çocuğun sorumluluğunun tamamen annenin üzerine yıkılması.. herkes böyle mi?

bir_anne .!.:

benim esimi anlatayim...

Kendiside uykum var dinlenmem lazim diye yatagini ayirdi. evlenmeden önce ortak hesabimiz vardi. evlenincede en cokben calistim. hem okudumhem calistim...yillarca sabah ciktim, geldigimde gene pijamalariyla yeni kalkan bir es buldum.
sonra hamile kaldim,gene calistim.tam cocuk oldu, calismaya basladi.
ehliyetim var diye cocugu alip ben doktora götürdüm aile ziyaretleri yaptim vs. bebek görmeye gelen milleti yardim olmaksizin ben agirladim, sirf merasim düzenlemeyi kabul etmedigi icin.
bir gün evimi temizledim, cocugu alip markete gideyim dedim. aradim yemek yapamiyorum, ya alisveris ya yemek yapabilirim, acaba buseferlik bir sey alip gelirmisin diye sordum. tamam dedi.
alisveristen dondugumde oda yeni gelmisti. getirdiklerini yerken o yemegini yarim birakip kalkti. ben ilk defa boyle bir rahatligin tadini cikarmayacalisirken, sanki hergün oluyormus gibi, biz disaridan yemege cokmu para harciyoruz dedi ve bogazima dizdi tüm yemegi...

hem calis hem oku hem erken dogmus cocuguna bak hem evi düzende tut misafirlerini agirla sonrada böyle birine katlan...
beterin beteri vardir diyorum. ama hep beni maddi manevi zorluyor...
ailede bir erkegin degilde kadinin ehliyeti olmasida cok kötü... tersideöyledir....
erkegi memnun edemezsin...
simdide hem is bulma kurumuna gönderiyor beni, hemde okulumu bitirmemi istiyor. hemde cocukla hic ilgilenmeyecek...

bu zamana geldiysem Rabbimin sayesinde geldim... ben yaptim ettim de demek istemiyorum...demekki Rabbim bana bu imtihanlari layik görmüs...

ama artik nefret ediyorum. herseyden...
cocuk icin bosanmak istemiyorum... cunku onun ne günahi var...
ama nefret ediyorum...
bana destek olmayan ama her seyi bekleyen bu adamdan nefretediyorum....

baska bir ise girebilirsin diyorum. benimelimden bugeliyor deyip isin icinden siyriliyor.
okulum bitince kazanacagim parayi düsünüyor ama bitirmem icin hic bir sey yapmiyor...
bosansak da farketmez aslinda...zaten yok gibi bir sey... cocuk zamanla unutur... daha cok kücük.

nefret ediyorum. ve neden bu adami sevdim diyorum... beceriksiz, tembel, egoist bu adami neden sevdim??? Neden?

Keske demek icin cok gec...

insaallah hersey düzelir... artik evin erkegidekadinida olmak istemiyorum... yoruldum.

insaallah yaptiklarimi görür anlar ve bana yardim etmeye calisir... Allah kimseyi esine muhtac etmesin!
Amin!

Genişletmek için tıkla...

bir_anne .!.:

benim esimi anlatayim...

Kendiside uykum var dinlenmem lazim diye yatagini ayirdi. evlenmeden önce ortak hesabimiz vardi. evlenincede en cokben calistim. hem okudumhem calistim...yillarca sabah ciktim, geldigimde gene pijamalariyla yeni kalkan bir es buldum.
sonra hamile kaldim,gene calistim.tam cocuk oldu, calismaya basladi.
ehliyetim var diye cocugu alip ben doktora götürdüm aile ziyaretleri yaptim vs. bebek görmeye gelen milleti yardim olmaksizin ben agirladim, sirf merasim düzenlemeyi kabul etmedigi icin.
bir gün evimi temizledim, cocugu alip markete gideyim dedim. aradim yemek yapamiyorum, ya alisveris ya yemek yapabilirim, acaba buseferlik bir sey alip gelirmisin diye sordum. tamam dedi.
alisveristen dondugumde oda yeni gelmisti. getirdiklerini yerken o yemegini yarim birakip kalkti. ben ilk defa boyle bir rahatligin tadini cikarmayacalisirken, sanki hergün oluyormus gibi, biz disaridan yemege cokmu para harciyoruz dedi ve bogazima dizdi tüm yemegi...

hem calis hem oku hem erken dogmus cocuguna bak hem evi düzende tut misafirlerini agirla sonrada böyle birine katlan...
beterin beteri vardir diyorum. ama hep beni maddi manevi zorluyor...
ailede bir erkegin degilde kadinin ehliyeti olmasida cok kötü... tersideöyledir....
erkegi memnun edemezsin...
simdide hem is bulma kurumuna gönderiyor beni, hemde okulumu bitirmemi istiyor. hemde cocukla hic ilgilenmeyecek...

bu zamana geldiysem Rabbimin sayesinde geldim... ben yaptim ettim de demek istemiyorum...demekki Rabbim bana bu imtihanlari layik görmüs...

ama artik nefret ediyorum. herseyden...
cocuk icin bosanmak istemiyorum... cunku onun ne günahi var...
ama nefret ediyorum...
bana destek olmayan ama her seyi bekleyen bu adamdan nefretediyorum....

baska bir ise girebilirsin diyorum. benimelimden bugeliyor deyip isin icinden siyriliyor.
okulum bitince kazanacagim parayi düsünüyor ama bitirmem icin hic bir sey yapmiyor...
bosansak da farketmez aslinda...zaten yok gibi bir sey... cocuk zamanla unutur... daha cok kücük.

nefret ediyorum. ve neden bu adami sevdim diyorum... beceriksiz, tembel, egoist bu adami neden sevdim??? Neden?

Keske demek icin cok gec...

insaallah hersey düzelir... artik evin erkegidekadinida olmak istemiyorum... yoruldum.

insaallah yaptiklarimi görür anlar ve bana yardim etmeye calisir... Allah kimseyi esine muhtac etmesin!
Amin!

Genişletmek için tıkla...

bir_anne .!.:

benim esimi anlatayim...

Kendiside uykum var dinlenmem lazim diye yatagini ayirdi. evlenmeden önce ortak hesabimiz vardi. evlenincede en cokben calistim. hem okudumhem calistim...yillarca sabah ciktim, geldigimde gene pijamalariyla yeni kalkan bir es buldum.
sonra hamile kaldim,gene calistim.tam cocuk oldu, calismaya basladi.
ehliyetim var diye cocugu alip ben doktora götürdüm aile ziyaretleri yaptim vs. bebek görmeye gelen milleti yardim olmaksizin ben agirladim, sirf merasim düzenlemeyi kabul etmedigi icin.
bir gün evimi temizledim, cocugu alip markete gideyim dedim. aradim yemek yapamiyorum, ya alisveris ya yemek yapabilirim, acaba buseferlik bir sey alip gelirmisin diye sordum. tamam dedi.
alisveristen dondugumde oda yeni gelmisti. getirdiklerini yerken o yemegini yarim birakip kalkti. ben ilk defa boyle bir rahatligin tadini cikarmayacalisirken, sanki hergün oluyormus gibi, biz disaridan yemege cokmu para harciyoruz dedi ve bogazima dizdi tüm yemegi...

hem calis hem oku hem erken dogmus cocuguna bak hem evi düzende tut misafirlerini agirla sonrada böyle birine katlan...
beterin beteri vardir diyorum. ama hep beni maddi manevi zorluyor...
ailede bir erkegin degilde kadinin ehliyeti olmasida cok kötü... tersideöyledir....
erkegi memnun edemezsin...
simdide hem is bulma kurumuna gönderiyor beni, hemde okulumu bitirmemi istiyor. hemde cocukla hic ilgilenmeyecek...

bu zamana geldiysem Rabbimin sayesinde geldim... ben yaptim ettim de demek istemiyorum...demekki Rabbim bana bu imtihanlari layik görmüs...

ama artik nefret ediyorum. herseyden...
cocuk icin bosanmak istemiyorum... cunku onun ne günahi var...
ama nefret ediyorum...
bana destek olmayan ama her seyi bekleyen bu adamdan nefretediyorum....

baska bir ise girebilirsin diyorum. benimelimden bugeliyor deyip isin icinden siyriliyor.
okulum bitince kazanacagim parayi düsünüyor ama bitirmem icin hic bir sey yapmiyor...
bosansak da farketmez aslinda...zaten yok gibi bir sey... cocuk zamanla unutur... daha cok kücük.

nefret ediyorum. ve neden bu adami sevdim diyorum... beceriksiz, tembel, egoist bu adami neden sevdim??? Neden?

Keske demek icin cok gec...

insaallah hersey düzelir... artik evin erkegidekadinida olmak istemiyorum... yoruldum.

insaallah yaptiklarimi görür anlar ve bana yardim etmeye calisir... Allah kimseyi esine muhtac etmesin!
Amin!

Genişletmek için tıkla...

leyla06 .!.:

6 aylık bir bebeğim var. Eşimle yatağımızı ayırdık, ben çocukla yatıyorum. Gece birkaç defa uyanıyor bebeğim. Ve kocamın uykusu çok hafif, kaçınca da geri gelmiyormuş. Bir de yoğun çalışıyor. Ben 8:30-12:30 arası mesai yapıyorum. Eşim akşam ezanına kadar.
Uykusuzluktan bunaldım artık ya, bir daha çocuk istemiyorum diye dua ediyorum, en azından bu adamdan.
Çocuğun herşeyiyle ben ilgileniyorum, kocam sadece gelip iki pış pış yapıp seviyor. Bu çocuk ne yer, ne içer, bezi bitti mi diye bile sormaz. Mesela bez bitti derim birkaç defa söylemem lazım ki alsın.
Akşam da geç gelir zaten, erken gel şu çocuğa bak ki biraz iş göreyim diyorum kabul etmiyor. 22:00 gibi gelir eve, e o saatte de benim pilim bitmiş oluyor, çünkü gün içinde uyuyamıyorum, çocuktan ve evden.
Ev başıma yıkılıyor zaten.1 haftalık ütüler duruyor daha çok üzülüyorum.
Kocamla dışarı çıkacak oluruz, kendimi hazırla, bebeği hazırla, bebeğin çantasını hazırla, kocanın o sırada gelen yok benim kazağım nerde gibi sorularını cevaplayıp onları bul, evin ocağını kaloriferini kapat, kapıyı kilitle... ya bu kadar işi ben yaparken bir de beyfendi herşey hazır olduktan sonra çantaları ve bebeği benim kıcağıma verir, kendisi elini kolunu sallayarak çıkar. Kızıyorum bende kavga çıkıyor sonra, birimiz çantayı taşıyacağız, birimiz bebeği diye.
Bebeği kucağına veririm çantayı ben alırım. Kapıdan çıkar çıkmaz asansöre binince bebeği tekrar kucağıma atar, saçını düzler asansör aynasından. İnatla tekrar veririrm bebeği kucağına, aşağı inip arabaya yaklaşınca arabanın kapısını açacağım diye tekrar benim kucağıma atar çocuğu. Yani ben söylemesem ben çantaların ve bebeğin ağırlığıyla ikibüklümken beyfendi elini kolunu sallıyor yaa çok gıcık oluyorum.
Bir de ikinci çocuk hayalleri kuruyor ama asla, hergün Allah'a dua ediyorum bana başka bebek vermesin diye.
Çocuğuna bir çöp almaz buarada,bayramlığını bile ben alırım maaşımla.
Her anne baba böyle midir. Arkadaşlarım babalar öyledir diyor da.
Ha bir de eve gelir ben zaten çocukla ortalığı zor topluyorum, donunu oturma odasına, çorabını salona, montunu koridora vs fırlatır.

Genişletmek için tıkla...