Çok korkuyorum

Bu endiseli halimizi tabiki de kizimiza yansitmiyoruz.hep onu yureklendirecek olumlu seylerden bahsediyoruz ama biz nasil alisicaz bilmiyorum.cevre de cok kotu.hergun bir haber.paranoyak olduk.yakin sayilacak bir akrabamiz ayni okulda brans ogretmeni.en azindan goz kulak olur diye azcik teselli olduk ama......offf herturlu oneri ve tavsiyeye acigim.rahatlatin beni arkadaslar

Bu zamana kadar yaşantınızı normal mi buluyordunuz?Şimdi mi sormak aklınıza geldi "nolcak...nolcak" diye.

Fanusta balık mı yetiştiriyorsunuz?

aykızım .!.:

Bu endiseli halimizi tabiki de kizimiza yansitmiyoruz.hep onu yureklendirecek olumlu seylerden bahsediyoruz ama biz nasil alisicaz bilmiyorum.cevre de cok kotu.hergun bir haber.paranoyak olduk.yakin sayilacak bir akrabamiz ayni okulda brans ogretmeni.en azindan goz kulak olur diye azcik teselli olduk ama......offf herturlu oneri ve tavsiyeye acigim.rahatlatin beni arkadaslar

Genişletmek için tıkla...

Yapmanız gereken bu.

Çocugunuzla konuşup nasıl bir ortama girecegi hakkında bilgi vermeniz.

kızınız hangı ay dogumlu benımde aralık dogumlu bır oglum var ana okul yası bu sene geldı mı kı
bende daha sımdıden tasasını cekıyorum yavrumu nasıl bırakıcam dıye
ama omur boyuda etegımızde tasıyamayız degılmı hayatın bı kosesınden tutmaları gerek
kımı zaman uzecekler kımı zamanda üzelecekler
ama zamanla pişecekler bunu bılıyorum canım

Angeldreams .!.:

Sizi o kadar iyi anlıyorum ki :)
Garip bir gülümseme kapladı içimi

Bunları düşünmeniz çok normal.
Ancak çocugunuzun sosyalleşmesi,,
bir birey olarak bagımsızlaşması
için en dogru kararı vermişsiniz.

Bu soru işaretlerinin pek çogu kısa sürede cevabını bulacak.

O zaman da iyi ki vermişim diyeceksiniz

Genişletmek için tıkla...

Daha simdiden diyorum oh nihayet yavrum okula baslayacak diye.ama bu duygular....icinden cikamiyorum

aykızım .!.:

Daha simdiden diyorum oh nihayet yavrum okula baslayacak diye.ama bu duygular....icinden cikamiyorum

Genişletmek için tıkla...

Yaşamadan, görmeden çıkamazsınız :)

Her anne yaşar bu duyguları.

Ben oglumu 16 aylıkken verdim kreşe.
Biraz mecburiyettendi ama
Hiç de pişman olmadım
Oglum bu yıl 1. sınıfa başlayacak :)

Kızım ise 1,5 yaşında
kayınvalidem bakıyor,
seneye eylülde yani 2,5 yaşında onu verecegim

GnotiSeavton .!.:

Bu zamana kadar yaşantınızı normal mi buluyordunuz?Şimdi mi sormak aklınıza geldi "nolcak...nolcak" diye.

Fanusta balık mı yetiştiriyorsunuz?

Genişletmek için tıkla...

Tamamen evde kapali yasamiyorduk herhalde.genel olarak evdeyiz demek istedim.yoksa sinemaya da gideriz gezmeye de ama arkadasi yok cocugun.napim sokaktan gecen biri dur kizim senle arkadas olacak mi diyeyim.
Ne bicim bir uslup seninki.kimseyi asagilaman gerekmez.yasantimin normal olmadigi kanisina nasil vardin iki cumluyle hayret

Kendimden örnek vereyim: Benim oglumda 2008 dogumlu ve gecen sene
ekimde kreşe başladı.
Bende aynı sizin gibi baya bir korkmuştum başta ama hep boşunaymìş :)

Oglum orda cok mutlu ve haftasonları bile gitmek istiyor.


Çocugun sosyalleşmesi lazım, paylaşmayı öğrenmesi lazım, arkadaş lazım.
Bunlar malesef evde pek olmuyor.

ZATEN ANAısnIFLaRI SORUN ETTİĞİNİZ ŞEYLERİ AŞMASI İÇİNDİR.
siz sıkıntınızı çocuğunuza yansıtmayıp öğretmene yardım etmeye bakın.

Benim anneciğim geldi aklıma :)
Annem çalışıyordu ama gene de sürekli evdeydim bakıcılar vardı günün yarısında da anneciğim vardı yanımda .
Kreşe 5 yaşımda gittim ilk sene oyuncaklarım , boyalarım , oyun hamurlarım tarumar edilirmiş . Diğer çocuklarla anlaşamazmışım hiç . Bende ev kuşu olarak büyüdüğüm için kreş ve anaokulunda evet biraz zorlanmışım ama nasıl bir bilinçaltı olmuşsa hayatımın geri kalanında her anımda yanımda anne ve babamın olmayacağı düşüncesi şu an farklı bir şehirde okuyup tek başıma oradaki evimi çekip çeviriyor haftasonları dershanede öğretmenlik yapıyorum :)
Biraz uzun oldu kusura bakmayın seneleer önceki halimizi hatırlattı mevcut haliniz . Az da olsa bu durum iyi kendi ayakları üzerinde durmayı öğrenir yavrunuz .
Hiç endişelenmeyin nasılsa akşamları birliktesiniz :)

Yanlis dusunuyorum belki ama korkularimin bir kismi da devlet anaokulu oldugu icin.ogretmenler ozeldeki gibi ilgili mi.hicbir fikrim bilgim yok.gerci ozellerde de sorunlu ogretmenler cikabiliyor.sanirim birkac hafta okul bahcesinde beklerim ben

aykızım .!.:

Yanlis dusunuyorum belki ama korkularimin bir kismi da devlet anaokulu oldugu icin.ogretmenler ozeldeki gibi ilgili mi.hicbir fikrim bilgim yok.gerci ozellerde de sorunlu ogretmenler cikabiliyor.sanirim birkac hafta okul bahcesinde beklerim ben

Genişletmek için tıkla...

Ben oglumu 3 yıl özele, 2 yıl da devlete gönderdim.

Emin olun devlet diyorum!

Hiç gözünüz arkada kalmasın!

büyük kızım okula başladığında benimde böyle endişelerim oldu diğerlerinde de bu duyguyu yaşadım ama inan tedirgin olunacak bir durum yok yavaş yavaş çocuk da sen de okula alışıyorsun

Çocuğunuzla çok içiçe yaşadığınız için bu endişeleri duymanız normal. Ancak öyle yada böyle çocuklarımız bir gün bizden kopacaklar. Kendi hayatları olacak. Bazen hayatta yenilgiye uğrayacaklar bazende galip gelecekler. Ama her başarısızlık ve yenilgi onlara hayat tecrübesi kazandıracaktır.
Size zor da gelse yapacağınız şey, fazla korumacı olmadan çocuğunuzu okul ortamında kendi başına bırakmaktır. Bırakın zorluklarla karşılaşsın. Bu çocuğunuzun özgüveni için gereklidir. Siz her zaman yanında olamayacaksınız ve çocuğunuzda sizin devamlı onun yanında olamayacağını bilmesi gerekir.
Bakın ben ilk çocuğuma sizin davrandığınız gibi davrandım. Sonradan hatamı anladım ve telafi etmem çok zaman aldı.
Ama kızımı anasınıfına başladığı ilk gün okula bıraktım ve işime gittim. Çıkış saatinde de, apartman görevlimiz aldı çocuğu. İlk günden böyle bir yol izledim. Canavar gibi maşallah. Hakkını koruyan, kendine özgüveni tavan yapan hatta aşırı sosyal bir çocuk oldu. Şimdi 4. geçti. 1. sınıftayken öğretmeninin (tabi kızıma göre hatalı ama normalde hatalı olmayan) hatalı bulduğu bir davranışı karşısında öğretmeniyle konuşmuş ve hatanı düzelt demiş, tabi öğretmen önemsememiş. Bakmış ki olacak gibi değil gitmiş müdüre şikayet etmiş öğretmenini, aklı sıra hakkını korumuş.
Bizi okuldan çağırdılar. Tabi bir panik gittik. Müdürün odasında, müdür ve öğretmeni hem gülüyorlar hemde böyle bir çocuk yetiştirdiğimiz için bize teşekkür ediyorlardı. Ben yerin dibine geçmiş ve defalarca özür dilemiştim ama müdür ve öğretmenimiz kızımın bu davranışını takdirle karşılamışlar, ancak kendisine göre hatalı olan bir şeyin aslında okul kurallarından olduğunu ve okulda da kuralların geçtiğini usulünce anlatmışlardır.
Kısacası, bırakın çocuğunuz düşe kalka büyüsün, inanın bir müddet sonra harika bir bireyle karşı karşıya kalacaksınız.