- 1 Kasım 2012
- 11.338
- 25.918
- 798
- 35
-azarlamam ama laf degistirim yada o an onu soylememesini soylerim (mesela fransizca soyluyosa onu turkce uyaririm)
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Cocuklarda guven
- Konu Sahibi sandriyon
- Başlangıç Tarihi
- 19 Mayıs 2011
- 10.944
- 9.686
- 248
aldığınız her kararda kızınızı da düşüneceksiniz elbette.ortak bir hayatınız var.ama o sizin eşiniz,arkadaşınız değil.sorumluluk derken bundan bahsediyorum..ilerde bir gün aldığınız her karardan onu sorumlu tutacaksınız çünkü..senin için yaptım diyeceksiniz.oysa ki bu tercihi o yapmadı siz yaptınız yapıyorsunuz..Nasil koymayabilirimki? aldigim her kararda onu goz onunde bulundurmak zorunda kaliyorum
Biz ayrildik diye kizimin yipranmasini istemiyorum veya kizim babasiz buyuyosa bunun bedelini agir odemesin diye
yaptigim hersey onun leyhine nasil sorumluluk yuklenmis olabilirki
babasız büyümesinin elbette ki yaraları olacaktır.her insanın yarası olduğu gibi kızınızınki de bu olacak.benim oğlum da var mutlaka her çocuğun olduğu gibi.
ben demiyorum ki hep kendinizi düşünün..sadece aldığınız kararlar sadece kızınızın mutluluğu ,,çin değil ortak mutluluğunuz için olmalı..hatta bazen de sadece kendiniz için.
- 1 Kasım 2012
- 11.338
- 25.918
- 798
- 35
Bunu denicem kendimi egoist olarak hissetmemeye calisarak
- 29 Ekim 2015
- 1.502
- 2.980
- 133
Hayatınızı kızınıza adamaktan bahsediyor bence arkadaşım. Birisi için hayatını adamak ciddi bir yük bindirir karşınızdaki insana. Dengeli ve eşit bir hayat kızınızı daha sorumlu ve rahat hissettirir. Bir örnekle açıklayacak olursak büyüdüğünde kendisine adanmış bir hayatı olan anneyi görünce iki farklı tavır sergileyebilir. Birincisinde diyebilir ki annem bütün ömrünü bana adadı, ben de onu mutlu etmeliyim. Böylece kendi isteklerini ve hayatını hiçe sayıp sizin uydunuz gibi yaşayabilir. İkinci durumda ise yine sizin hayatınızı ona adamanızdaki baskıdan bunalıp diyebilir ki aman napayım, ben mi istedim sanki, yaşasaydı kendi hayatını bana mı sordu... Bunların ikisi de sağlıklı yaklaşımlar değil. Dolayısıyla bu duruma gelmemek için bence baştan her ikinizin hayatını da eşit haklara sahip ve önceliklerinizi eşit dağıtmanız gerekiyor
- 1 Kasım 2012
- 11.338
- 25.918
- 798
- 35
Soylediklerinizi anlayabiliyorum mantikli ama birazda kulturumuz geregi bi baski var
mesela annem bile hep derki; buyunce yaptiklarinin kiymetini bilmezse nankordur.... soylediklerinizi dusunuyorum eger ben kendi annelik gorevimdir diyerek onun yaninda olabiliyosam ona yaptiklarimdan once kendimi dusunebiliyosam ondan bi beklentim olmayacaktir
simdi kendime soruyorum; ileride kizimdan beklentim olurmu diye ..... olmaz heralde yani bilmiyorum simdiki dusuncemle ilerdeki yasadiklarim gosterir bunu
