Davranış Bozuklukları Çocuğumu tanıyamıyorum

slm arkadaşlar benim 3 yaşında bir oğlum var ve bir buçuk yaşına kadar iyiydi ama ondan snr bazı rahatsızlıklarım sebebiyle ardındanda iki hamilelik geçirdim zor gebeliklerdi çok ayrı kaldım kaç sefer hastanede yattım gittim geldim derken bunalıma girdi.birde ben çok rahat ve özgür yetiştirodum oğlumu hstnedeyken kayınvalidemler baktılar çok asosyal resmi ve otoriterdir.çocuğa herşeyi yasaklamış kısıtlamış her gece benimle yatan bebeğim biden bire büyümeye tek başına yatırılıp kendi kendine uyumaya zorlanmış sonuç çok sakin olan bebeğim çok saldırgan aşırı korkak ama herşeye karşı öle.seslere insanlardan karanlıktan herşeyden korkan soğuk laf söz dinlemeyen asosyal bir çocuğa dönüştü.şu an saniye yalnız bırakmıyo beni.tuvalete bile birlikte gidiyoruz.yapışık ikizler gibiyiz aşırı bi kaybetme korkusu var birde prematüre doğan 6 aylık bi bebeğim var oda çok sorunlu ve huysuz.onun kıskançlığıda var büyük oğlumda.çok eziyet ediyo ve nasıl yaklaşacağımı şaşırmış durumdayım tuvalete bile alıştıramadım hala iyce bi tuhaflaştı artık bende bi tuhaf oldum aşırı sabırsız ve sinirli oldum bi kızıyorum bi özür diliyorum kendimi bile tanıyamıyorum ikisinin arasında kafayı yedim ama şu an öncelikle 3 yaşındaki oğluma nasıl yaklaşıp normal bi çocuk daha doğrusu psikolojisi yerinde bir birey haline getireceğimi inanın şaşırmış durumdayım yardımcı olursanız sevinirim

zor bir dönem geçirmişsiniz bu seni ve oğlunu epey yıpratmıştır.ufaklığın tam aklı ermeye başlayıp anneye düşkün olduğu dönem,hayatındaki tüm düzeni değişmiş bir de sonrası eve kardeş gelmişbu onun için alışması zaman alacak bir süreç.sen sabırlı olup olaylara onun gözüyle bak.tabii 2 tane bebeğin yüküyle bu biraz zor ben bitaneyle bile bazen çıldırıyorum,insan da çok sağlam sinirler olması gerekiyordelikafadulden bir de şunu söyliyim benim de oglum 2,5 yaşını doldurdu 3 e doğru gidiyor.biz herhangi bi sorun yaşamadığımız ve birbirimizden ayrılmak zorunda kalmadığımız halde yazın başından beri yeni yeni korkular geliştiriyor,benim yanından ayrılmamı istemiyor bu çocuklarda görülen geçici dönemlerden biri helhalde bu da geçer deyip sabretcez artıkkafamçokkarıştı sana önerim çevrende bakabilecek birileri varsa küçükle bazen onlar ilgilensin sende büyük olanla zaman geçir,bazen bi saat de olsa babası küçüğe bakarken sen büyükle oyunlar oyna resim falan yap,kitap oku.onunla ilgilenildiğini,dışlanmadığını bilsin.yaşıtlarıyla bir araya getirmeye çalışın...ama ne olursa olsun sabırlı olun.allah kolaylık versin

diyalog .!.:

zor bir dönem geçirmişsiniz bu seni ve oğlunu epey yıpratmıştır.ufaklığın tam aklı ermeye başlayıp anneye düşkün olduğu dönem,hayatındaki tüm düzeni değişmiş bir de sonrası eve kardeş gelmişbu onun için alışması zaman alacak bir süreç.sen sabırlı olup olaylara onun gözüyle bak.tabii 2 tane bebeğin yüküyle bu biraz zor ben bitaneyle bile bazen çıldırıyorum,insan da çok sağlam sinirler olması gerekiyordelikafadulden bir de şunu söyliyim benim de oglum 2,5 yaşını doldurdu 3 e doğru gidiyor.biz herhangi bi sorun yaşamadığımız ve birbirimizden ayrılmak zorunda kalmadığımız halde yazın başından beri yeni yeni korkular geliştiriyor,benim yanından ayrılmamı istemiyor bu çocuklarda görülen geçici dönemlerden biri helhalde bu da geçer deyip sabretcez artıkkafamçokkarıştı sana önerim çevrende bakabilecek birileri varsa küçükle bazen onlar ilgilensin sende büyük olanla zaman geçir,bazen bi saat de olsa babası küçüğe bakarken sen büyükle oyunlar oyna resim falan yap,kitap oku.onunla ilgilenildiğini,dışlanmadığını bilsin.yaşıtlarıyla bir araya getirmeye çalışın...ama ne olursa olsun sabırlı olun.allah kolaylık versin

Genişletmek için tıkla...

saol cnm ya ama küçüğü bırakabileceğim kimse yok malesef buna ragmen büyüğüylede yeterince ilgilenmeye çalışıyorum görsen halimi acırsın.nefes aldırmıyolar bazen çıldırıyorum bağrıyorum büyüğüne snrda dediğin gibi onun yerine koyup kendimi çok üzülüyorum.nasıl geçecek zaman bilmiyorum.bunlar büyüycekte ben görecekmiyim acaba

canım sanki beni anlatmuşsın 3 yaşında olum 6 aylık bebeğim var.çok akıllı bi çocukkenbirdendeğişti.kimseyi sevmiyorum diyor herkese vuruyor.dışarı çıkmak stemiyor.2 yaşındabezi bıraktık gece bie uyanır çişiniyapar yineyatardı.şimdi kalkıyo uyumuyo gündüzde nereye bulsa oraya işiyo.çıldırmak üzereyim.beynim durdu sanki.küçüğü ayrı ilgi istiyor.iki çocukne zormuş.ne olur birileri yardımetsin bildiğinizbi doktor varsa söyleyin...

selemba .!.:

canım sanki beni anlatmuşsın 3 yaşında olum 6 aylık bebeğim var.çok akıllı bi çocukkenbirdendeğişti.kimseyi sevmiyorum diyor herkese vuruyor.dışarı çıkmak stemiyor.2 yaşındabezi bıraktık gece bie uyanır çişiniyapar yineyatardı.şimdi kalkıyo uyumuyo gündüzde nereye bulsa oraya işiyo.çıldırmak üzereyim.beynim durdu sanki.küçüğü ayrı ilgi istiyor.iki çocukne zormuş.ne olur birileri yardımetsin bildiğinizbi doktor varsa söyleyin...

Genişletmek için tıkla...

evet cnm çok zor bi durum bencede.ben resmen kilit durumdayım artık ne yapsam fayda etmiyor gibi ne yapıcam şaşırdım valla

geçmiş olsun Allah sabır versin..bence bir pedagogdan yardım alın çünkü bir sürü sorunu birden yüklenmiş çocuk..bu kadar kötüye dönmesi hep korku ve baskıdan ..

daha 3 yaşında çok küçük.. yeni bir bebeğe gerek yokmuş bence hata etmişsin.. çocuk haklı böyle olmakta..