2 aylık bir medikal dükkanımız var eşimle ben ilgileniyoruz. eşim çalışmak istiyorum diye bana açtı.kendisi mühendis başka işi var bana da yardımcı oluyor tabiki burdayken. şuan italya da. 2 yaşında bir oğlumuz var. ona ablam bakıyor artık bakamayacağını çocuğunun derslerini yaptıramayacağını söylüyor kursa yollamak istiyor 400 tl miş, eşime söyleyince daha yeni iş kurduk hani ailen çocuğa bakacaktı diyor ben onların çocuğu için 400 tl veremem zaten kazanmıyoruz görüyosun bitanem diyor. kreşe verelim gelince diyor. bu arada da ablam bana dır dır edip duruyor,, üzülüyorum hem de çook üzülüyorum.
haklı çünkü kira 1900, muhasebe falan bisürü gider bize göre yani.
herşey çook güzel olacak diye umut ettim şimdiye kadar, ama satışlarım azalmaya başladı. ne yapabilirim diye düşünüyorum sürekli, dükkanda da yalnızım sürekli, daha iyi olunca işlerimiz bi elemen alıp doktor çalışması yapmamız lazım. şu an onu da pek yapamıyoruz.
dün ihaleye gittim ondan da zarfda ki bir hatadan dolayı elendik. emekle hazırladığımız öyle açılmadan kenara konulduğunu görünce ve bişey yapamayınca gözlerim doldu.. ihaleden çıkınca dayanamadım ağladım. sabaha karşı 5 de kalktım o ihaleye yetişebilmek için. arabayla çocuğu bırak, otobüse yetiş ve sonu hüsran. şimdi de bayisi olduğumuz firma telefonda size çok kızıyorum ihaleyi kaçırdınız demez mi! eşim dün görüşmüş kendisiyle bizde yeniyken çook hatalar yapmış demiş.öğrenirsiniz demiş,, bana niye böyle konuştuysa.. ben de çok üzüldüm isteyerek yaptığımız bişey değil bisürü emek verdik dedim.
yani geldi mi üst üste mi gelir diyim yoksa çözüm bulamıyorum mu diyim..
herşey birgün çoook güzel olacak ama şuan çook zorlanıyorum tek başıma sorunlar ve sorumluluklarla uğraşınca..
az önce iş yerimde ağladım..
haklı çünkü kira 1900, muhasebe falan bisürü gider bize göre yani.
herşey çook güzel olacak diye umut ettim şimdiye kadar, ama satışlarım azalmaya başladı. ne yapabilirim diye düşünüyorum sürekli, dükkanda da yalnızım sürekli, daha iyi olunca işlerimiz bi elemen alıp doktor çalışması yapmamız lazım. şu an onu da pek yapamıyoruz.
dün ihaleye gittim ondan da zarfda ki bir hatadan dolayı elendik. emekle hazırladığımız öyle açılmadan kenara konulduğunu görünce ve bişey yapamayınca gözlerim doldu.. ihaleden çıkınca dayanamadım ağladım. sabaha karşı 5 de kalktım o ihaleye yetişebilmek için. arabayla çocuğu bırak, otobüse yetiş ve sonu hüsran. şimdi de bayisi olduğumuz firma telefonda size çok kızıyorum ihaleyi kaçırdınız demez mi! eşim dün görüşmüş kendisiyle bizde yeniyken çook hatalar yapmış demiş.öğrenirsiniz demiş,, bana niye böyle konuştuysa.. ben de çok üzüldüm isteyerek yaptığımız bişey değil bisürü emek verdik dedim.
yani geldi mi üst üste mi gelir diyim yoksa çözüm bulamıyorum mu diyim..
herşey birgün çoook güzel olacak ama şuan çook zorlanıyorum tek başıma sorunlar ve sorumluluklarla uğraşınca..
az önce iş yerimde ağladım..
