- 6 Temmuz 2014
- 399
- 74
- 48
- Konu Sahibi aysunkndmr
- #1
Kızlar benim sorunum bu. Dedikodu. Asla bilip bilmeden ya da hakaretvari konuşmam birinin arkasından. Konuştuğum kişiler genelde yakın çevrem olur. Çünkü onların hareketlerini umursar onlara kırılırım. Hal böyleyken dilimi tutamıyorum. Çünkü yüzüne söylemeye değmeyecek veya karşındakinin buna mı kırıldın düşündüğün şeye bak diye nitelendirebileceği şeyler Benim içimde şişiyor. Bir dostuma kırıldıysam bunu diğer dostuma anlatıyorum. Ya da bi arkadaşımın hareketinden rahatsızsam diğer arkadaşıma anlatıyorum. Uzun bi süre anlatmamayı denedim ama çıkış yolu bulamıyorum. Anlatınca da kendimi çok kötü suçlu sinsi hissediyorum. Çünkü ben o olayı aşmış oluyorum ama anlattığım kişi unutmuyor. Bi şekilde önüme çıkar diye korkuyorum. Siz bu durumu nasıl aşıyorsunuz ve sizce kötülük mü yapıyorum? Yorumları bekliyorum.