Merhaba arkadaşlar buraya gerçekten son 3- 4 aydır kafamı meşgul eden bir konuyu sizlerle paylaşmak istiyorum.20 yaşındayım , her şey 6-7 ay önce başladı.Saçlarım hiçbir zaman çok gür değildi ama geçen sene haziran temmuz arası çok stresli bir dönem yaşadım ve saçlarım dökülmeye başladı.Daha sonraki aylarda da bu devam etti.Ben de bi süre sonra zaten çok gür olmayan saçlarımın azaldığını hissetmeye başladım ve güzelim uzun saçlarımı kestirdim çünkü elim sürekli saçıma gidiyordu ve her seferinde elimde saç görmekten bıkmış usanmıştım.Daha sonra bir çok losyon,şampuan denedim bu zaman içerisinde dökülme normal seviyeye indi.Şu an problem şu ki saçımın ön tarafında çok minik bir açıklık var , ben bu açıklığı aylar öncesinden de görmüştüm fakat şimdi saçımın ön tarafı seyrekleşmiş gibi geliyor.Sürekli felaketleştirmeler yapıyorum.
Ya oradaki açıklık büyürse ? Ya saçımın tepe bölgesi tamamen açılırsa ? Daha yirmi yaşındayım bu halde hayatıma nasıl devam ederim ? ve bunların türevlerini düşünürken buluyorum kendimi.O an moral olarak çöküyorum.
Biliyorum artık bi çok yöntem var bu konuyla ilgili.Saç fiberleri, medikal peruk, saç ektirme gibi.Bu düşüncelerle kendimi rahatlamaya çalışıyorum ama yine de bu düşünceler beni teselli etmiyor.Bu kadar çok kafaya takmamın sebebi sanırım begenilmeme korkusu.Nedeni ne olursa olsun bu düşünceler hayatımı sürdürmem de bana engel teşkil edecek seviyeye geldi gibi.Arkadaşlar sizce çok mu abartıyorum -paranoyaklık noktasında mı - Bir uzmandan yardım almalı mıyım ? Yoksa biraz daha kendimi 'her şey çok güzel olacak.' cümlesine kendimi inandırmaya çalışayım mı ?
Teşekkürler şimdiden.
Ya oradaki açıklık büyürse ? Ya saçımın tepe bölgesi tamamen açılırsa ? Daha yirmi yaşındayım bu halde hayatıma nasıl devam ederim ? ve bunların türevlerini düşünürken buluyorum kendimi.O an moral olarak çöküyorum.
Biliyorum artık bi çok yöntem var bu konuyla ilgili.Saç fiberleri, medikal peruk, saç ektirme gibi.Bu düşüncelerle kendimi rahatlamaya çalışıyorum ama yine de bu düşünceler beni teselli etmiyor.Bu kadar çok kafaya takmamın sebebi sanırım begenilmeme korkusu.Nedeni ne olursa olsun bu düşünceler hayatımı sürdürmem de bana engel teşkil edecek seviyeye geldi gibi.Arkadaşlar sizce çok mu abartıyorum -paranoyaklık noktasında mı - Bir uzmandan yardım almalı mıyım ? Yoksa biraz daha kendimi 'her şey çok güzel olacak.' cümlesine kendimi inandırmaya çalışayım mı ?
Teşekkürler şimdiden.
