- 2 Mart 2017
- 765
- 511
- 53
- 40
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Çocuğunuzun en sevdiği olmamak...
- Konu Sahibi CeYz
- Başlangıç Tarihi
- 29 Nisan 2011
- 2.773
- 12.790
- 408
6 yaşindaki bir cocuk ya sever ya da korkar; sen bana bağırirsan ben senden korkarim diyor ama bagirmazsan severim.Pazarlik nedir,nasil bir ifadedir??? 6 yas gercekten kocaman sizin icin,karsinizda kocamannnn bir insan var sanki.
- 29 Nisan 2011
- 2.773
- 12.790
- 408
Iyi geceler,
Kızımla yaşadığım zorlukları anlattigim bir kaç konum var,kısaca belirteyim; kardeşi dogduktan sonra ilişkimiz değişik bir boyuta geçti.Suanki son durum,paylaşımları arttığı ve gülüp eğlendikleri zamanlar arttığı icin kıskanma konusu azaldi. Sadece bizimle inatlaşması,hircinligi,diklenme/yönetme gibi davranışları ve cok bilmisligi kaldi. Ocakta 6 yasina girecek,aynı ay kardeşi de 2 yaşına girecek. Su aralar başımızda olan 2 yaş sendromu bile oyle hafif ki benim açımdan çünkü büyüğü cook çok zorluyor ve dönemsel değıl de kişiliği bu sanırım
Uzatmadan bu akşamki konuşmamızı söylemek istiyorum. Eşim hali saha maçına gidiyor haftada 2 gun,bugün de 22.00de macı vardı.Kizim 'Keşke babam maça gitmeseydi,onunla beraber uyurdum' dedi
(Tek uykuya dalmıyor,yaklaşık 1 senedir yanında babasını istiyor.Bir ara da kafaya takmıştı,üst kata anneanneye yatmaya gidiyordu.Sebebi anneannesi çok yumuşakmış,ona yaslanınca hemen uyuyormus.Gecen sene gittigimiz pedagog beni kardeşinden kıskandığını,sevgiyi annennede daha cok hissettiğini ve benim çalıştığım dönem anneanneye güvenli bağlandığını soylemisti.14 aylikken ise döndüm,kızımın bazı hareketlerinden dolayı 20aylik civarındayken isten ayrılmak istedim,ikilemde kalıp devam ettim ama bana ne kadr ihtiyacı olduğunu,kaldiramadigini tecrübe ede ede anlıyorum malesef...)
Kızım bu aksam babasının maça gitmesine üzülürken benim yanında yatma istegime oflayıp pufladi.Onceleri sebebini sorduğumda 'Babamin omuzlari senden daha geniş,gölge yapıyor'gibi gece lambasını kastedip komiğime giden bir cevap vermişti. Bugünse aynen şunu soyledi 'Neden babamı istediğimi söyleyeceğim ama üzülmeyeceksin.Cunku seni birazcık daha az seviyorum'dediSebep sormak istemedim sadece beni çok sevmesi için ne yapmamı isterdi onu sordum 'Işe gitmezsen en cok seni severim' dedi..'Kızım ben zaten ise gitmiyorum ki 2 senedir'diyince 'Biliyorum sen kardeşim için işi biraktin' dedi..
Konum zaten uzun.O anki duygularımı hissettiklerimi de yazıp zaten sayisi bir elin parmağını gecmeyecek okuyanlari sıkmak istemiyorum..O küçükken de çalışmadığımı ama bebek olduğu için hatırlamadığını söyledim,biraz yanlış oldu ama ikna oldu gibi.'Peki başka?'dedim,düşündü düşündü 'Bana bağırmazsan da seni daha çok severim hep senle uyurum'dedi. Ben de soz verdim. Her hatasını sesimi yükseltmeden söylemeye zorlayacagim kendimi ama öyle davranışları var ki nasıl becerebilirim bilmiyorum.
Konum hakkımda her mesajınızı,önerinizi,hislerinizi merak ediyorum.Cevremizde örnek anne babayiz. Ilgileniriz,çocuklasiriz,oyunlar oynariz,çok ama çok severiz her anne baba gibi.Gecen seneden beri kreşe gidiyor,yazın tatile gittik,cok sevdigi icin her hafta cimnastiğe oradan çıkıp tiyatroya gittik anne kız.Ama bazen çok farklı biri oluyor,bir aykırı hareketini uyarmama rağmen düzeltmeyince sesim sert çıkabiliyor.
Neyse bakalım daha neler gorecegiz,her sene kademe
6 yaşinda kızım;2.5 yaşinda oğlum var 6 ay oncesine kadar izindeydim.Hemen hemen ayni durumlarda sayiliriz. Kızımın davranislari kizinizin davranislarina gore oldukça şımarik kalir ama bana gore asla şımariklik degil.Duygularini bilincli,kontrollu sekilde ifade etmeyi yeni yeni ogreniyorlar; ceza itaat donemindeler ki acaba annem bana kizar mi,kotu sey mi yapmis olurum gibi en zor donemlerinden birindeler. Kızınızın" seni üzer miyim " demesinin altinda ne sebepler yatiyor asil ben onu cok merak ederdim.Şu yaşta neler hissetti de birini üzebilme sorumlulugunu aldi,bu yükü taşıdı ? Size digerlerinden fazla uzak durmasinin sebebi annemi üzüyorum ben suçluluğu olabilir mi? Tavsiyem; varlığin beni çok mutlu ediyor iyiki varsin hissini bol bol yaşatmaniz.
- 3 Temmuz 2010
- 11.071
- 11.547
- 498
evli degilim cocugum yok cocugu olan arkadaslarım da yok ve cevremde kücük cocuklar da yok ama bu konuyu okudum ve aklıma bir sey geldi, paylasmak istiyorum.
kücükken ben de abla oldugum icin buyuk kızınızla benzer seyler yasadıgımı hatırlıyorum. genelde baba calıstıgı ve anne hep bizim yanımızda oldugu icin anne daha cok şahit oluyor gunluk aktivitelere ve davranıs bicimlerine, ve daha cok müdahalede bulunma durumu doguyor. yani demek istedigim, kahvaltıdan aksam yemegine kadar, yani baba eve gelene kadar gündüz sizinle oldugu icin cocugunuz, siz her seyıne sahit oluyorsunuz ve eslik ediyorsunuz. bu durumda size de hatalarını duzeltme, dogruları gösterme, egitme yükümlülügü daha cok binmis oluyor.
hatırlıyorum kücükken yedigim yemekten yaptıgım hareketlere, konustugum kelimelerden gösterecegim tepkilere vs her seye kadar annem fazla mudahaleci ve kuralcı gelirdi. kuralcı derken, o yasta bir cocuk icin öğreteceginiz bir davranıs da ona sınır gibi gelir cunku onun su an tabulası bos ve siz bir durum saptadıgınızda (yani dogruyu gosterdiginizde) aslında ona bir nevi sınır cizmis olursunuz. cok basit olarak bir cocuk istedigi yerde istedigi zaman istedigi gibi bagırabilecegini düsünebilir ama siz ona herkes uyurken sessiz olmasını söylediginizde bu bir sınır cizmektir, aslında dogru olanı olması gereken davranısı ona söyleyerek bir yapı tası koyuyorsunuz ama o sınırsız hakkı varken bir kurala maruz kaldıgını dusunuyor ve bu sekilde deger yargılarını, davranıs kurallarını siz babaya kıyasla daha cok vakit gecirdiginiz icin siz koydugunuzdan dolayı da sizi kuralcı ve her seye karısan profiline oturtmus olabilir. ben de annem her seyimi sınırlıyor, kızıyor, elimden alıyor diye dusunurdum. inanın yasım 25 oldu hala bazen aynı dusuncelere kapılıyorum. kücükken de babamı hep daha kurtulus kapısı olarak görürdüm
annem bir paket cipsi kardesimle bölüsmem gerektigini cunku cok zararlı oldugunu söylerken babam aksamları bize paket paket cips cikolata getirirdi. baba daha az müdahil oldugu ve calıstıgı icin anneye göre daha az vakit gecirdigi icin ister istemez, serbest gün muamelesi görüyor. o yuzden bu yaslarda cocugunuzun bu sekilde bir egilim göstermesinin normal oldugunu dusunuyorum. uzun oldu biraz ama, insallah demek istedigimi anlatabilmisimdir :)
kücükken ben de abla oldugum icin buyuk kızınızla benzer seyler yasadıgımı hatırlıyorum. genelde baba calıstıgı ve anne hep bizim yanımızda oldugu icin anne daha cok şahit oluyor gunluk aktivitelere ve davranıs bicimlerine, ve daha cok müdahalede bulunma durumu doguyor. yani demek istedigim, kahvaltıdan aksam yemegine kadar, yani baba eve gelene kadar gündüz sizinle oldugu icin cocugunuz, siz her seyıne sahit oluyorsunuz ve eslik ediyorsunuz. bu durumda size de hatalarını duzeltme, dogruları gösterme, egitme yükümlülügü daha cok binmis oluyor.
hatırlıyorum kücükken yedigim yemekten yaptıgım hareketlere, konustugum kelimelerden gösterecegim tepkilere vs her seye kadar annem fazla mudahaleci ve kuralcı gelirdi. kuralcı derken, o yasta bir cocuk icin öğreteceginiz bir davranıs da ona sınır gibi gelir cunku onun su an tabulası bos ve siz bir durum saptadıgınızda (yani dogruyu gosterdiginizde) aslında ona bir nevi sınır cizmis olursunuz. cok basit olarak bir cocuk istedigi yerde istedigi zaman istedigi gibi bagırabilecegini düsünebilir ama siz ona herkes uyurken sessiz olmasını söylediginizde bu bir sınır cizmektir, aslında dogru olanı olması gereken davranısı ona söyleyerek bir yapı tası koyuyorsunuz ama o sınırsız hakkı varken bir kurala maruz kaldıgını dusunuyor ve bu sekilde deger yargılarını, davranıs kurallarını siz babaya kıyasla daha cok vakit gecirdiginiz icin siz koydugunuzdan dolayı da sizi kuralcı ve her seye karısan profiline oturtmus olabilir. ben de annem her seyimi sınırlıyor, kızıyor, elimden alıyor diye dusunurdum. inanın yasım 25 oldu hala bazen aynı dusuncelere kapılıyorum. kücükken de babamı hep daha kurtulus kapısı olarak görürdüm
annem bir paket cipsi kardesimle bölüsmem gerektigini cunku cok zararlı oldugunu söylerken babam aksamları bize paket paket cips cikolata getirirdi. baba daha az müdahil oldugu ve calıstıgı icin anneye göre daha az vakit gecirdigi icin ister istemez, serbest gün muamelesi görüyor. o yuzden bu yaslarda cocugunuzun bu sekilde bir egilim göstermesinin normal oldugunu dusunuyorum. uzun oldu biraz ama, insallah demek istedigimi anlatabilmisimdir :)
- 3 Ocak 2018
- 4.874
- 13.808
- 208
Cocuklarin karsisindakinin acigini ve zaafini kullanmakta ne kadar usta ve kocaman bir insan gibi oldugunu gayet iyi bilen bi insan oldugum icin bu cumleden pazarlik anlamini cikardim. Size gore 6 kucuk olabilir ama bana gore 6 buyuk bir sayi :) saygi duyarim gorusunuze iyi gunler
- 28 Ocak 2016
- 4.066
- 2.780
- 83
seni kaıkanıyor belki gecmistede seni cok bekledi ama sen gelmedin veya ona söyle edwn gittin veya senden ilgi beklerken bıtaktın bu yuzden yaralanmıs seni reddediyor kendine babasıve anananeaini sıgınak yapmıs
onunla özel zöan gecir gözlerine bak konus güç savasına inatlasmaya girme sık sık sarıl
onunla özel zöan gecir gözlerine bak konus güç savasına inatlasmaya girme sık sık sarıl
Çocuklarda bu sorun sıklıkla baş gösteriyor. Yıllar önce annem kardeşimle beni büyütene kadar çalışmadı. ben liseye başladım kardeşim 6. sınıfa geçti ama o günden sonra anneme düşkün olan kardeşim tamamen babacı oldu. anneme karşı aşırı öfke, sitem. ben eve geldiğim zaman seni görmek istiyorum çalışma diye ağlıyordu
Merhaba,
Ben de benzer sorunları yaşıyorum. Oğlum 10 yaşında kızım ise 3. Bizde beni tercih etmeyen ise küçüğüm; yani kızım. Ben sorunumu çözülmüş hissetmiyorum ama yine de belki size yardımcı olur diye yazıyorum. Kızım da anneannesi olduğunda anneannesini, o yoksa babasını; artık elde avuçta kimse kalmadıysa beni tercih ediyor. Bunu da açıkça belirtiyor. Çünkü babamı daha çok seviyorum diyor. Elbette bu durum beni çok üzüyor ve suçlu hissetmeme neden oluyor. Durmadan geçmişi sorguluyor ve acaba bir bağlanma sorunumuz mu var diye sorguluyorum. Çünkü kızım 1 yaşındayken uyku eğitimi vermeye çalıştım. Güya bir uzman yardımıyla. Uzun bir dönem sürmese de acaba güvenli bağlanmayı bu konu mu engelledi diye şüphelerim var. Nihayetinde bunu bir uzmana sorduk ve gelişimsel pediyatri denen bir anabilim dalı var. Ona gittik. Dr kızımı, eşimi ve beni ayrı ayrı gözlemledi, sohbet etti; kızımı oyunda gözlemledi ve bağlanmayla ilgili herhangi bir sorun olmadığını bu anlamda rahat olmamızı açıkça belirtti. Sizdeki gibi bizde de benim kurallarım daha net. Bu durumun aslında tercih edilen ve olması gereken olduğunu; özellikle ergenlik gibi buhranlı dönemlerde çocukların ne zaman neyle karşılaşacağını bildikleri için güvenli liman olarak tercih edecekleri ebeveynlere ihtiyaç duyduklarını; ve sadece beni tercih etsin diye doğru olmadığını düşündüğüm şeyleri (5-10 dak dan fazla ekran, abur cubura izin vb.) yapmamamı söyledi.
Daha sonra başka bir pedagog ise güvenli bağlanmanın sadece ya da öncelikle anneyle olması gerektiğini beklemenin çağdaş bir yaklaşım olmadığını; babayla güvenli bağlanmasının da aynı şeyi ifade ettiğini belirtti.
Sizin durumunuza gelince; bence kızınız duygularının farkında olan ve bunları ifade edebilen bir çocuk. Ne mutlu size
.
Kızınıza duygularını böyle ifade edebildiği için çok memnun olduğunuzu, babasını daha çok sevse de sizin onu ne kadar çok sevdiğinizi, ve her zaman yanınızda olduğunuzu belirtin ısrarla.
Bir de bir kitap var Işığın Yolu. beni alt üst etti ama belki size yol gösterir.
Bir de burada bazı hiç bir bilimsel altlığı olmayan ve altı bomboş kelimeler duyuyorum. "şımarık", biz kendimiz vb. Bunlar ne sorunun tanımına ne de çözüme dair hiç bir şey ifade etmeyen laflar, es geçin.
Sevgiler,
Ben de benzer sorunları yaşıyorum. Oğlum 10 yaşında kızım ise 3. Bizde beni tercih etmeyen ise küçüğüm; yani kızım. Ben sorunumu çözülmüş hissetmiyorum ama yine de belki size yardımcı olur diye yazıyorum. Kızım da anneannesi olduğunda anneannesini, o yoksa babasını; artık elde avuçta kimse kalmadıysa beni tercih ediyor. Bunu da açıkça belirtiyor. Çünkü babamı daha çok seviyorum diyor. Elbette bu durum beni çok üzüyor ve suçlu hissetmeme neden oluyor. Durmadan geçmişi sorguluyor ve acaba bir bağlanma sorunumuz mu var diye sorguluyorum. Çünkü kızım 1 yaşındayken uyku eğitimi vermeye çalıştım. Güya bir uzman yardımıyla. Uzun bir dönem sürmese de acaba güvenli bağlanmayı bu konu mu engelledi diye şüphelerim var. Nihayetinde bunu bir uzmana sorduk ve gelişimsel pediyatri denen bir anabilim dalı var. Ona gittik. Dr kızımı, eşimi ve beni ayrı ayrı gözlemledi, sohbet etti; kızımı oyunda gözlemledi ve bağlanmayla ilgili herhangi bir sorun olmadığını bu anlamda rahat olmamızı açıkça belirtti. Sizdeki gibi bizde de benim kurallarım daha net. Bu durumun aslında tercih edilen ve olması gereken olduğunu; özellikle ergenlik gibi buhranlı dönemlerde çocukların ne zaman neyle karşılaşacağını bildikleri için güvenli liman olarak tercih edecekleri ebeveynlere ihtiyaç duyduklarını; ve sadece beni tercih etsin diye doğru olmadığını düşündüğüm şeyleri (5-10 dak dan fazla ekran, abur cubura izin vb.) yapmamamı söyledi.
Daha sonra başka bir pedagog ise güvenli bağlanmanın sadece ya da öncelikle anneyle olması gerektiğini beklemenin çağdaş bir yaklaşım olmadığını; babayla güvenli bağlanmasının da aynı şeyi ifade ettiğini belirtti.
Sizin durumunuza gelince; bence kızınız duygularının farkında olan ve bunları ifade edebilen bir çocuk. Ne mutlu size
. Kızınıza duygularını böyle ifade edebildiği için çok memnun olduğunuzu, babasını daha çok sevse de sizin onu ne kadar çok sevdiğinizi, ve her zaman yanınızda olduğunuzu belirtin ısrarla.
Bir de bir kitap var Işığın Yolu. beni alt üst etti ama belki size yol gösterir.
Bir de burada bazı hiç bir bilimsel altlığı olmayan ve altı bomboş kelimeler duyuyorum. "şımarık", biz kendimiz vb. Bunlar ne sorunun tanımına ne de çözüme dair hiç bir şey ifade etmeyen laflar, es geçin.
Sevgiler,
- 2 Mart 2017
- 765
- 511
- 53
- 40
Ah ahh o uyku eğitimi denen saçmalık yok mu beni de mahvetti. Hala vijdanım sızlar hala kızım anne yanımda yat dediğinde yatarım 8 yaşında benim kızımda da vardı tercih etmeme ama artık sadece açıklıyorum sonuçlarını anlatıyorum yine yaparsa kızmıyorum ve en güvendiği benim Allah yarsımcımız olsunMerhaba,
Ben de benzer sorunları yaşıyorum. Oğlum 10 yaşında kızım ise 3. Bizde beni tercih etmeyen ise küçüğüm; yani kızım. Ben sorunumu çözülmüş hissetmiyorum ama yine de belki size yardımcı olur diye yazıyorum. Kızım da anneannesi olduğunda anneannesini, o yoksa babasını; artık elde avuçta kimse kalmadıysa beni tercih ediyor. Bunu da açıkça belirtiyor. Çünkü babamı daha çok seviyorum diyor. Elbette bu durum beni çok üzüyor ve suçlu hissetmeme neden oluyor. Durmadan geçmişi sorguluyor ve acaba bir bağlanma sorunumuz mu var diye sorguluyorum. Çünkü kızım 1 yaşındayken uyku eğitimi vermeye çalıştım. Güya bir uzman yardımıyla. Uzun bir dönem sürmese de acaba güvenli bağlanmayı bu konu mu engelledi diye şüphelerim var. Nihayetinde bunu bir uzmana sorduk ve gelişimsel pediyatri denen bir anabilim dalı var. Ona gittik. Dr kızımı, eşimi ve beni ayrı ayrı gözlemledi, sohbet etti; kızımı oyunda gözlemledi ve bağlanmayla ilgili herhangi bir sorun olmadığını bu anlamda rahat olmamızı açıkça belirtti. Sizdeki gibi bizde de benim kurallarım daha net. Bu durumun aslında tercih edilen ve olması gereken olduğunu; özellikle ergenlik gibi buhranlı dönemlerde çocukların ne zaman neyle karşılaşacağını bildikleri için güvenli liman olarak tercih edecekleri ebeveynlere ihtiyaç duyduklarını; ve sadece beni tercih etsin diye doğru olmadığını düşündüğüm şeyleri (5-10 dak dan fazla ekran, abur cubura izin vb.) yapmamamı söyledi.
Daha sonra başka bir pedagog ise güvenli bağlanmanın sadece ya da öncelikle anneyle olması gerektiğini beklemenin çağdaş bir yaklaşım olmadığını; babayla güvenli bağlanmasının da aynı şeyi ifade ettiğini belirtti.
Sizin durumunuza gelince; bence kızınız duygularının farkında olan ve bunları ifade edebilen bir çocuk. Ne mutlu size
Kızınıza duygularını böyle ifade edebildiği için çok memnun olduğunuzu, babasını daha çok sevse de sizin onu ne kadar çok sevdiğinizi, ve her zaman yanınızda olduğunuzu belirtin ısrarla.
Bir de bir kitap var Işığın Yolu. beni alt üst etti ama belki size yol gösterir.
Bir de burada bazı hiç bir bilimsel altlığı olmayan ve altı bomboş kelimeler duyuyorum. "şımarık", biz kendimiz vb. Bunlar ne sorunun tanımına ne de çözüme dair hiç bir şey ifade etmeyen laflar, es geçin.
Sevgiler,
Benzer Konular
- Kilitli
