- Konu Sahibi depresiffpolyanna
- #1
Merhaba kızlar, nerden nasıl baslıycam bilmiyorum nisanlımla 2bucuk yıldır beraberiz.Kendisi cok dediğim dedik kıskanc bir insan..
Herneyse artık kıskanc ve dediğim dedik olmasını önemsemiyorum bile önemse-ye-miyorum daha dogrusu.
Kızlar nisan yapalı 1bucuk ay oldu(daha dogrusu aileler arasında söz) birbirimizi seviyoruz ama nisanlımda son 1 haftadır degisimler sezmeye basladım.. Tecrubesizliğimden dolayı pek anlam veremiyorum bu tavırlarına(bu ilk ciddi ilişkim cünkü)
1.si sürekli parfüm değiştiriyor cok gerildim cok süpheleniyorum bu normalmidir..
2.si 2bucuk yıldır ben bu adama telefonuna bakmayı ögretemedim. Bi msj atıyorum yarım saat sonra cvp veriyo kac defa uyardım calısıyorum bilmiyomusun diyo.. Yolda yürürkende gec cevap veriyo evde film izlerkende. Bi degisiklik yokk yani
3.sü artık bulusamıyoruz adam akıllı, ha buluşuyoruz noluyor? bi süre sonra telefonlar ard arda geliyor isim cıktı diyor eve bırakıyor.Ya eskiden böyle değildi cok degisti. Bir soru soruyorum asalak gibi yüzüme bakıyor, neyin var diyorum kafam cok dolu bu aralar diyor e neden diyorum abuk subuk seyler.. Bi sorunu olsa dahi bana zaten anlatmıyor..
Bu aksam iftar yemegine cıktık yolda gidene kadar konuştu durmadan konuştu, yok sen neden kaldırımdan yürümüyosun, sen neden lafımın üstüne laf koyuyosun, neden hep itiraz, bugün bana ilk defa biz seninle anlasamıyoruz dedi oruçlu oruçlu sıktım kendimi ona patlamamak için.Daha sonra yemegimizi yedik zaten 4 gündür görüşmüyoduk hep işleri vardı çünkü, biraz gezeriz sandım umutluydum. Sordum gezermiyiz biraz caddede dedim 1 dk fln düşündü sonra eve bırakayım seni burdan sonra ugramam gereken 3 yer war dedi, gene sustum peki dedim bozulmamıs gibi yaptım ama yüzüm gülmüyodu. Kendimi nasıl geri plana atılmış hissediyorum anlatamam.Yüreğimin acısını anlatamam size. 1haftadr hep söyledim hep itiraz ettim bana vakit ayır diye.. ama sonuç hep aynı.
Bugünde beni eve bıraktı hemen, ardından annemlerle yürüyüse cıktım inadına biyerlerde bişeyler içtik oturduk falan, cıkmıycaksın evden istemiyorum dedi, karsındaki bi insan herseyden önce bi insan olarak saygı duy bana, benimde hava almaya ihtiyacım var dedim cıktım simdi konuşmuyoruz..
Birde bikaç kez yalanını yakaladım önemsiz konulardı ama yalan yalandır. İhanet gibi koyar ınsana canını yakar..
Neden böyle bilmiyorum..
Naparım bilmiyorum aklım yerinden gidiyor sanki düsündükce.
Herneyse artık kıskanc ve dediğim dedik olmasını önemsemiyorum bile önemse-ye-miyorum daha dogrusu.
Kızlar nisan yapalı 1bucuk ay oldu(daha dogrusu aileler arasında söz) birbirimizi seviyoruz ama nisanlımda son 1 haftadır degisimler sezmeye basladım.. Tecrubesizliğimden dolayı pek anlam veremiyorum bu tavırlarına(bu ilk ciddi ilişkim cünkü)
1.si sürekli parfüm değiştiriyor cok gerildim cok süpheleniyorum bu normalmidir..
2.si 2bucuk yıldır ben bu adama telefonuna bakmayı ögretemedim. Bi msj atıyorum yarım saat sonra cvp veriyo kac defa uyardım calısıyorum bilmiyomusun diyo.. Yolda yürürkende gec cevap veriyo evde film izlerkende. Bi degisiklik yokk yani

3.sü artık bulusamıyoruz adam akıllı, ha buluşuyoruz noluyor? bi süre sonra telefonlar ard arda geliyor isim cıktı diyor eve bırakıyor.Ya eskiden böyle değildi cok degisti. Bir soru soruyorum asalak gibi yüzüme bakıyor, neyin var diyorum kafam cok dolu bu aralar diyor e neden diyorum abuk subuk seyler.. Bi sorunu olsa dahi bana zaten anlatmıyor..
Bu aksam iftar yemegine cıktık yolda gidene kadar konuştu durmadan konuştu, yok sen neden kaldırımdan yürümüyosun, sen neden lafımın üstüne laf koyuyosun, neden hep itiraz, bugün bana ilk defa biz seninle anlasamıyoruz dedi oruçlu oruçlu sıktım kendimi ona patlamamak için.Daha sonra yemegimizi yedik zaten 4 gündür görüşmüyoduk hep işleri vardı çünkü, biraz gezeriz sandım umutluydum. Sordum gezermiyiz biraz caddede dedim 1 dk fln düşündü sonra eve bırakayım seni burdan sonra ugramam gereken 3 yer war dedi, gene sustum peki dedim bozulmamıs gibi yaptım ama yüzüm gülmüyodu. Kendimi nasıl geri plana atılmış hissediyorum anlatamam.Yüreğimin acısını anlatamam size. 1haftadr hep söyledim hep itiraz ettim bana vakit ayır diye.. ama sonuç hep aynı.
Bugünde beni eve bıraktı hemen, ardından annemlerle yürüyüse cıktım inadına biyerlerde bişeyler içtik oturduk falan, cıkmıycaksın evden istemiyorum dedi, karsındaki bi insan herseyden önce bi insan olarak saygı duy bana, benimde hava almaya ihtiyacım var dedim cıktım simdi konuşmuyoruz..
Birde bikaç kez yalanını yakaladım önemsiz konulardı ama yalan yalandır. İhanet gibi koyar ınsana canını yakar..
Neden böyle bilmiyorum..
Naparım bilmiyorum aklım yerinden gidiyor sanki düsündükce.
Son düzenleme: