Slm arkadaşlar.suan okadar üzgünüm napicagimi bilmiyorum.on yaşında beşinci sınıfa giden bir kızım var.gittikce hircinlasiyor.elimden geldiğince alttan alıyorum.kizsamda belli etmemeye çalışıyorum.kendimi sıkmaktan artık her yerimde kabarıklıklar cikiyor.iki yaşında ikizlerim var .mümkün olduğunca kızına vakit ayırmaya çalışıyorum.ama ben yanından ayrıldığım an ders çalışmayı bırakıyor.oyuncak ve bilgisayar düşkünlüğü var.surekli kardeşlerini kışkırtıyor.yat diyorum yatmiyor.hayirdan anlamıyor.guzelce alıp karşıma konuşuyorum kızım sen akıllı bir kızsın şöyle yapalım böyle yapalım yok yine aynı .bu akşam anneme gittim iki saat zor durduk.koltuk tepelerinde yapma diyorum dinleyen yok hep kapris hep dırdır.surekli söylenme.annem babamda olsa kimsenin yanında bağırmak kızmak istemiyorum.napacagimi nasıl davranacağımi sasirdim.acaba bı uzmandan yardım alsam diyorum.napabilirim arkadaşlar çok çaresiz kaldım.nasil memnun edicem kızımı bilmiyorum.guzel güzel konuşuyorum olmuyor.kizsam başlıyor aglamaya