.
18.07.2014 09:02
Karakter boyutu : 
Gazeteci Soner Yalçın, yaklaşan Cumhurbaşkanlığı seçimlerinden, Türkiye'yi sarsan yeni kitabı 'Kayıp Sicil'e kadar bir çok konuda Aydınlık Kitap'a değerlendirmelerde bulundu. Yalçın, Aydınlık Kitap'ın "Yaklaşık 1 ay var seçimlere 3 aday var malum Siz tercihinizi MHB hangi yönde kullanacaksınız?" sorusuna "Sandığın Türkiye'yi gericileştirdiğini biliyordum ama CHP'nin de bu kadar gericileşmesine isyan ettim. Türkiye'de yükselen bir mücadele ivmesi vardı; bunun bölünmesine kahroldum. "Acaba" dedim, "sokaktan korktukları için mi böylesine bir aday dayatması" yaptılar? Gezi insanlarının ruhlarını iğdiş ettiler! Benim mücadelem sandığa endeksli değildir; ben Gezi'ye inanıyorum. Oyum Gezi'yedir." yanıtını verdi.
"Benim iddiam CHP kendi tarihini bilmiyor. Bu nedenle kafa karışıklığı yaşıyor. 1940'ların ikinci yarısında yaşanılanları CHP aynen tekrarlıyor; inanılacak gibi değil. Ve, yazık! Sanılıyor ki kültürel haklar ile sorunlar çözülür; evet kültürel haklar verilsin; insanlar tabii ki inancını öğrensin, özgürce ibadetini yapsın, nasıl giyinecekse giyinsin. Ama bir de laik devlet anlayışı var; hiçbir inanç günlük yaşama, ekonomiye, kültüre ya da son dönemde örneklerini yaşadığımız dış politikaya kendini dayatamaz." sözleriyle CHP'nin kafa karışıklığı yaşadığını ifade eden Yalçın "Bu ülkenin olmazsa olmazıdır laiklik Laikliğin ekonomi yönü hiç ele alınmıyor; örneğin bu ülkede başörtüsü denince akla ilk gelen, üniversiteli kızlar değil; merdiven altında sosyal güvencesiz üç kuruşa çalışan kadınlar olmalıdır. Bakın konuşulacak çok konu var, CHP'nin çizgisi devrimci Hz. Muhammed'in devrimci çizgisidir; burada kafa karışıklığına gerek yok; CHP, tıpkı Hz Muhammed gibi köhnemiş cahiliye dönemini yıkmış bir partidir. Çizgi aynı çizgidir. Sol, İslam'ın devamıdır. Bu temel politik anlayışlar bilinmeden üst yapıdaki basit yüzeysel icraatlar ile halkın güveni kazınılmaz Halk aydınlatılarak kazanılır, gericileştiren siyasete ortaklık ederek değil Aslında yapamamalarının nedeni, mücadelenin güç ve zaman alıcı olmasıdır" diye konuştu.
SONER YALÇIN'IN AYDINLIK KİTABA VERDİĞİ SÖYLEŞİ ŞÖYLE;
Sohbetimize kitabınızın hazırlık aşamasıyla başlamak istiyorum "Bize komplo kuranlar, insanların evlerine sözde delil koyanlar, ileride lazım olur' diye kim bilgi ve belgeleri de çalmış olamaz mı? Bal gibi olur. Eminim; o dosyayı ve o defteri çalanlar bize komplo kuranlardı" diyorsunuz. Yıllarca araştınp hakkında özel bilgiler edindiğiniz Tayyip Erdoğan'a ait defter ve dosya polis araması sırasında çalındı Bu "paralel yapı'nın işi diyebilir miyiz? Ne için çalmış olabilirler dosyanızı?
Ergenekon-Balyoz kumpaslarında ilk kez benimle ortaya çıktı ki, Cemaat polisleri evinize-işyerinize sözde belge koymuyorlar; evimizden gerçek belgeleri de yürütüyorlar! Kitapta ayrıntılı yazdım; Cemaat artık Erdoğan'ı kendi silahıyla yani Ergenekon yalanıyla vuracaktı. Genelkurmay Başkanı İlker Başbuğun tutuklanmasını o günlerde biz hiç bu açıdan düşünmedik. Kitapta ayrıntılı yazdım.
Keza MİT'e yönelik operasyon Odatv operasyonu üzerinden olacaktı; Kaşif Kozinoğlu'nun amansız ölümü bunun önüne geçti ve MİT'e KCK üzerinden gittiler. Kitaptaki olgulara baktığınızda şu gerçek ortaya çıkıyor; Erdoğan'ın ipini çekenler Cemaat-Abdullah Gül'lü AKP'den kopanlar ve CHP ile bir iktidar alternatifi hazırlıyorlardı.
Benim evimden çalınan belgeler/özel bilgiler bu amaçla kullanılmak istendi. 17 Aralık ve 25 Aralık'ta kullanılmadı; bakalım ne zaman gün yüzüne çıkacak? Fakat ben yine de -elimdeki belgeler gittiği için- satır arasında yazacağımı yazdım. Anladığım kadarıyla okuyucu bunu hemen kavrıyor.
ERBAKAN'IN GÜCÜ ERDOĞAN'I DURDURMAYA YETMEDİ
Erdoğan'ın dünyasını tüm ayrıntılarıyla gözler önüne sermişsiniz. Oluşturulan o 'güçlü', 'dört dörtlük" vb Erdoğan algısını yerle bir ediyorsunuz. Yalanlan ifşa ediyorsunuz. Sizce nasıl doğdu Tayyip Erdoğan. Onu emperyalist kuvvetler keşfedip elinden tutup mu iktidara taşıdı yalnızca Burada kendi çabası, örgütçülüğü ve fırsatçılığının etkisi var mıdır?
Bu toprakların tarih yazım geleneğinde vakanüvislik var; iktidarın gölgesinde yaşayanlar padişahlara övgüde yarışıyor. Bugün bu tarih yazımını gerçek sananlar tarihimiz üzerine ahkam kesiyor.
Bundan 5-6 yıl önce, Erdoğan'la ilgili yazılmış kitapları okuyunca ileride benzer bir hatanın olacağını düşünerek, Erdoğan'ın biyografisini yazmaya karar verdim. Kuşkusuz benim portre çalışmalarım, ilgili kişinin nerede doğduğu, nerede okuduğu vs. ile pek ilgili değil. Erdoğan'ı ortaya çıkaran toplumsal siyasal koşulları ele alıyorum. Perde arkasındaki siyasal stratejilere projektör tutuyorum. Sorular soruyorum; örneğin Erdoğan'ın"Fethullah Gülenin eline düşmesinde" Nakşibendi Mahmut Esat Coşan'ın Avustralya'da tuhaf bir trafik kazasında ölmesinin ne kadar payı var? Bunun üzerinde duruyorum. Aslında "Kayıp Sicil" kitabı "Erdoğan'ın gizli ajandası yok" diyenlere yanıt olarak da yazılmıştır.
Rahmetli Hasan Yalçın'ın bir tespiti vardı: Biz yanıldık, sanıyorduk ki, emperyalist güçler birini alıp yetiştiriyor ve iktidara taşıyor. Hayır tersi geçerliydi; birileri kendini emperyalist güçlerinin önüne atıyor ve "beni kullanın beni kullanın" diyordu. Erdoğan, 1970'lerin sonundan itibaren yolunu çizmişti; önce İran İslam Devrimi'ne sempatiyle bakan kimi Akıncıların karşısında Suudi Arabistan çizgisini savunarak göze girdi. Anti-kapitalist ve anti-emperyalist İslamcılar ile yolunu ayırdı. Ve bu çevre tarafından o günden itibaren bir imaj çalışması yapıldı. Düşünün ki aslında Erdoğan'ı en iyi tanıyan rahmetli Erbakan bile bu oyunu bildiği halde bozamadı; gücü yetmedi. Aslında ta 1990'ların başında Erdoğan'ın kim olduğunu çok iyi tahlil etmişti Erbakan! ABD-israil çizgisine geldiğini görmüştü. Sonunda korktuğu başına geldi, millici olan partisini parçaladılar.
Evet, Erdoğan fırsatçıydı, örgütçüydü ama sırtını dayadığı Suudi Arabistan'da, Kahire'de yetişen Fatih Camii cemaati gibi Nakşibendiler de vardı!
SOL CAHİLLEŞTİ
Cumhuriyetçilerin, solun, sosyalistlerin 'siyasal islam'ın iktidara gelişinde dolaylı yoldan 'katkıları' oldu mu? Olduysa nasıl gerçekleşti bu süreç?
Bilgi ve tecrübe kuşaktan kuşağa aktarılmadığında teoride ve pratikte yoksulluk başlıyor. 12 Mart ve 12 Eylül darbeleri solu cahilleştirdi. Marx-Engels'i unutanlar artık iktisat temelli düşünmeyi bıraktı; neredeyse merkez gazeteler tarafından kıskaç altına alındılar. Kuşkusuz bu olumsuz ruh halinin yaşanmasında Berlin Duvarı'nın yıkılması gibi büyük travmalar da vardı. Tanzimatçı Türk aydını her dönem yaptığı gibi başını büyük kitlelerin göğsüne koymak için gerçeği eğip bükmeye; işine geldiği gibi yorum yapmaya başladı. Halkın ağzıyla söylersek halkını sattı! Bir diğer yandan ise, Cumhuriyefin elit kadroları (ki ben bunu "Beyaz Türklerin Büyük Sırrı, Efendi" kitabımda açıklamaya çalıştım), halktan uzaklaştı; merkez güç çeperi saran büyük kitleleri görmemezlikten geldi. Hep aynı ailelerden sanayici, politikacı, aydın, sanatçı, futbolcu vs. çıkardılar. Halk yoksullaşmakla kalmadı; dışlanmasının ezikliğini yaşadı. Ekmek yerine, özgürlük yerine ona sadece taşralı imamların bilebildiği kadarıyla dinini verdiler. Cumhuriyet kadroları/aileleri elitleştikçe halk dinine sarıldı ve gün geldi Erdoğan'ı umut sanarak merkez iktidara yerleşti. Sol ne yazık ki Türkiye tarihinin en büyük iç göç olgusunun yaşandığı 19901ı yılları bile yeteri kadar analiz edemedi.
Hala bu hastalık devam ediyor, dün AKP'ye yaklaşanlar bugün PKK'ye yakınlaşıyor; hep bir güç arıyor ve ona biat ediyor. Dedim ya Tanzimat aydını kafası bu. Oysa bize Mustafa Kemal'in gerçekçi, halktan yana kafası gerekiyor.
Erdoğan'ın para ilişkileri... Kitabınız boyunca Erdoğan'ın gençliğinden bu yana sürekli para ilişkileri içinde olduğundan, parayı sevdiğinden ve akçeli işlerdeki usulsüzlüklerinden söz ediyorsunuz. Bu ilişkiler bilindiği halde, açığa çıktığı halde toplumun bir kesimi bunları olağan karşılıyor. Sizce neden?
Türkiye kısa bir (Atatürk-İnönü) CHP iktidarı dışında hep ne gördü; Hırsızlık! İktidara gelmenin, siyaset yapmanın sebebi hırsızlıktı. Her iktidar kendi zenginini yarattı. Büyük yoksul kitlelerin siyasal bilincinde, "hırsızlık olmadan politika olmaz" düşüncesi yerleştirildi. Yani siyasetin içi boşaltıldı; çünkü diğer türlüsü isyan demekti, devrim demekti; rejim değişikliği demekti. Halkın siyasetten soğutulması, koparılması neye yol açtı; "ben de bir şey isterim!" Gücü kadarıyla aldı; gücü neye yetiyorsa onunla avundu; kimi makarnaya-kömüre-buzdolabına, kimi il genel meclis üyeliğine vs. Tüm toplumunu düşüncede hırsızlığa ortak ettiler! "Çalıyor ama yapıyor" anlayışı böyle doğdu.
Bu özellikle 'para'nın iktidar olduğu neoliberal politikaların uygulandığı 1980'lerden itibaren tüm dünyada böyle oldu. Berlusconi ile Erdoğan'ın kardeşliğinin temeli budur. Bu büyük psikolojik bir tahribata-yol açtı;"yeni ortaçağ" bunun adı! Ortak özellik; paraya tapıyor olmak. İnançlarını bile para için amaç haline getirdiler.
Olayın sevindirici yönü şudur; böylesine büyük kirliliği ancak devrim paklar!
Kitabınızın bir bölümünde "Bir cahil uzun adam" diyorsunuz. Erdoğan sizce cahil mi? Neden?
Bunu yazdıktan sonra şunu düşündüm; dünya tarihinde Erdoğan gibi cahil kaç diktatör vardır? Erdoğan'ın cahilliğinin nedeni, yetiştiği siyasal iklimde gerçeğin olmaması, uhrevi bir hayatın olması ve burada merak'ın olmamasıdır. Verileni olduğu gibi kabul eden bir düşünce sistematiği ancak cahil yetiştirir. Kitap okuma kültürü yok; meşveret kültürüyle yetişmiş ve kafasında hep "Asr-ı Saadet" dönemleri var; örneğin Osmanlı'yı öyle sanıyor. İçi boş bir yüceltmeye inanıyor. Her cahil gibi kendi doğrusuna inanıyor; cesaretle bunu savunuyor. Şu söz tam Erdoğan'ı özetliyor aslında; "akıl fukara olunca fikir ukala olur!"
CHP KENDİ TARİHİNİ BİLMİYOR
CHP 'muhafazakârlığa yeşil ışık yakarak' ya da sağcılaşarak bu tabana şirin gözükmek adına benzer uygulamalar ve adaylarla büyüyebilir, iktidara gelebilir mi? Sizin de belirttiğiniz gibi 1947'deki CHP Kongresinde bu adım atılmıştı. Başarılı olabildi mi ki?
Benim iddiam CHP kendi tarihini bilmiyor. Bu nedenle kafa karışıklığı yaşıyor. 1940'ların ikinci yansında yaşanılanları CHP aynen tekrarlıyor; inanılacak gibi değil. Ve, yazık! Sanılıyor ki kültürel haklar ile sorunlar çözülür; evet kültürel haklar verilsin; insanlar tabii ki inancını öğrensin, özgürce ibadetini yapsın, nasıl giyinecekse giyinsin. Ama bir de laik devlet anlayışı var; hiçbir inanç günlük yaşama, ekonomiye, kültüre ya da son dönemde örneklerini yaşadığımız dış politikaya kendini dayatamaz. Bu ülkenin olmazsa olmazıdır laiklik. Laikliğin ekonomi yönü hiç ele alınmıyor; örneğin bu ülkede başörtüsü denince akta ilk gelen, üniversiteli kızlar değil; merdiven altında sosyal güvencesiz üç kuruşa çalışan kadınlar olmalıdır.
Bakın konuşulacak çok konu var, CHPnin çizgisi devrimci Hz. Muhammed'in devrimci çizgisidir; burada kafa karışıklığına gerek yok; CHP, tıpkı Hz Muhammed gibi köhnemiş cahiliye dönemini yıkmış bir partidir.
Çizgi aynı çizgidir. Sol, İslam'ın devamıdır. Bu temel politik anlayışlar bilinmeden üst yapıdaki basit yüzeysel icraatlar ile halkın güveni kazınılmaz. Halk aydınlatılarak kazanılır, gericileştiren siyasete ortaklık ederek değil. Aslında yapamamalarının nedeni, mücadelenin güç ve zaman alıcı olmasıdır
CHP'NİN GERİCİLEŞMESİNE İSYAN ETTİM! OYUM GEZİ'YEDİR
Biraz da güncele değinmek istiyorum Cumhurbaşkanlığı adaylığı süresince Ekmeleddin İhsanoğlu'nun kimliğinden, siyasal duruşundan söz ettiniz. Büyük tepkiler de aldınız. Yaklaşık 1 ay var seçimlere 3 aday var malum. Siz tercihinizi hangi yönde kullanacaksınız?
Büyük tepkiler almadım; aksine büyük destek gördüm. Ama küçük bile olsa CHP içinde bu meseleyi/aday dayatmayı değerlendiremeyenlerin olması canımı sıktı. "Demek bu kadar gericileşmişiz" dedim, üzüldüm. Sandığın Türkiye'yi gericileştirdiğini biliyordum ama CHP'nin de bu kadar gericileşmesine isyan ettim. Türkiye'de yükselen bir mücadele ivmesi vardı; bunun bölünmesine kahroldum. "Acaba" dedim, "sokaktan korktukları için mi böylesine bir aday dayatması" yaptılar? Gezi insanlarının ruhlarını iğdiş ettiler! Benim mücadelem sandığa endeksli değildir; ben Gezi'ye inanıyorum. Oyum Gezi'yedir.
MÜCADELEYİ EKMEL BEY ÇANKAYA'YA ÇIKSIN DİYE VERMEDİK
CHP kendi gücünün farkında değil; 13 milyonluk bilinçli-mücadeleci bir kitle Erdoğan'ı bu ülkeden kaçırtırdı. Kılıçdaroğlu ve Bahçeli tarihi hata yaptılar ve maalesef Erdoğan'ın elini kolunu sallaya sallaya Çankaya Köşkü'ne çıkmasına neden olacak zemini yarattılar. Biz bunları yazınca, "Tayyip'in ekmeğine yağ sürüyorsunuz" diyorlar. Sorgulamayan cahil, sorgulatmayan zalimdir. 12 yıldır Erdoğan'a karşı hapisleri göze alarak mücadeleyi biz Ekmel Bey Çankaya Köşkü'ne çıksın diye yapmadık. Biliyoruz ki, bu insanoğlunun uzun yürüyüşüdür ama kimileri doğrularla değil, algılarla hareket etmekte ısrar ediyor. Bir de dalkavuklar var ki onlara girip kimilerinin canını yakmak istemiyorum.
"Kayıp Sicil" ve diğer yazılarınız usta, önemli bir gazeteci olmak için nasıl ayrıntılı çalışmak gerektiğini ortaya koyuyor. Yine de başka bazı özellikler olmalı, genç gazetecilere bu konuda klasik öneriler dışında öneriniz var mı?
Her olağanüstü dönemde neden gazeteciler öldürülür; neden hapse atılır ya da neden işsiz bırakılır? Çünkü 'soru'nun öldürülmesine göz yummazlar. Mürit-kul yetiştiren dogmatizmin can düşmanı 'soru'dur. İstenir ki, verileni sorgulamadan olduğu gibi kabul et. Gazetecinin yaşam iksiri ise soru'dur. Soru yoksa gazetecilik ölüdür.
Türkiye'de iki türlü gazeteci vardır; yılmadan usanmadan sorularının peşinden giden gerçek aşkıyla dolu gazeteciler ve gazeteciliği amaç değil; zenginleşmenin, şöhret sahibi olmanınaraa olarak gören, sorularla değil propagandayla ilgili gazeteciler vardır.
Özellikle 12 Eylül askeri darbesinden sonra dünyadaki neoliberal dalganın etkisiylegerçeği tanınmaz hale getiren ikinci tür gazetecilerin sayısında patlama yaşandı. Bu tür gazeteciler medya plazalara sokularak halktan uzaklaştırıldı; gazetecilik iktidarın ve sermayenin yedek lastiği yapıldı. Tek amaç vardı; halkın algısını değiştirmek! Haber gerçek bağından koparıldı; kurgulandı.
Ortada soru olmayınca basit-yüzeysel köşe yazarlığı dönemi başladı. Bu Picasso ile sokak ressamı arasındaki farktı.
Bakınız Yandaş ya da merkez medyada bulunan köşe yazarlarının kitapları neden hiç okunmuyor? Çünkü halkın onlara hiçbir güveni yok Tamam kişisel ilişkilerle köşe yazarlığı yapabilirsiniz ama okunmak için bu yeterli değildir. Türkiye'de okunmayan köşe yazarları ordusu vardır. Bu da artık bitmektedir. Ben sabahlara kadar araştırıp köşe yazısı yazıyorsam; elimden geldiğinde bir örnek oluşturmaya çalışıyorsam bunun bir nedeni de halkına yalan söyleyen bu tür köşe yazarlarının idam fermanını yazmak içindir.
Mesleğin için, gerçek için bedel ödenecek ise ödeyeceksin kardeşim; bunun başka yolu yok. Ya da bu işi yapmayacaksın. Yani halkına yalan söylemeyeceksin. Nokta.
"Kayıp Sicil" kitabınızın bu kadar kısa sürede 150 bin satmasını neye bağlıyorsunuz?
Halkın gerçeğe duyduğu özleme. Öyle bir sahte imaj oluşturdular ki, halk hakikete susadı. Gerçekleri okuyunca günde ortalama 100 kadar mail alıyorum; "biz Erdoğan'ı tanıyoruz sanıyorduk" diyorlar.
Üzüldüğüm, CHP ve MHP'nin, dünyada itibarı kalmayan Erdoğan'ı elbirliğiyle Çankaya Köşkü'ne çıkarmasıdır. Mücadeleyi kolay sanıyorlar; masabaşı stratejisiyle -bir sihirbaz marifetiyle- Erdoğan'ı yok edecekleri yanılgısı içindeler. Sorunları kavramsallaştırmamanın sonuçlan bunlar; kişiselleştiriyor ve kişi yok edilince sorun ortadan kalktı sanıyoruz, bilmiyoruz ki Özal hala hayatta ve adı Erdoğan! Ve Erdoğan'ın ikiz kardeşi de Ekmeleddin! Ama... Ben umutluyum arkadaş; mücadeleye başlangıç için 150 bin kişi hiç de az değildir!
Odatv.com
http://odatv.com/n.php?n=cumhurbaskanligi-secimlerinde-kimi-destekleyeceksiniz-1807141200
18.07.2014 09:02
Karakter boyutu :
Gazeteci Soner Yalçın, yaklaşan Cumhurbaşkanlığı seçimlerinden, Türkiye'yi sarsan yeni kitabı 'Kayıp Sicil'e kadar bir çok konuda Aydınlık Kitap'a değerlendirmelerde bulundu. Yalçın, Aydınlık Kitap'ın "Yaklaşık 1 ay var seçimlere 3 aday var malum Siz tercihinizi MHB hangi yönde kullanacaksınız?" sorusuna "Sandığın Türkiye'yi gericileştirdiğini biliyordum ama CHP'nin de bu kadar gericileşmesine isyan ettim. Türkiye'de yükselen bir mücadele ivmesi vardı; bunun bölünmesine kahroldum. "Acaba" dedim, "sokaktan korktukları için mi böylesine bir aday dayatması" yaptılar? Gezi insanlarının ruhlarını iğdiş ettiler! Benim mücadelem sandığa endeksli değildir; ben Gezi'ye inanıyorum. Oyum Gezi'yedir." yanıtını verdi.
"Benim iddiam CHP kendi tarihini bilmiyor. Bu nedenle kafa karışıklığı yaşıyor. 1940'ların ikinci yarısında yaşanılanları CHP aynen tekrarlıyor; inanılacak gibi değil. Ve, yazık! Sanılıyor ki kültürel haklar ile sorunlar çözülür; evet kültürel haklar verilsin; insanlar tabii ki inancını öğrensin, özgürce ibadetini yapsın, nasıl giyinecekse giyinsin. Ama bir de laik devlet anlayışı var; hiçbir inanç günlük yaşama, ekonomiye, kültüre ya da son dönemde örneklerini yaşadığımız dış politikaya kendini dayatamaz." sözleriyle CHP'nin kafa karışıklığı yaşadığını ifade eden Yalçın "Bu ülkenin olmazsa olmazıdır laiklik Laikliğin ekonomi yönü hiç ele alınmıyor; örneğin bu ülkede başörtüsü denince akla ilk gelen, üniversiteli kızlar değil; merdiven altında sosyal güvencesiz üç kuruşa çalışan kadınlar olmalıdır. Bakın konuşulacak çok konu var, CHP'nin çizgisi devrimci Hz. Muhammed'in devrimci çizgisidir; burada kafa karışıklığına gerek yok; CHP, tıpkı Hz Muhammed gibi köhnemiş cahiliye dönemini yıkmış bir partidir. Çizgi aynı çizgidir. Sol, İslam'ın devamıdır. Bu temel politik anlayışlar bilinmeden üst yapıdaki basit yüzeysel icraatlar ile halkın güveni kazınılmaz Halk aydınlatılarak kazanılır, gericileştiren siyasete ortaklık ederek değil Aslında yapamamalarının nedeni, mücadelenin güç ve zaman alıcı olmasıdır" diye konuştu.
SONER YALÇIN'IN AYDINLIK KİTABA VERDİĞİ SÖYLEŞİ ŞÖYLE;
Sohbetimize kitabınızın hazırlık aşamasıyla başlamak istiyorum "Bize komplo kuranlar, insanların evlerine sözde delil koyanlar, ileride lazım olur' diye kim bilgi ve belgeleri de çalmış olamaz mı? Bal gibi olur. Eminim; o dosyayı ve o defteri çalanlar bize komplo kuranlardı" diyorsunuz. Yıllarca araştınp hakkında özel bilgiler edindiğiniz Tayyip Erdoğan'a ait defter ve dosya polis araması sırasında çalındı Bu "paralel yapı'nın işi diyebilir miyiz? Ne için çalmış olabilirler dosyanızı?
Ergenekon-Balyoz kumpaslarında ilk kez benimle ortaya çıktı ki, Cemaat polisleri evinize-işyerinize sözde belge koymuyorlar; evimizden gerçek belgeleri de yürütüyorlar! Kitapta ayrıntılı yazdım; Cemaat artık Erdoğan'ı kendi silahıyla yani Ergenekon yalanıyla vuracaktı. Genelkurmay Başkanı İlker Başbuğun tutuklanmasını o günlerde biz hiç bu açıdan düşünmedik. Kitapta ayrıntılı yazdım.
Keza MİT'e yönelik operasyon Odatv operasyonu üzerinden olacaktı; Kaşif Kozinoğlu'nun amansız ölümü bunun önüne geçti ve MİT'e KCK üzerinden gittiler. Kitaptaki olgulara baktığınızda şu gerçek ortaya çıkıyor; Erdoğan'ın ipini çekenler Cemaat-Abdullah Gül'lü AKP'den kopanlar ve CHP ile bir iktidar alternatifi hazırlıyorlardı.
Benim evimden çalınan belgeler/özel bilgiler bu amaçla kullanılmak istendi. 17 Aralık ve 25 Aralık'ta kullanılmadı; bakalım ne zaman gün yüzüne çıkacak? Fakat ben yine de -elimdeki belgeler gittiği için- satır arasında yazacağımı yazdım. Anladığım kadarıyla okuyucu bunu hemen kavrıyor.
ERBAKAN'IN GÜCÜ ERDOĞAN'I DURDURMAYA YETMEDİ
Erdoğan'ın dünyasını tüm ayrıntılarıyla gözler önüne sermişsiniz. Oluşturulan o 'güçlü', 'dört dörtlük" vb Erdoğan algısını yerle bir ediyorsunuz. Yalanlan ifşa ediyorsunuz. Sizce nasıl doğdu Tayyip Erdoğan. Onu emperyalist kuvvetler keşfedip elinden tutup mu iktidara taşıdı yalnızca Burada kendi çabası, örgütçülüğü ve fırsatçılığının etkisi var mıdır?
Bu toprakların tarih yazım geleneğinde vakanüvislik var; iktidarın gölgesinde yaşayanlar padişahlara övgüde yarışıyor. Bugün bu tarih yazımını gerçek sananlar tarihimiz üzerine ahkam kesiyor.
Bundan 5-6 yıl önce, Erdoğan'la ilgili yazılmış kitapları okuyunca ileride benzer bir hatanın olacağını düşünerek, Erdoğan'ın biyografisini yazmaya karar verdim. Kuşkusuz benim portre çalışmalarım, ilgili kişinin nerede doğduğu, nerede okuduğu vs. ile pek ilgili değil. Erdoğan'ı ortaya çıkaran toplumsal siyasal koşulları ele alıyorum. Perde arkasındaki siyasal stratejilere projektör tutuyorum. Sorular soruyorum; örneğin Erdoğan'ın"Fethullah Gülenin eline düşmesinde" Nakşibendi Mahmut Esat Coşan'ın Avustralya'da tuhaf bir trafik kazasında ölmesinin ne kadar payı var? Bunun üzerinde duruyorum. Aslında "Kayıp Sicil" kitabı "Erdoğan'ın gizli ajandası yok" diyenlere yanıt olarak da yazılmıştır.
Rahmetli Hasan Yalçın'ın bir tespiti vardı: Biz yanıldık, sanıyorduk ki, emperyalist güçler birini alıp yetiştiriyor ve iktidara taşıyor. Hayır tersi geçerliydi; birileri kendini emperyalist güçlerinin önüne atıyor ve "beni kullanın beni kullanın" diyordu. Erdoğan, 1970'lerin sonundan itibaren yolunu çizmişti; önce İran İslam Devrimi'ne sempatiyle bakan kimi Akıncıların karşısında Suudi Arabistan çizgisini savunarak göze girdi. Anti-kapitalist ve anti-emperyalist İslamcılar ile yolunu ayırdı. Ve bu çevre tarafından o günden itibaren bir imaj çalışması yapıldı. Düşünün ki aslında Erdoğan'ı en iyi tanıyan rahmetli Erbakan bile bu oyunu bildiği halde bozamadı; gücü yetmedi. Aslında ta 1990'ların başında Erdoğan'ın kim olduğunu çok iyi tahlil etmişti Erbakan! ABD-israil çizgisine geldiğini görmüştü. Sonunda korktuğu başına geldi, millici olan partisini parçaladılar.
Evet, Erdoğan fırsatçıydı, örgütçüydü ama sırtını dayadığı Suudi Arabistan'da, Kahire'de yetişen Fatih Camii cemaati gibi Nakşibendiler de vardı!
SOL CAHİLLEŞTİ
Cumhuriyetçilerin, solun, sosyalistlerin 'siyasal islam'ın iktidara gelişinde dolaylı yoldan 'katkıları' oldu mu? Olduysa nasıl gerçekleşti bu süreç?
Bilgi ve tecrübe kuşaktan kuşağa aktarılmadığında teoride ve pratikte yoksulluk başlıyor. 12 Mart ve 12 Eylül darbeleri solu cahilleştirdi. Marx-Engels'i unutanlar artık iktisat temelli düşünmeyi bıraktı; neredeyse merkez gazeteler tarafından kıskaç altına alındılar. Kuşkusuz bu olumsuz ruh halinin yaşanmasında Berlin Duvarı'nın yıkılması gibi büyük travmalar da vardı. Tanzimatçı Türk aydını her dönem yaptığı gibi başını büyük kitlelerin göğsüne koymak için gerçeği eğip bükmeye; işine geldiği gibi yorum yapmaya başladı. Halkın ağzıyla söylersek halkını sattı! Bir diğer yandan ise, Cumhuriyefin elit kadroları (ki ben bunu "Beyaz Türklerin Büyük Sırrı, Efendi" kitabımda açıklamaya çalıştım), halktan uzaklaştı; merkez güç çeperi saran büyük kitleleri görmemezlikten geldi. Hep aynı ailelerden sanayici, politikacı, aydın, sanatçı, futbolcu vs. çıkardılar. Halk yoksullaşmakla kalmadı; dışlanmasının ezikliğini yaşadı. Ekmek yerine, özgürlük yerine ona sadece taşralı imamların bilebildiği kadarıyla dinini verdiler. Cumhuriyet kadroları/aileleri elitleştikçe halk dinine sarıldı ve gün geldi Erdoğan'ı umut sanarak merkez iktidara yerleşti. Sol ne yazık ki Türkiye tarihinin en büyük iç göç olgusunun yaşandığı 19901ı yılları bile yeteri kadar analiz edemedi.
Hala bu hastalık devam ediyor, dün AKP'ye yaklaşanlar bugün PKK'ye yakınlaşıyor; hep bir güç arıyor ve ona biat ediyor. Dedim ya Tanzimat aydını kafası bu. Oysa bize Mustafa Kemal'in gerçekçi, halktan yana kafası gerekiyor.
Erdoğan'ın para ilişkileri... Kitabınız boyunca Erdoğan'ın gençliğinden bu yana sürekli para ilişkileri içinde olduğundan, parayı sevdiğinden ve akçeli işlerdeki usulsüzlüklerinden söz ediyorsunuz. Bu ilişkiler bilindiği halde, açığa çıktığı halde toplumun bir kesimi bunları olağan karşılıyor. Sizce neden?
Türkiye kısa bir (Atatürk-İnönü) CHP iktidarı dışında hep ne gördü; Hırsızlık! İktidara gelmenin, siyaset yapmanın sebebi hırsızlıktı. Her iktidar kendi zenginini yarattı. Büyük yoksul kitlelerin siyasal bilincinde, "hırsızlık olmadan politika olmaz" düşüncesi yerleştirildi. Yani siyasetin içi boşaltıldı; çünkü diğer türlüsü isyan demekti, devrim demekti; rejim değişikliği demekti. Halkın siyasetten soğutulması, koparılması neye yol açtı; "ben de bir şey isterim!" Gücü kadarıyla aldı; gücü neye yetiyorsa onunla avundu; kimi makarnaya-kömüre-buzdolabına, kimi il genel meclis üyeliğine vs. Tüm toplumunu düşüncede hırsızlığa ortak ettiler! "Çalıyor ama yapıyor" anlayışı böyle doğdu.
Bu özellikle 'para'nın iktidar olduğu neoliberal politikaların uygulandığı 1980'lerden itibaren tüm dünyada böyle oldu. Berlusconi ile Erdoğan'ın kardeşliğinin temeli budur. Bu büyük psikolojik bir tahribata-yol açtı;"yeni ortaçağ" bunun adı! Ortak özellik; paraya tapıyor olmak. İnançlarını bile para için amaç haline getirdiler.
Olayın sevindirici yönü şudur; böylesine büyük kirliliği ancak devrim paklar!
Kitabınızın bir bölümünde "Bir cahil uzun adam" diyorsunuz. Erdoğan sizce cahil mi? Neden?
Bunu yazdıktan sonra şunu düşündüm; dünya tarihinde Erdoğan gibi cahil kaç diktatör vardır? Erdoğan'ın cahilliğinin nedeni, yetiştiği siyasal iklimde gerçeğin olmaması, uhrevi bir hayatın olması ve burada merak'ın olmamasıdır. Verileni olduğu gibi kabul eden bir düşünce sistematiği ancak cahil yetiştirir. Kitap okuma kültürü yok; meşveret kültürüyle yetişmiş ve kafasında hep "Asr-ı Saadet" dönemleri var; örneğin Osmanlı'yı öyle sanıyor. İçi boş bir yüceltmeye inanıyor. Her cahil gibi kendi doğrusuna inanıyor; cesaretle bunu savunuyor. Şu söz tam Erdoğan'ı özetliyor aslında; "akıl fukara olunca fikir ukala olur!"
CHP KENDİ TARİHİNİ BİLMİYOR
CHP 'muhafazakârlığa yeşil ışık yakarak' ya da sağcılaşarak bu tabana şirin gözükmek adına benzer uygulamalar ve adaylarla büyüyebilir, iktidara gelebilir mi? Sizin de belirttiğiniz gibi 1947'deki CHP Kongresinde bu adım atılmıştı. Başarılı olabildi mi ki?
Benim iddiam CHP kendi tarihini bilmiyor. Bu nedenle kafa karışıklığı yaşıyor. 1940'ların ikinci yansında yaşanılanları CHP aynen tekrarlıyor; inanılacak gibi değil. Ve, yazık! Sanılıyor ki kültürel haklar ile sorunlar çözülür; evet kültürel haklar verilsin; insanlar tabii ki inancını öğrensin, özgürce ibadetini yapsın, nasıl giyinecekse giyinsin. Ama bir de laik devlet anlayışı var; hiçbir inanç günlük yaşama, ekonomiye, kültüre ya da son dönemde örneklerini yaşadığımız dış politikaya kendini dayatamaz. Bu ülkenin olmazsa olmazıdır laiklik. Laikliğin ekonomi yönü hiç ele alınmıyor; örneğin bu ülkede başörtüsü denince akta ilk gelen, üniversiteli kızlar değil; merdiven altında sosyal güvencesiz üç kuruşa çalışan kadınlar olmalıdır.
Bakın konuşulacak çok konu var, CHPnin çizgisi devrimci Hz. Muhammed'in devrimci çizgisidir; burada kafa karışıklığına gerek yok; CHP, tıpkı Hz Muhammed gibi köhnemiş cahiliye dönemini yıkmış bir partidir.
Çizgi aynı çizgidir. Sol, İslam'ın devamıdır. Bu temel politik anlayışlar bilinmeden üst yapıdaki basit yüzeysel icraatlar ile halkın güveni kazınılmaz. Halk aydınlatılarak kazanılır, gericileştiren siyasete ortaklık ederek değil. Aslında yapamamalarının nedeni, mücadelenin güç ve zaman alıcı olmasıdır
CHP'NİN GERİCİLEŞMESİNE İSYAN ETTİM! OYUM GEZİ'YEDİR
Biraz da güncele değinmek istiyorum Cumhurbaşkanlığı adaylığı süresince Ekmeleddin İhsanoğlu'nun kimliğinden, siyasal duruşundan söz ettiniz. Büyük tepkiler de aldınız. Yaklaşık 1 ay var seçimlere 3 aday var malum. Siz tercihinizi hangi yönde kullanacaksınız?
Büyük tepkiler almadım; aksine büyük destek gördüm. Ama küçük bile olsa CHP içinde bu meseleyi/aday dayatmayı değerlendiremeyenlerin olması canımı sıktı. "Demek bu kadar gericileşmişiz" dedim, üzüldüm. Sandığın Türkiye'yi gericileştirdiğini biliyordum ama CHP'nin de bu kadar gericileşmesine isyan ettim. Türkiye'de yükselen bir mücadele ivmesi vardı; bunun bölünmesine kahroldum. "Acaba" dedim, "sokaktan korktukları için mi böylesine bir aday dayatması" yaptılar? Gezi insanlarının ruhlarını iğdiş ettiler! Benim mücadelem sandığa endeksli değildir; ben Gezi'ye inanıyorum. Oyum Gezi'yedir.
MÜCADELEYİ EKMEL BEY ÇANKAYA'YA ÇIKSIN DİYE VERMEDİK
CHP kendi gücünün farkında değil; 13 milyonluk bilinçli-mücadeleci bir kitle Erdoğan'ı bu ülkeden kaçırtırdı. Kılıçdaroğlu ve Bahçeli tarihi hata yaptılar ve maalesef Erdoğan'ın elini kolunu sallaya sallaya Çankaya Köşkü'ne çıkmasına neden olacak zemini yarattılar. Biz bunları yazınca, "Tayyip'in ekmeğine yağ sürüyorsunuz" diyorlar. Sorgulamayan cahil, sorgulatmayan zalimdir. 12 yıldır Erdoğan'a karşı hapisleri göze alarak mücadeleyi biz Ekmel Bey Çankaya Köşkü'ne çıksın diye yapmadık. Biliyoruz ki, bu insanoğlunun uzun yürüyüşüdür ama kimileri doğrularla değil, algılarla hareket etmekte ısrar ediyor. Bir de dalkavuklar var ki onlara girip kimilerinin canını yakmak istemiyorum.
"Kayıp Sicil" ve diğer yazılarınız usta, önemli bir gazeteci olmak için nasıl ayrıntılı çalışmak gerektiğini ortaya koyuyor. Yine de başka bazı özellikler olmalı, genç gazetecilere bu konuda klasik öneriler dışında öneriniz var mı?
Her olağanüstü dönemde neden gazeteciler öldürülür; neden hapse atılır ya da neden işsiz bırakılır? Çünkü 'soru'nun öldürülmesine göz yummazlar. Mürit-kul yetiştiren dogmatizmin can düşmanı 'soru'dur. İstenir ki, verileni sorgulamadan olduğu gibi kabul et. Gazetecinin yaşam iksiri ise soru'dur. Soru yoksa gazetecilik ölüdür.
Türkiye'de iki türlü gazeteci vardır; yılmadan usanmadan sorularının peşinden giden gerçek aşkıyla dolu gazeteciler ve gazeteciliği amaç değil; zenginleşmenin, şöhret sahibi olmanınaraa olarak gören, sorularla değil propagandayla ilgili gazeteciler vardır.
Özellikle 12 Eylül askeri darbesinden sonra dünyadaki neoliberal dalganın etkisiylegerçeği tanınmaz hale getiren ikinci tür gazetecilerin sayısında patlama yaşandı. Bu tür gazeteciler medya plazalara sokularak halktan uzaklaştırıldı; gazetecilik iktidarın ve sermayenin yedek lastiği yapıldı. Tek amaç vardı; halkın algısını değiştirmek! Haber gerçek bağından koparıldı; kurgulandı.
Ortada soru olmayınca basit-yüzeysel köşe yazarlığı dönemi başladı. Bu Picasso ile sokak ressamı arasındaki farktı.
Bakınız Yandaş ya da merkez medyada bulunan köşe yazarlarının kitapları neden hiç okunmuyor? Çünkü halkın onlara hiçbir güveni yok Tamam kişisel ilişkilerle köşe yazarlığı yapabilirsiniz ama okunmak için bu yeterli değildir. Türkiye'de okunmayan köşe yazarları ordusu vardır. Bu da artık bitmektedir. Ben sabahlara kadar araştırıp köşe yazısı yazıyorsam; elimden geldiğinde bir örnek oluşturmaya çalışıyorsam bunun bir nedeni de halkına yalan söyleyen bu tür köşe yazarlarının idam fermanını yazmak içindir.
Mesleğin için, gerçek için bedel ödenecek ise ödeyeceksin kardeşim; bunun başka yolu yok. Ya da bu işi yapmayacaksın. Yani halkına yalan söylemeyeceksin. Nokta.
"Kayıp Sicil" kitabınızın bu kadar kısa sürede 150 bin satmasını neye bağlıyorsunuz?
Halkın gerçeğe duyduğu özleme. Öyle bir sahte imaj oluşturdular ki, halk hakikete susadı. Gerçekleri okuyunca günde ortalama 100 kadar mail alıyorum; "biz Erdoğan'ı tanıyoruz sanıyorduk" diyorlar.
Üzüldüğüm, CHP ve MHP'nin, dünyada itibarı kalmayan Erdoğan'ı elbirliğiyle Çankaya Köşkü'ne çıkarmasıdır. Mücadeleyi kolay sanıyorlar; masabaşı stratejisiyle -bir sihirbaz marifetiyle- Erdoğan'ı yok edecekleri yanılgısı içindeler. Sorunları kavramsallaştırmamanın sonuçlan bunlar; kişiselleştiriyor ve kişi yok edilince sorun ortadan kalktı sanıyoruz, bilmiyoruz ki Özal hala hayatta ve adı Erdoğan! Ve Erdoğan'ın ikiz kardeşi de Ekmeleddin! Ama... Ben umutluyum arkadaş; mücadeleye başlangıç için 150 bin kişi hiç de az değildir!
Odatv.com
http://odatv.com/n.php?n=cumhurbaskanligi-secimlerinde-kimi-destekleyeceksiniz-1807141200
