından ayırmada....eger sevmıyorsada bunu bellı etmemelı....
annede ılerde yaslandıgında...muhtac oldugunda...ya sevmedıgı evlat kosarsa ona...yada hıc ılgılenmezse...o zamanda hayırsız evlat damgası yer...halbuku kendı yaptıgından haberı yoktur...
her ne konuda olursa olsun ....ne ekersen onu bıcersın..sevgı adınada boyledır...
sevmıyorsa bunun adıda anne degıldır...
erkek cocuk kız cocuk ayrımı yapılır...genelde ulkemızde...
ve bazı durumlarda bızım aılede bıle...bazen cok yıkıcı olur...erkeklerın sucları kapatılırken ..kızlar cezalandırılır....
bu bıle agır gelırken...sevılmemek..cok daha agır....cocuklarını sevmeyen annelerede kızıyorum...
neden dunyaya getırdın o zaman.....getırdınsede sevmek zorundasın...
helekı sevılmedıgını bılmek...anne ve babanın gozune gırmek ıcın ugrasıp bır guzel soz duymayıpta sevılmedıgınızı bılmek....o ınsana ne kadar kor...ve bu cocugun psıkolojısı nasıl olur...
ılerde kendı cocuklarına nasıl annelık yapar....ya iç dunyasındakı..fırtınayı kım dındırır...
bır sorunu oldugu zaman...sevılmedıgını bıldıgı bır aılede neyını paylasabılır....
hem gunahtır hem ınsancıl bır sey degıldır...
maden anne sevmek zorunda...hemde dıger cocuklarından ayırmada....eger sevmıyorsada bunu bellı etmemelı....
annede ılerde yaslandıgında...muhtac oldugunda...ya sevmedıgı evlat kosarsa ona...yada hıc ılgılenmezse...o zamanda hayırsız evlat damgası yer...halbuku kendı yaptıgından haberı yoktur...
her ne konuda olursa olsun ....ne ekersen onu bıcersın..sevgı adınada boyledır...
sevmıyorsa bunun adıda anne degıldır...
bu kız erkek ayrımı değil...bebekler daha çok sevilir şöyle ki;kontrolu daha kolaydır çünkü size muhtaçtır daha sevilesidir sevimlidir..bilinçaltında yatan budur(bunu bir kişisel gelişim kitabında okudumum)ayrıca her kadın annelik güdüsü taşıyacak diye bir şey yoktur..her kadının biyolojik saati çocuk diye kudurmaz mesela ben çocukları sevmiyorum,kafam kaldırmıyor...gülse birsel de böyle mesela..geçenlerde pelin batu nun röp.okudum o da bende annelik güdüsü yok istemiyorum demişti..
kim olursa olsun sevmenin zorunluluğu olmaz,
zoraki sevgi olmaz...ama,
çocuğumuzu sevmek zorundayız evet,
o sevgi zaten bizlerin yüreğinde var,madem dünyaya getiriyoruz,
o çocuk evet sevgiyle büyür ve biz o sevgiyi ona göstermek,ona söylemek zorundayız...
sevildiğini bilen bir çocuğun psikolojisiyle,sevilmediğini bilen bir çocuğun psikolojisi bir olmaz...
çocukları arasında ayrım yapan insanlar elbette ki vardır,ama konu sevgi olunca
her canlı,canından parçayı sever ya,inanın kelime bulamıyorum...
tam tersini savunan insanlara yorum yapmak bile istemiyorum...
ama şunu da eklemek istiyorum,
eğer çocuk dünyaya getirmeyi düşünüyorsak,
lütfen ona vereceğimiz sevgide cömert olalım...
onların bizlerden tek istediği sevgi değil mi??
sevgiyle kalın...
zoraki sevgi olmaz...ama,
çocuğumuzu sevmek zorundayız evet,
o sevgi zaten bizlerin yüreğinde var,madem dünyaya getiriyoruz,
o çocuk evet sevgiyle büyür ve biz o sevgiyi ona göstermek,ona söylemek zorundayız...
sevildiğini bilen bir çocuğun psikolojisiyle,sevilmediğini bilen bir çocuğun psikolojisi bir olmaz...
çocukları arasında ayrım yapan insanlar elbette ki vardır,ama konu sevgi olunca
her canlı,canından parçayı sever ya,inanın kelime bulamıyorum...
tam tersini savunan insanlara yorum yapmak bile istemiyorum...
ama şunu da eklemek istiyorum,
eğer çocuk dünyaya getirmeyi düşünüyorsak,
lütfen ona vereceğimiz sevgide cömert olalım...
onların bizlerden tek istediği sevgi değil mi??
sevgiyle kalın...
bi zahmet yanii.kendi canından kanından varlık o yaa.çocuğum yok ama bu düşüncemden de vazgeçmem.pess doğrusu her konuda özgür düşünceye tamamda bu konu ne diye tartışılır anlamam.ne demek sevmek zorundamıyım.insan her hangi bir uzvunu beğenmez sevmez anlarım ama bu öle bişeymi yaa.ben öğretmenim elin çocuğudur ama anaç bişekilde yaklaşır ayrım yapamam.kaldıkı bu senin canın.esefle kınıyorum pessss.
Bir is arkadasimin sözü geldi aklima, cocuklarin gözlerindeki o bebeksi mahsum isilti gittikten sonra, bile bile senin yüregini yakmak icin yaptiklari ve söylediklerinden sonra inanki bir an geliyor cocugundan nefret edebiliyorsun...benneyaptımki
Sok oldum!! Ediyormusun dedim, hayir dedi ama beni bazen o raddeye getirmedi degil dedi....:1shok:
Cocugmu sevmek zorundamiyim?? Hayir dogurmakla Anne olunmadigi gibi, Sevmekte bir zorunluluk bir mecburiyet degildir....!! Kalbinde sevgi tasiymayan bir insan evladini bile sevemiyor demekki...:1no2:
Anlayabiliyormuyum? hayir anlayamiyorum ama bunun konu ile alakasi yok
Sok oldum!! Ediyormusun dedim, hayir dedi ama beni bazen o raddeye getirmedi degil dedi....:1shok:
Cocugmu sevmek zorundamiyim?? Hayir dogurmakla Anne olunmadigi gibi, Sevmekte bir zorunluluk bir mecburiyet degildir....!! Kalbinde sevgi tasiymayan bir insan evladini bile sevemiyor demekki...:1no2:
Anlayabiliyormuyum? hayir anlayamiyorum ama bunun konu ile alakasi yok
Benzer Konular
