Cok kararsizim...

Arkadaslar evliligimin 3 yili dolacak.bu uc yilda ne kadar mutlu oldun diye sorarsaniz 3te biri kadar bile mutlu olmadim sayilidir kendimu onun gozunde degerli hissettigim.esim herseye karisan, asiri kontrolcu, her yaptigimi elestiren, ofke kontrolu olmayan biri.bir tane cocugumuz var o dogdugundan beri ayri yatiyoruz o salonda ben oglumla uyuyorum.kac kez gel artik beraber uyuyalim dediysemde bir gun yatti ilk firsatta salona kostu.sadece isi olunca sarilmalar opmeler basladi bnde boyle olunca kendimi kullaniliyo gibi hissediyorum.neyse ben 26 yasindayim ve bu degisik huylarina nasil katlanirim bilmiyorum.sunu biliyorum bi tek onu sevdigimi hissedemiyorum hersey onun istedigi gibi olursa kabul eder yoksa etmez.onun yaninda ancak ben onun hoslandigi yada hoslanmadigi seylere gore hareket edersem iyiz mutluyuz etmezsem tam tersi.peki ben bu sekilde daha kac yil sabredebilirim.cunku her gecem gun daha da uzaklastirip soguttu beni kendinden.ayrilmak istiyorum sanki cocugu tek basina buyutursem cocugumu guzel yetistiremem sahip cikamam gibi geliyo.ne yapacagimi sasirdim.okuyup gecmeyin lutfen bana endiselerimdr bi yol gosterin. :-( yaklasik 10 gunden falzadir da konusmuyoruz.nr o bi adim atiyo nede ben.

Nefret ettim erkeklerden

Hakkinda hayirlisi olsun, tek bildigim mutlu anne mutlu cocuk yetistirir, kendini hicbir seye mecbur hissetme, kocana da akil fikir ve merhamet diliyorum ne denirki