Bunu kabul etmenin çok zor olduğunu biliyorum geçmişe baktığınızda sizin de değiştirebileceğiniz baska seyler yokmuş sanırım siz sokak çocuğu değilsiniz erkek arkadaşınızla sırf o kal dedi diye kalacak kendinizi boşuna suçlamayın bence yapmanız gereken onun ailesinden uzaklaşmak onlar da suçlayacak birilerini arıyorlar
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Çok kötüyüm
- Konu Sahibi Boyutsuz
- Başlangıç Tarihi
- 15 Şubat 2018
- 2.703
- 8.818
- 158
Basiniz sagolsun. Suan bu sekilde hissetmeniz normal.
Ama sunu unutmayin. Insanin olum saati ne bir saniye ileri, ne de bir saniye geri gitmez. Siz iyi olsaydiniz da vefat edecekti sevgiliniz. Eceli gelmis allah mekanini cennet eylesin.
Boyle dusunmeye calisin. Dogrusu bu cunku
Ama sunu unutmayin. Insanin olum saati ne bir saniye ileri, ne de bir saniye geri gitmez. Siz iyi olsaydiniz da vefat edecekti sevgiliniz. Eceli gelmis allah mekanini cennet eylesin.
Boyle dusunmeye calisin. Dogrusu bu cunku
Haklısınız ama şuan onun dizine yatıp bunları ona anlatmak ve rahatlayana kadar ağlamak yerine burada acımı sizlerle paylaşmamdan anlayabilirsiniz belki hiç bir şey anlatıldığı kadar kolay değil o beni anlasaydı zaten yapılması gerekeni yapardı
Bunu da düşündüm ölümle yaşam arasındaki o ince çizgiyi . Birini kaybettiğimiz zaman bi anda gelen pişmanlık hissi mesela o gün o arabaya binmiş olmasaydı bana mesaj atmasaydı hız yapmasaydı ya da emniyet kemerini takmış olsaydı hayatta olur muydu diye sonra da işte ben yanında olsam belki de şuan hayatta olurdu sonucu... yaptığım tek şey bu gün boyu bunları düşünüyorum bazen hayatta olma olasılığını bile bu yüzden bende irademi kaybetmekten korkuyorum
- 3 Şubat 2018
- 25.862
- 111.252
- 598
Babam vefat ettiğinde ben bir süre suçluluk psikolojisi ile debelenip durdum. Uzun süre hastaydı ve yine hastaneye yatmisti. Ve ben bir kaç gün yanına gitemedim (hastane bizden biraz uzaktı ama ablam annemi her gün götürürdü). Bende o hafta çok çalıştığım için gitmeyi erteledim, yorgundum çünkü. O zamanlar 19 yaşındayım bu ara. Benim kafamda babam hastaneye gider bir kac gün içinde döner kayıtlıydi. Cok kez öyle oldu. Bende o 3 gün birşey olmaz zannettim. Zannettiğim gibi olmadı işte. Babam vefat etti. Hic beklemiyorduk çünkü annem gündüz gördüğünde iyidi durumu. Neyise uzatmak istemiyorum. Ben uzun zaman bununla debelenip durdum. Keşke daha cok gitseydim, keşke daha çok sarılsaydım. Doya doya sohbet etseydim. Hic üzmeseydim felan. O zamanlar ölüm bize hastalık olduğu halde çok uzaktı. Hastalık babamı öldürdü belki, ama bana göre yine de suçluydum. Yetersiz kalmistim. Toaf bir his. Sizde şu anda aynı durumdasınız. Suçsuz olduğunuz halde kendinizi suçluyorsunuz. Cünkü sizde benim gibi "belki onu kurtarabilirdim" diye düşünüyorsunuz. Kurtaramazdiniz. Bende kurtaramadim. Sizin elinzde değildi. Belki mesaja cevap versem kurtulurdu diye kuruyorsunuz belki kafanızda ama bunu asla unutmayin: o an hissettiğiniz duygular ve düşünceler doğrultusunda hareket ettiniz. Takıntılı davranışlara karşı kendinizi geri çektiniz! Kendinize haksızlık etmeyin. Ailesi acılar içinde. Allah kimseye evlat acısı vermesin. Sizi günah keçisi ilan ediyorlar çünkü başka şekilde kaldıramıyorlar. Çocuklarının sorunları olup belki intihar etmiş olmasini kabul edemiyorlar. Siz kulak asmamaya gayret edin. Evet zor. Ama acılar icin kivranan bir anne babanin mantıklı düşünebilecegini bekleyemeyiz her zaman. Başınız sagolsun. Allah ailesine ve sizede sabırlar versin
Teşekkür ederim. Sizinde başınız sağolsun Allah tabiki başta aile acısı yaşatmasın ben böyle olmak istemiyorum normalde hep sessizliğimle bilinirim
Başınız sağ olsun.
Ben farklı şekilde davranılsa farklı olurdu her şey tezine katılmıyorum. Yani sırf siz mesaj atmadınız diye, ilgilenmediniz diye ölmedi arkadaşınız. Farzedinki siz ona cevap verdiniz, istemediğiniz halde yanında oldunuz ama yine de o kaza gerçekleşecekti. Kendinizi suçlayacağınız en ufak bir durum yok. Onun ailesini geçiyorum ama sizin aileniz sizin bu halde olmanızda etken. Bıraksalardı da acınızı yaşasaydınız böyle olmazdı. İyilik etmeye çalışırken kötülük ettiklerinin farkında bile değiller. İnşallah bu süreçler bir an önce geçer bir yardım almanızda da fayda var.
İçine kapanık konuşmayan biri oldum hep . İlk kaybım ve ilk açım değil bu 12 yaşında babaannemi kaybettim çocuktum belki ama ona anne derdim beni o büyümüştü kanserdi ve çok çok acı çekiyordu baya uzun zaman oldu tabi ama hiç unutmam ben başında dua ederken babam iyileşsin diye değil acılarından kurtulsun diye dua et demişti o zamanki aklımla anlayamamıştım ne demek istediğini . Bir sebebi vardı hastalık.ve evde ki herkes ölümüne hazırlamıştı kendini. Ama bu yaşadığım o kadar ani oldu ki ne olduğunu bile idrak edemeden bundan sorumlu tutuldum kendimi savunma gücü bulamıyorum ve bunu paylaşabileceğim kimsem yok
- 3 Şubat 2018
- 25.862
- 111.252
- 598
Sagolun. Kendinize fazla yüklenmeyin. Değer verdiğiniz, sevdiğiniz bir insanı ani bir şekilde kaybetmek zaten travmatiktir. Üstüne de size karşı suçlamalar yapılırsa bu durumda olmanız normal. Kendinize zaman tanıyın. Ama unutmayın: Gencin ölümüne siz sebeb olmadınız. Kendinizi suclamanizin ve psikolojik sağlığınızı riske atmanizin kismeye faydası yok. Doktorunuzla da görüşün. Böyle acil durumlarda atlatana kadar ilaç da yazılıyor bazen terapiye gidemiyorsaniz. Ama aslında psikolojik destek alsanız da cok iyi olur
- 3 Şubat 2018
- 25.862
- 111.252
- 598
Başkaları bilmiyorum. Ben ölüme hiç hazır değildim. Babam 3 seneden fazla hastaydı. Komaya girip çıktığı bile oldu. Ama ben ona hiçbir zaman ölümü yakıştıramadım. Bugün bile resmine baksam burnumun ucu sızlar, gözlerim doluyor. Sizin böyle bir ani ölümde sarsilmaniz gayet normal. Kendinizi savunsaniz bile karşı tarafın bunu şu anda anlayabilecek durumda olduğunu zannetmiyorum. Acıları çok taze. Belki zamanla yatisirlar. Sizin şu anda yapmanız gereken kendinize sahip çıkmak. Sağlık bir elden gitti mi, kolay geri kazanılmiyor. Kendinize dikkat edin.
Çok teşekkür ederim size ve yorum yapan herkese ... Gerçekten ihtiyacım olan buymuş birilerine anlatabilmek beni anlayan insanların olabildiğini görebilmek hepinizden Allah razı olsun
- 13 Aralık 2019
- 101
- 21
- 13
Başın sağ olsun. Senin suçun yok. Kendini de aileni de üzme. Onun ailesinden de uzak dur epeyce bir süre. Mezarına da gitme tabi, karşılaşmamak adına.
Son düzenleme:
İlk duyduğumda gerçekten aklıma gelen tek şey intihar oldu çünkü inanılmaz bir boşluk vardı ağlayamadım sesim çıkmadı beynim dondu sanki Allaha inancım sonsuz ama dua bile edemedim hayatımda ilk defa ölmek istedim sonra korktum eğer kendime zarar verirsem bunun affı yoktu ve değil onu hiç kimseyi göremezdim ahirette ... Ama gerçekten kendimi o kadar çaresiz hissediyorum ki uyuyamıyorum geceleri sevdiklerini kaybeden insanların hikayelerini okuyor ölümü araştırıyorum bunu yaklaşık 1 aydır her gece yapıyorum sabaha kadar gündüzleri zaten oturuyor öyle boş etrafa bakıyorum oradayım ama orada değilim gibi bu tabiki hoşuma gitmiyor tekrar normal olmak istiyorum ama sonra yine aklıma geliyor sonrası beni çok korkutuyor nasıl yapcm ki gözlerimi kapatıp beni bilmediğim bi yerde bırakmışlar gibi bir his
Allah bu acıyı yaşayan herkese sabır ve dayanma gücü versin- 13 Aralık 2019
- 101
- 21
- 13
Âmin. Sana da sabır versin. Ama bir ay olmuş, toparlanman gerek. Belli ki alttan alttan sen de kendini suçlamışsın, ondan kendine rahat vermiyorsun. Bu düşünceden kurtul. Yasın fazlası da haram. Önüne bak artık. Okumuşsun o kadar, sıcağı sıcağına, daha fazla zaman kaybetmeden atıl bir yere. Atıldıysan da ona odaklan. Özleyebilirsin ama bu öyle boş boş etrafa bakmalar, orda değilmişsin gibi vs şeklinde değil, olmaz böyle. Çık lütfen şu durumdan.İlk duyduğumda gerçekten aklıma gelen tek şey intihar oldu çünkü inanılmaz bir boşluk vardı ağlayamadım sesim çıkmadı beynim dondu sanki Allaha inancım sonsuz ama dua bile edemedim hayatımda ilk defa ölmek istedim sonra korktum eğer kendime zarar verirsem bunun affı yoktu ve değil onu hiç kimseyi göremezdim ahirette ... Ama gerçekten kendimi o kadar çaresiz hissediyorum ki uyuyamıyorum geceleri sevdiklerini kaybeden insanların hikayelerini okuyor ölümü araştırıyorum bunu yaklaşık 1 aydır her gece yapıyorum sabaha kadar gündüzleri zaten oturuyor öyle boş etrafa bakıyorum oradayım ama orada değilim gibi bu tabiki hoşuma gitmiyor tekrar normal olmak istiyorum ama sonra yine aklıma geliyor sonrası beni çok korkutuyor nasıl yapcm ki gözlerimi kapatıp beni bilmediğim bi yerde bırakmışlar gibi bir his
Bunu denicem... buraya hiç tanımadığım insanlarla konuşmak gerçekten beklemediğim kadar iyi geldi çok çok teşekkür ederim
- 6 Aralık 2018
- 9.823
- 8.502
- 148
Seni neden suçluyor? Detaylandirirmisin?
- 13 Ekim 2018
- 3.615
- 4.664
- 83
Benzer Konular
- Kilitli
