Cidden yalnızım . Insanlarla konuşamıyorum utaniyorum, kizariyorum. Annem bipolar bozuklukluga sahip. Bu yüzden ne evimize kimsenin gelmesine izin verir ne de bir yere huzurla gidebiliriz. Eve arkadaslarimi cagirmama izin vermez. Ya da ben bulusmaya gidersem üzülür. Onu anlıyorum yaninda oluyorum ve her zamanda olucam . Bu yil universiteyi kazandim ve yurtta kaliyorum. Fakat ne dogru durust birini taniyorum ne de konusabiliyorum. Yurtta ve universitede cok az tanidigim var ve onlarla konusurken hep cekiniyorum acaba ne diycekler ne olucak diye takiyorum ozguvensizim. Ve en ufak bir soz ve elestiri de kiriliyorum. Kendimi kapatiyorum. Lise basladigindan beri boyle bunu yikmak istiyorum annem de boyle nasil yapabilirim sizce . Luften tavsiye verin dipsiz bir cukurdayim sanki
cevabiniz icime su serpti bir nebze de olsa. Boyle sıkintilar yasayip bunu yenen insanlari gordukce icimde bir umut yeseriyor. dediginiz gibi en büyük sey adim atmak. Insallah bunu basarabilirim ve korkularimi yenerim. Tesekkur ederim.Öncelikle alınıp kırılmayı aşman lazm
her sözü kişisel algılama o kadar çok incelersen yalnız kalırsın maalesef
Sosyal ortamlara katıl ve içinden geldiği gibi davran insanlar ne derse desin duymazdan gel zamanla sen de ortama uyarsın alışırsın ve açılırsın da
Mesela topluluk önünde konuşma ile ilgili kurslar var onlara katılabilirsin korkularını aşmak için çünkü biz üniversitede sunumlar yapardık ben de heyecanlanırdım ama içinden geldiği gibi davranınca emin ol korktuğun gibi olmuyor aaa bu muymuş diyorsun ayrıca senin acaba yanlış kelime mi kullandım şunu demese miydim dediğin kısımları insanlar takmıyor bile
Kitap okuyarak da biraz aşabilirsin ama senin ihtiyacın daha çok sosyalleşmek o yüzden direkt dal olaya :) universitelerin kulupleri oluyor onlara katılabilirsin mesela ilgi alanın ne ? diyelim ki şiiri seviyorsun şiir severler ya da edebiyat kulubu olur ben bazı kuluplere bir iki kez gitmiştim devam etmesem de farklı ortamların insana katkısı çok
Gönüllülük faaliyetlerine katılabilirsin mesela TOG TEGV güzel kuruluşlardır çocuklarla ilgilenirsin
Kendince ufak adımlar at gerisi gelecektirayrıca ihtiyaç duyarsan psikolojik danışmanlar da var üniversite medikosunda oradan da destek alabilirsin bana rehberlik eden iletişim dersi hocamdı ben de ona gidip senin burada yazdığın gibi hocam ben iletişimde sorun yaşıyorum sanırım demiştm o da beni hayat dolu biriyle tanıştırmıştı ondan ilham aldım şimdi bir çok insan bana psikolog gibisin der yakında da yaşam koçluğu eğitimine başlıyorum :)
yani kardeşim sen adım at devamı gelecek
InsallahKendine güven
Çevre edin
Sosyalleş
Yapabilirsin bence
Hangi şehirdesin? Eskişehir gibi bir öğrenci şehrinde olsan yapacak çok aktivite olurdu ya da kampusu büyük bir yercevabiniz icime su serpti bir nebze de olsa. Boyle sıkintilar yasayip bunu yenen insanlari gordukce icimde bir umut yeseriyor. dediginiz gibi en büyük sey adim atmak. Insallah bunu basarabilirim ve korkularimi yenerim. Tesekkur ederim.
Eskişehirliyim fakat kocaelo universitesindeyim .Hangi şehirdesin? Eskişehir gibi bir öğrenci şehrinde olsan yapacak çok aktivite olurdu ya da kampusu büyük bir yer
orada da etkinlikler vardırEskişehirliyim fakat kocaelo universitesindeyim .
Insanlara yardim edince cok mutlu oluyorum. Yukarda bahsettiginiz gibi gonullu olarak vakiflara ya da derneklerde calismak istemistim fakat cekindigim icin vazgecmistim.orada da etkinlikler vardır
bir hobin var mı ? Sevmekten keyif aldığın bir şey?
canım üniversitem, canım izmit’im. değerini bil tatlış ömrümün en güzel yılları o okulda ve o şehirde geçti, öyle arıyorum ki o günleri. çık dışarı merkeze gez dolaş, film izle, kitap oku. ben bu çekingenliğinin zamanla azalacağını düşünüyorum. üniversitenin ilk yılında aynı senin gibiydim son yıl “çirkef” diyorlardı:) atmıştım üzerimden çekingenliği de utangaçlığı da. azıcık kendine güven bir de zehir etme o yılları kendine.Eskişehirliyim fakat kocaelo universitesindeyim .
Ya cok mutlu oldum sizinle tanistigima. izmitte gezip gordugum bir yer yok ilk donem icin . Sekayi duydum sadece. Onnun disinda Onerebileceginiz yerler var mi ?canım üniversitem, canım izmit’im. değerini bil tatlış ömrümün en güzel yılları o okulda ve o şehirde geçti, öyle arıyorum ki o günleri. çık dışarı merkeze gez dolaş, film izle, kitap oku. ben bu çekingenliğinin zamanla azalacağını düşünüyorum. üniversitenin ilk yılında aynı senin gibiydim son yıl “çirkef” diyorlardı:) atmıştım üzerimden çekingenliği de utangaçlığı da. azıcık kendine güven bir de zehir etme o yılları kendine.
olmaz mı, sekapark’a mutlaka git zaten yürüyerek bile gidilebiliyor. ayarla arkadaşlarını bir haftasonu maşukiye’de kahvaltı yapın, ilkbaharda daha güzel olur hatta. yürüyüş yolunda dolaş, merkezdeki kafeleri keşfet çok güzel kafeler var, şelale kafe vardı mesela hala var sanırım orasının manzarası çok güzel bir akşamüstü oraya gidin, köfteci yusuf’a gidin symbol’de mağazaları dolaştıktan sonra. hiç sızlanma tadını çıkarmaya bak İzmit küçük ama gerçekten güzel yerler var.Ya cok mutlu oldum sizinle tanistigima. izmitte gezip gordugum bir yer yok ilk donem icin . Sekayi duydum sadece. Onnun disinda Onerebileceginiz yerler var mi ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?