tatlım seni anlıyorum..öncelikle zavallı olduğunu aciz olduğunu falan düşünmeyi bir kenara bırak, sen istemedin üzerine bu kadar baskıyla gelinmesini. insan önce kendini bilip kendine güvenirse ancak yere ayakları sağlm basmaya başlar.. bir arkadaşa daha önerdim.. kafan madem bu kadar karışık otur tek tek soruları yaz tek tek cevaplarını ver verebildiğin kadar kısa. somut olarak görmek biraz daha yardımcı olur..
bu dünyaya hiçbirimiz boş olsun diye glemedik sen de biliyorsun, hepimiz bir şeyler katmalıyız. sen de böyle olmalısın. ama herşeyden önce içinde insana, insanlığa ve en başta da kendine sevgi duymalısın..o yüzden önce nefretten uzaklaşmaya çalış..bak demişsin gökyüzüne bakıyorum diye..
gökyüzü değil mi, ne kadar da büyük ne kadar yüksek ve engin..yüreğine inan, güven o da bu kadar büyük ve engin olabilir, güzelliklerin yeşerdiği bir yer olabilir..
bir fırsatını bul ve sokağa çık..olmadı balkona..bak şu güzel yaz gününe..temiz havayı içine çek ciğerlerinde hisset, gözlerini kapat, sesleri dinle, bak yaşıyorsun değil mi..herşeyin senden uzaklaşıp gittiğini düşün.. sonra kendini nerede görmek istediğin üzerine yoğunlaş canım benim..
ama şunu bil, nasıl ki her insanın içinde kötülük mayası varsa iyilik mayası da vardır. her türlü duygu da his de düşünce de bizim için. kendini böyle düşündüğün nefret ettiğin için kötü hissetme.. hayat kime ne getirir blilnmez değil mi ? sen de şu an sadece hayatının kötü bir döneminden geçiyorsun..inşallah güzel bir geleceğin olacak..
umutların olsun, en önemlisi de sevgiyle dolu bir yüreğin olsun..annenin babanın aileinin sana zorlayarak göstermeye çalıştığı dinle nereye kadar mutlu olabilirsin.. artık kendini keşfetme zamanı..
içindeki sevgiyi bul önce, sonra rabbime de yaklaşıcaksın inşallh..içinden gelecek belki o seni çağıracak..ama bunca daralma içinde sen elle tutulur şeylerden başla..önce kendin, önce çevrendeki insanlar..hiç tanımadığın bi çocuğun karşısına geç gözlerine bak mesela..uzun uzun bak ne görüyorsun orda otur düşün..ne hissediyorsun bir bak..nefret olamaz..sevgi olacaktır..
hep söylerim yne de söylüyorum, demişsin ya hayallerim var diye, ne güzel arkadaşım, insanın hayali olmadıkça umudu olmadıkça bu dünyada ne işe yarar ki? umudun olsun, gerçekten düzeleceğine inan lütfen..
bu durum geçici..ve sen bunu atlattığında derin bir nefes alıp ne kadar büyüdüğünü olgunlaştığını fark ediceksin..
sıkma o güzel canını..şu hayat kısa..ne kadar dolu dolu günler geçirebilirim diye bak, kendimi nasıl en iyi rabbimin karşısına çıkacak hale getirebilirim diye bak, önce kalbini arındır sonra dini ritüellerini yapsan da olur..rabbim ne kadar bağışlayıcıdır bilirsin, önce kendini kurtarmaya çalış, o senin elinden tutuacaktır..
bir kitap al, hatta belki bir felsefe kitabı, önerebilirim de istersen..kafanda hayata yaşama dair sorular uyandırmaya çalış, düşün, ama o takılı kaldıklarından başka şeyleri artık..içindeki ışığı yakacaksın inan kendine ben inanıyorum sana, bak burada arkadaşlarım sana yardım etmek isityor hep, sen de birilerine yardım et, huzuru bulmaya başlayacaksın güven bana...
