• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çok kötüyüm yaaaaa...

Elif-Emir

Üye
Kayıtlı Üye
11 Temmuz 2015
107
59
18
43
Mrb arkadaşlar. Benim derdim acaba tahammulummu kalmadı diyorum. Benim 4,5 aylık bir oğlum 7 yasindada bir KIZIM var .KIZIM bu yıl 1. Sınıfa başladı çok mutluyum. mesele su ki oğlum kolik ataklı bir bebekti ve halada az da olsa devam ediyor. Kolik bebekle uğraşmanın ne kadar zor olduğunu yaşayan bilir. Yanı onunla ilgilenmekten kızına hiç ama hiç vakit ayiramiyorum.Sağ olsun eşim bana çok yardımcı ama adamcağız çalıştığı için bir yere kadar destek olabiliyor bu yüzden evdede hiç bir iş yapamiyorum y apamadigim için sağolsun gorumcem yanıma geldi bana yardıma.(Ayrıca sansliyim gorumcemle yönünden cok iyi anlasiyoruz Allahtan).Onlar sayesinde biraz rahatlarim ama nedense kizim la ders falan çalıştırırken en ufak hatasında hemen kiziyorum sonra çok üzülüyorum kizimda üzülüyor anne kizma diye.İstemeden birden parliyorum daha önce hiç böyle değil ldim.Kizimla ilgilenemiyorum diye çok üzülüp vicdan azabı çeken ben neden böyle davraniyorsun diye kendime kiziyorum.Umarım oğlum büyüyünce bende daha sakin olurum diye kendime teselli veriyorum.Ne olur bana bir teselli verin geçici bir durummudur Sizce.Oğlundan dolayıevden ddışarıda çıkarıyorum çalışan bir bayanın birden eve kapandim ve üstünebbebegimde kolik olunca iyice tirlattim herhalde.Neyse çok uzattim kusuruma bakmayın ama ben kendimi hiç iyi hissetmiyorum :mad::mad:
 
.Oğlundan dolayıevden ddışarıda çıkarıyorum çalışan bir bayanın birden eve kapandim ve üstünebbebegimde kolik olunca iyice tirlattim herhalde

Cevap konunun içinde
Bende yaşadım bu durumları şimdi çalışıyorum iyi geldi
Ama sizin bir de kızınız varmış durumunuz benden daha zordur mutlaka
 
ister istemez insanın sinirleri zamanla yıpranıyor...yaş ilerledikçe tahammülde azalıyor...çok insanda böyledir...istersen bir psikoloğa git belki etkisi olabilir..
 
evet kolikli bebekle ugrasmak cok zor fakat suan kizinizinda ekstra ilgiye ihtiyaci var. Zor bir donemdesiniz biraz daha sabirli ve planli olmaya calisin. Bu arada ben her zaman ileriyi dusunerekten planli bir hayat tarzini secmekten yanayim. Mesela kizinizin okula baslayacagi sene ikinci cocugu yapmak cesaretli bir karar olmus. Belki de kazayla gebe kaldiniz bilemiyorum. Ben sirf bu yuzden ikinciyi kizim 3 yasindayken dusundum biri ilkokula giderken digerini krese verebilicem. Bunlari dusunerek hareket etseydiniz keske.
 
Mrb arkadaşlar. Benim derdim acaba tahammulummu kalmadı diyorum. Benim 4,5 aylık bir oğlum 7 yasindada bir KIZIM var .KIZIM bu yıl 1. Sınıfa başladı çok mutluyum. mesele su ki oğlum kolik ataklı bir bebekti ve halada az da olsa devam ediyor. Kolik bebekle uğraşmanın ne kadar zor olduğunu yaşayan bilir. Yanı onunla ilgilenmekten kızına hiç ama hiç vakit ayiramiyorum.Sağ olsun eşim bana çok yardımcı ama adamcağız çalıştığı için bir yere kadar destek olabiliyor bu yüzden evdede hiç bir iş yapamiyorum y apamadigim için sağolsun gorumcem yanıma geldi bana yardıma.(Ayrıca sansliyim gorumcemle yönünden cok iyi anlasiyoruz Allahtan).Onlar sayesinde biraz rahatlarim ama nedense kizim la ders falan çalıştırırken en ufak hatasında hemen kiziyorum sonra çok üzülüyorum kizimda üzülüyor anne kizma diye.İstemeden birden parliyorum daha önce hiç böyle değil ldim.Kizimla ilgilenemiyorum diye çok üzülüp vicdan azabı çeken ben neden böyle davraniyorsun diye kendime kiziyorum.Umarım oğlum büyüyünce bende daha sakin olurum diye kendime teselli veriyorum.Ne olur bana bir teselli verin geçici bir durummudur Sizce.Oğlundan dolayıevden ddışarıda çıkarıyorum çalışan bir bayanın birden eve kapandim ve üstünebbebegimde kolik olunca iyice tirlattim herhalde.Neyse çok uzattim kusuruma bakmayın ama ben kendimi hiç iyi hissetmiyorum :mad::mad:
Benin ewladimda kolikti daha onceki konularimda da war hatta o agladigim gunler.. bende sizin gibydim kolik bebege bir yerden sonra yetisemiyorsun ne yapacagini bilemiyorsun artik onun streside sinir ani patlama olarak yansio çünkü tahammul kalmıyor aynilarini yasadim kendimi duzeltmek icinde cok ugrastim hala daha arada bir fevri cikislarim oluyor kizim 13 aylik ama daha iyiyim daha sakinim çünkü kizimda daha sakin
 
evet kolikli bebekle ugrasmak cok zor fakat suan kizinizinda ekstra ilgiye ihtiyaci var. Zor bir donemdesiniz biraz daha sabirli ve planli olmaya calisin. Bu arada ben her zaman ileriyi dusunerekten planli bir hayat tarzini secmekten yanayim. Mesela kizinizin okula baslayacagi sene ikinci cocugu yapmak cesaretli bir karar olmus. Belki de kazayla gebe kaldiniz bilemiyorum. Ben sirf bu yuzden ikinciyi kizim 3 yasindayken dusundum biri ilkokula giderken digerini krese verebilicem. Bunlari dusunerek hareket etseydiniz keske.

Aynı şeyi okurken bende düşündüm çocuğun ilk okul döneminde bebek çok zor hele ki kolik sancılı bir bebek inşallah düzelir bende oğlum 3 yaşındayken karar verdim kardeşe okul döneminde biraz büyümüş olur diye

Konu Sahibi kizinizla biraz muhabbet edin sanırım çok yorgunum istemeden kızıyorum biraz da sen bana destek ol gibi hem kendini iyi hisseder hemde biraz daha yardimci olmaya çalışır ama siz bunu ona yük yüklemek için yapmayın sadece durumdan fazla etkilenmesin diye yapin
 
Uzmanlar okul dönemine başlamış çocuklara o zamanlarda kardeş yapılmasını önermiyor. İnceledikleri zaman okul başarılarının hep düştüğünü görmüşler, keşke 1-2 yıl erken yapsaydınız yaş farkı çok olmasaydı. Kızınızdan çıkarmayın hırsınızı, ayrıca böyle yapacaksanız ders çalıştırmayın çocuğun psikolojisini bozmaya hakkınız yok sonuç olarak. Babam böyle yapardı bana, ve çalıştırdığı ders ne zaman aklıma gelse çocukluğuma dönüyorum ve sırtımdan 1 kova buzlu su boca edilmiş gibi ürperiyorum. O dersi üniversite sınavında çözmeyi bırakın, sayfasını bile çevirmemiştim o zamanlar.
 
Kizina kizma unutulmuyor.hata dediğin şey, iyi bilinen işte yapilir.Kiz yeni öğreniyor.Okula alişacak, ödeve not almaya sinava vs alişacak.Senin durumun da zor ama fedakarliği sen yapacaksin canim
 
Bir noktadan sonra film şeridi kopabiliyor. Ancak sen bir yetişkin olarak kendini telkin etmelisin. Hayatta çok daha zor şartlar altında hem şunlarla savaşan hem de iki kuruşa çalışan kadınlar var. Üstesinden gelebilirsin.
Görümcenle de anlaşıyormuşsun, bu konuda da sorun yok. O zaman kendin için bir şeyler yaparak rahatlamalısın. Kendini tanıyorsun, yapmayı en çok sevdiğin şey için kendine günde yarım saat ayır.
Mesela ben kitap okurken dinleniyorum. Biri yürüyüş yapar vs..
Ama vites beşe takıp ne zamana kadar durmadan devam edebilirsin ki?
 
Mrb arkadaşlar. Benim derdim acaba tahammulummu kalmadı diyorum. Benim 4,5 aylık bir oğlum 7 yasindada bir KIZIM var .KIZIM bu yıl 1. Sınıfa başladı çok mutluyum. mesele su ki oğlum kolik ataklı bir bebekti ve halada az da olsa devam ediyor. Kolik bebekle uğraşmanın ne kadar zor olduğunu yaşayan bilir. Yanı onunla ilgilenmekten kızına hiç ama hiç vakit ayiramiyorum.Sağ olsun eşim bana çok yardımcı ama adamcağız çalıştığı için bir yere kadar destek olabiliyor bu yüzden evdede hiç bir iş yapamiyorum y apamadigim için sağolsun gorumcem yanıma geldi bana yardıma.(Ayrıca sansliyim gorumcemle yönünden cok iyi anlasiyoruz Allahtan).Onlar sayesinde biraz rahatlarim ama nedense kizim la ders falan çalıştırırken en ufak hatasında hemen kiziyorum sonra çok üzülüyorum kizimda üzülüyor anne kizma diye.İstemeden birden parliyorum daha önce hiç böyle değil ldim.Kizimla ilgilenemiyorum diye çok üzülüp vicdan azabı çeken ben neden böyle davraniyorsun diye kendime kiziyorum.Umarım oğlum büyüyünce bende daha sakin olurum diye kendime teselli veriyorum.Ne olur bana bir teselli verin geçici bir durummudur Sizce.Oğlundan dolayıevden ddışarıda çıkarıyorum çalışan bir bayanın birden eve kapandim ve üstünebbebegimde kolik olunca iyice tirlattim herhalde.Neyse çok uzattim kusuruma bakmayın ama ben kendimi hiç iyi hissetmiyorum :mad::mad:

Biz küçükken bir komşumuz vardı. Küçük oğlu doğuştan işitme engelliydi. Kızını pata küte döver, annemin kapısını çalar saldırırdı. Etmediğini bırakmadı. Sebep? Oğlu neden işitme engelli.

Öncelikle geçmiş olsun, Allah şifalar versin.
Kendine 5 dakika da olsa vakit ayır hem ne güzel bir yardımcın da var. Bir hava al. Bişey yap. Yoksa sen de üzdükçe üzülecek üzüldükçe üzeceksin.
Kendine ayıracak vaktin yoksa kimseye vakit ayıramazsın. Önce kendin. Emin ol sen iyi olduğun zaman daha pozitif bakacaksın her şeye.
 
Mrb arkadaşlar. Benim derdim acaba tahammulummu kalmadı diyorum. Benim 4,5 aylık bir oğlum 7 yasindada bir KIZIM var .KIZIM bu yıl 1. Sınıfa başladı çok mutluyum. mesele su ki oğlum kolik ataklı bir bebekti ve halada az da olsa devam ediyor. Kolik bebekle uğraşmanın ne kadar zor olduğunu yaşayan bilir. Yanı onunla ilgilenmekten kızına hiç ama hiç vakit ayiramiyorum.Sağ olsun eşim bana çok yardımcı ama adamcağız çalıştığı için bir yere kadar destek olabiliyor bu yüzden evdede hiç bir iş yapamiyorum y apamadigim için sağolsun gorumcem yanıma geldi bana yardıma.(Ayrıca sansliyim gorumcemle yönünden cok iyi anlasiyoruz Allahtan).Onlar sayesinde biraz rahatlarim ama nedense kizim la ders falan çalıştırırken en ufak hatasında hemen kiziyorum sonra çok üzülüyorum kizimda üzülüyor anne kizma diye.İstemeden birden parliyorum daha önce hiç böyle değil ldim.Kizimla ilgilenemiyorum diye çok üzülüp vicdan azabı çeken ben neden böyle davraniyorsun diye kendime kiziyorum.Umarım oğlum büyüyünce bende daha sakin olurum diye kendime teselli veriyorum.Ne olur bana bir teselli verin geçici bir durummudur Sizce.Oğlundan dolayıevden ddışarıda çıkarıyorum çalışan bir bayanın birden eve kapandim ve üstünebbebegimde kolik olunca iyice tirlattim herhalde.Neyse çok uzattim kusuruma bakmayın ama ben kendimi hiç iyi hissetmiyorum :mad::mad:

1.sınıf çok sancılı.inan bana bu saydıkların hiç biri olmasaydı gene kızacaktın kızına.yapacak bişi yok böle sancılı geçecek.çokta üstüne düşme kendiliğinden öğreniyorlar xzaten
 
Back
X