• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

çözümü ben bulamadım :(

onlysea

Guru
Kayıtlı Üye
7 Mart 2011
254
33
318
merhaba arkadaşlar,
bi konuda bunaldım ve sizden yardım almak istiyorum, henüz 3 aylık evliyiz, severek isteyerek evlendik halada seviyorum ve seviliyorum, ama gel gelelim tartışıyoruz yani gerçekten haftada bir 15 günde bir tartışıyoruz ve tartışma sonucunda benim ağlamamla sonuçlanıyor, ben çok yıpranıyorum hayatımda ağlamadığım kadar ağlamışımdır belkide, konular genellikle önemsiz şeyle ama uzuyor , uzuyor, uzuyor, sonra eşimde trip atıp konuşmuyor bazen 3 gün sürüyor bu olay, ve ben kendimi iyice dağıtıyorum sürekli üzgün ve mutsuz takılıyorum, barışında dünya benim herşey süper, sonra yine tartışma yine ağlama....
içinden çıkamadım tartışma yeter diyor bana ama mutlaka bir konu oluyor genelde başlangıcı bana ait,
ne yapmalıyım kızlar psikoloğa falan mı gitsem offfffffffffffffffffff
 
evliliğin kolay olmadığını biliyorsunuz değil mi? sonuçta insanın annesine babasına nazı geçebiliyor. kardeşine belki emir kipiyle getir götür diyebiliyorsun mesela, ama eşine "getirir misin?" demezsen alınıyor.. ya da öyle bir an geliyor "yok be" desen adam "be'li konuşma" diyebiliyor.. evliliğin ilk dönemlerinde alınganlık çok oluyor..hiç kolay bir şey değil ki, bir insanla aynı evi,yatağı,hayatı paylaşmak... bu arada ben de 3 aylık evliyim.. ama bunlara hazırlıklıydım.. anne-baba kardeşler seni ne olursa olsun kabul eden insanlar.. ama eşinle ortak bir dil, bir uyum yakalaman gerekiyor.. karşılıklı özen bekliyorsun.. ben de ani sinirlenen biriyimdir mesela. ama eşimle tanıştıktan sonra bu huyumu törpülemeye çalışıyorum.. bence siz de bunu deneyin.. böyle abuk subuk bir şey olur da kan beyninize sıçrar, o an derin bir nefes alın hatta 10a kadar sayın:))ilk zamanlar eşim, o dönem erkek arkadaşımdı, derin nefes alınca da "ne var ne oldu da öfke kontrolü yapıyorsun" der yani yine uyuz olurdu benim sinirlenmeme...

zamanla başarıyorsunuz.. ben çok daha sinirli bi insandım eşimle tanışmadan önce. şimdi mülayim oldum denebilir:))
ha eşinizin tahammül edemediğiniz huyları varsa bilemem, bunları sinir anında değil sakinken konuşmak gerekir. ben bundan bundan hoşlanmıyorum, bana böyle davranmanı istemiyorum diye..
mesela benim açımdan sorun eşimin çok disiplinli ve düzenli olması. her şeyden anlar. bulaşıktan da çamaşırdan da yemekten de ütüden de anlar.. benim mükemmel olmamı hiç hata yapmamamı ister. hem harika bir ev kadını olmalıyım hem hırslı bir iş kadını. hep bakımlı olmalıyım mesela. iyi giyinmeliyim. asla kendimi geliştirmekten vazgeçmemeliyim. mesela eşime göre çocuğa bakıcı bakmalı ve ben gelişimimi sürdürmeliyim. oysa Allah nasip eder de olursa çocuğuma 2-3 yıl bakabilmek istiyordum ben. ama anlattım örneklerle gösterdim, kendisinin de hatalarının olabildiğini mükemmel olmak zorunda olmadığımı. bulduk bir orta yolu..

yoksa, biz daha balayının ilk günü, "yarın dönelim, anlaşamıyoruz ne yapalım, ailelere izah ederiz denedik olmadı deriz" şeklinde bir konuşma yapmış bir çiftiz:))

hemen pes etmeyin. ihtiyaç duyuyorsanız psikologa gidin tabi ama, kendi kendinize de çıkış yolu bulabilirsiniz. yeter ki önemli olanın sevginiz kurduğunuz yuvanız olduğunu unutmayın...
 
Evlenmeden önce eşinizi ne kadar süredir tanıyordunuz?

Şu yüzden soruyorum, çiftler birbirlerini iyice tanıyana kadar böyle tartışmalar, sürtüşmeler oluyor genelde. Aynı evde yaşamaya başlayıp, zamanla birbirinizin beklentilerini, tepkilerini çözdükçe, ikide bir kavga edemeyecek kadar uyumlu hale geliyorsunuz merak etmeyin. Yeter ki arada sevgi ve birbirinizi tanıma azmi olsun. Bizde de durum böyleydi. Öyle bağıra çağıra tartışmadık hiç bir zaman ama incir çekirdeğini doldurmayacak şeyler için trip yaptığım, küstüğüm, eşimin alındığı durumlar çok olmuştu ilk zamanlarımızda. 5 yılı devirdik, en son ne zaman tartıştığımızı hatırlamıyorum inanın.

Yani kendinize biraz daha zaman verin bence. 3 ay daha çok yeni. Zamanla sorunların kendiliğinden çözülemeyeceğini görürseniz, elbette bir uzmandan yardım alırsınız.
 
benim de 2 ay 3 hafta oldu evleneli. 15 gün öncesine kadar en ufak bişeyde boşanma fikri vardı kafamda. ama arkadaşalrın dediği gibi zamanla oturuyor bu aralar daha iyiyiz mesela. örn. başlarda ev işleri üstüme üstüme geliyordu eşime patlıyordum. şimdi o rahat davranınca ben de rahat davranıyorum. sonra bakıyorum beraber yapıyoruz filan.. aileler evliliğin başında biraz müdahale edince göze batıyor. bir zaman sonra pek takmıyorsun filan. umarım zamanla hepimiz için daha iyi olacak.
 
Evlenmeden önce eşinizi ne kadar süredir tanıyordunuz?

Şu yüzden soruyorum, çiftler birbirlerini iyice tanıyana kadar böyle tartışmalar, sürtüşmeler oluyor genelde. Aynı evde yaşamaya başlayıp, zamanla birbirinizin beklentilerini, tepkilerini çözdükçe, ikide bir kavga edemeyecek kadar uyumlu hale geliyorsunuz merak etmeyin. Yeter ki arada sevgi ve birbirinizi tanıma azmi olsun. Bizde de durum böyleydi. Öyle bağıra çağıra tartışmadık hiç bir zaman ama incir çekirdeğini doldurmayacak şeyler için trip yaptığım, küstüğüm, eşimin alındığı durumlar çok olmuştu ilk zamanlarımızda. 5 yılı devirdik, en son ne zaman tartıştığımızı hatırlamıyorum inanın.

Yani kendinize biraz daha zaman verin bence. 3 ay daha çok yeni. Zamanla sorunların kendiliğinden çözülemeyeceğini görürseniz, elbette bir uzmandan yardım alırsınız.

2 yıldır tanışıyoruz ve evlendikten sonra herhangi bir konuda değiştiğini görmedim, hatta iyi olarak değiştirdiği şeyler oldu kendinde, ama işte tartışmak peşine ağlamak beni acayip yıprattı, işin daha ilginci ben sonrasında konuyuda unutuyorum
 
evliliğin kolay olmadığını biliyorsunuz değil mi? sonuçta insanın annesine babasına nazı geçebiliyor. kardeşine belki emir kipiyle getir götür diyebiliyorsun mesela, ama eşine "getirir misin?" demezsen alınıyor.. ya da öyle bir an geliyor "yok be" desen adam "be'li konuşma" diyebiliyor.. evliliğin ilk dönemlerinde alınganlık çok oluyor..hiç kolay bir şey değil ki, bir insanla aynı evi,yatağı,hayatı paylaşmak... bu arada ben de 3 aylık evliyim.. ama bunlara hazırlıklıydım.. anne-baba kardeşler seni ne olursa olsun kabul eden insanlar.. ama eşinle ortak bir dil, bir uyum yakalaman gerekiyor.. karşılıklı özen bekliyorsun.. ben de ani sinirlenen biriyimdir mesela. ama eşimle tanıştıktan sonra bu huyumu törpülemeye çalışıyorum.. bence siz de bunu deneyin.. böyle abuk subuk bir şey olur da kan beyninize sıçrar, o an derin bir nefes alın hatta 10a kadar sayın:))ilk zamanlar eşim, o dönem erkek arkadaşımdı, derin nefes alınca da "ne var ne oldu da öfke kontrolü yapıyorsun" der yani yine uyuz olurdu benim sinirlenmeme...

zamanla başarıyorsunuz.. ben çok daha sinirli bi insandım eşimle tanışmadan önce. şimdi mülayim oldum denebilir:))
ha eşinizin tahammül edemediğiniz huyları varsa bilemem, bunları sinir anında değil sakinken konuşmak gerekir. ben bundan bundan hoşlanmıyorum, bana böyle davranmanı istemiyorum diye..
mesela benim açımdan sorun eşimin çok disiplinli ve düzenli olması. her şeyden anlar. bulaşıktan da çamaşırdan da yemekten de ütüden de anlar.. benim mükemmel olmamı hiç hata yapmamamı ister. hem harika bir ev kadını olmalıyım hem hırslı bir iş kadını. hep bakımlı olmalıyım mesela. iyi giyinmeliyim. asla kendimi geliştirmekten vazgeçmemeliyim. mesela eşime göre çocuğa bakıcı bakmalı ve ben gelişimimi sürdürmeliyim. oysa Allah nasip eder de olursa çocuğuma 2-3 yıl bakabilmek istiyordum ben. ama anlattım örneklerle gösterdim, kendisinin de hatalarının olabildiğini mükemmel olmak zorunda olmadığımı. bulduk bir orta yolu..

yoksa, biz daha balayının ilk günü, "yarın dönelim, anlaşamıyoruz ne yapalım, ailelere izah ederiz denedik olmadı deriz" şeklinde bir konuşma yapmış bir çiftiz:))

hemen pes etmeyin. ihtiyaç duyuyorsanız psikologa gidin tabi ama, kendi kendinize de çıkış yolu bulabilirsiniz. yeter ki önemli olanın sevginiz kurduğunuz yuvanız olduğunu unutmayın...



çok güzel şeyler yazmışsın teşekkür ederim ilk önce,
bende özellikle tartışma esnasında kendimi tutamıyorum o dadar sinirleniyorum ki gözüm hiç birşeyi görmüyor, ne olucaksa olur gerekirse ayrılalım diye bile düşünebiliyorum, ufak konuşarda bile, eşim hep diyor soğukkanlı olmalısın biraz hep fegeran etmemelisin herşeye diye,
ama işte dediğim gibi aramız bozuk olunca dünyaya küsüyorum hiçbirşey yapmak istemiyorum, kendimede çözüm getiremiyorum, her tartışmanın ardından tamam bu sefer tartışmıcam diyorum ama yine konu çıkıyor
 
cnmm ewliliğin ilk aylarında böle oluyo malesef bnde yeni ewliyken çok ağlardım kawgalar ederdik çoğu kez ayrılık lafı geçiyodu
bu şu sebepten oluyo genelde bnm sözüm geçicek bnm sözüm olucak dawası yani içinde hep bu war ewlilik ne flört dönemine ne nişanlılık dönemine benziyo eşinin bilmediği biçok yönüyle karşılaşıyosun sana tawsiyem sorunlar önemsizse ki öle diyosun birbirinizi yıpratmayın kırmayın çnkü bu kawgalar unutulmuyo ilerde hep yüzüne wurulmasın sen brz alttan al idare etmek genelde kadna düşüyo sıkma canını bak mübarek gün ara eşini konuş yada msj at
tmm cnmmm en gzl zamanınız böle üzülerek geçirmeyin
 
cnmm ewliliğin ilk aylarında böle oluyo malesef bnde yeni ewliyken çok ağlardım kawgalar ederdik çoğu kez ayrılık lafı geçiyodu
bu şu sebepten oluyo genelde bnm sözüm geçicek bnm sözüm olucak dawası yani içinde hep bu war ewlilik ne flört dönemine ne nişanlılık dönemine benziyo eşinin bilmediği biçok yönüyle karşılaşıyosun sana tawsiyem sorunlar önemsizse ki öle diyosun birbirinizi yıpratmayın kırmayın çnkü bu kawgalar unutulmuyo ilerde hep yüzüne wurulmasın sen brz alttan al idare etmek genelde kadna düşüyo sıkma canını bak mübarek gün ara eşini konuş yada msj at
tmm cnmmm en gzl zamanınız böle üzülerek geçirmeyin

haklısın canım hemde çok, bende farkındayım aslında, bazen sırf mutsuz olmak için mi çabalıyorum diye düşünüyorum, kendime kızıyorum, ama umarım bundan sonra daha sakin, daha çok alttan alıcam ve tartışma çıkarmıcam. dua edin :(
 
Back
X