- 16 Nisan 2008
- 3.832
- 111
- 118
Merhaba kizlar,
Annem su an bir depresyon sürecinden geciyor.
Allah'a sükür hafif atlatiyor ama buna ragmen cok zor bir dönem geciriyoruz.
Özelliklede ben.
Babam calisiyor aksam 7 gibi evde, kardesimde öglen cikiyor gece 1e kadar arkadaslariyla sinavlara calisiyor.
Benimde haftaya bir sinavim kaldi ama annemle ilgilenmekten henüz hic calisamadim.
24 saat annemle ilgileniyorum, anlatiyorum, pozitif düsünceye yönlendiriyorum, buna dair bir sürü sey okuyorum ama nafile..
Bugün diger günlere ragmen biraz daha düzelme var gibi Allah'a sükür, ilac kullaniyor zaten ama annem öyle bir inatlastiki ne desem fayda etmiyor, kabul etmiyor.
Ben iyilesemeyecegim herhalde diyor. Kendine yardim etmiyor, benim anlattiklarimda bosa gidiyor sanki. Bazen acaba naz mi yapiyor diyorum ama annem asla cocuklarini üzmek isteyen biri degildir, hep gülerdi gözleri, simdi bile bana sen bunlari haketmiyorsun seni üzdügüm icin özür dilerim diyor.
Birseylerin farkinda olmasi normal mi? Yani depresyonda olan bir insan karsi tarafi üzdügünü bilir mi?
2 hafta sonra ïstanbula gidecegim,benimle gelmesi icin ikna etmeye calisiyorum ama nuh diyor Peygamber demiyor.
Sorun su, yeni bir eve tasindik, buraya isinamadi. Tabi tasinmadan önce asiri stres vardi üzerinde, nasil yapacaz nasil olacak gibi. Yillarin birikintiside var tabi. Cok stresli bir insan, mesela perde diktirecegiz, suan salonda perdelerin olmamasini bile kafasina takiyor.
Bende korkuyorum depresyona girmekten, kas yaparken göz cikarmayayim diyorum, sabirli olmaya calisiyorum. Biraz benim söylediklerimi yapsa, kendini bana biraksa...
Daha önce akrabalarimizda 2 kisi daha depresyon gecirdi, hatta daha agir bir sekilde ve ikisi suan gayet düzeldi, ve onlarda hic bir sekilde söz dinlememe yoktu, söyleneni yapiyorlardi.
Depresyon gecirmis yakinlari olanlar varsa, bu duruma ne yapmam gerektigini anlatabilirmisiniz? Bir uzmana sormak elbetteki en dogrusu ama tecrübeli kisilerdende faydalanmak isterim.
Bu arada haftaya psikologa gidecegiz, bakalim insAllah bu destek rahatlatir annemi.
Annem su an bir depresyon sürecinden geciyor.
Allah'a sükür hafif atlatiyor ama buna ragmen cok zor bir dönem geciriyoruz.
Özelliklede ben.
Babam calisiyor aksam 7 gibi evde, kardesimde öglen cikiyor gece 1e kadar arkadaslariyla sinavlara calisiyor.
Benimde haftaya bir sinavim kaldi ama annemle ilgilenmekten henüz hic calisamadim.
24 saat annemle ilgileniyorum, anlatiyorum, pozitif düsünceye yönlendiriyorum, buna dair bir sürü sey okuyorum ama nafile..
Bugün diger günlere ragmen biraz daha düzelme var gibi Allah'a sükür, ilac kullaniyor zaten ama annem öyle bir inatlastiki ne desem fayda etmiyor, kabul etmiyor.
Ben iyilesemeyecegim herhalde diyor. Kendine yardim etmiyor, benim anlattiklarimda bosa gidiyor sanki. Bazen acaba naz mi yapiyor diyorum ama annem asla cocuklarini üzmek isteyen biri degildir, hep gülerdi gözleri, simdi bile bana sen bunlari haketmiyorsun seni üzdügüm icin özür dilerim diyor.
Birseylerin farkinda olmasi normal mi? Yani depresyonda olan bir insan karsi tarafi üzdügünü bilir mi?
2 hafta sonra ïstanbula gidecegim,benimle gelmesi icin ikna etmeye calisiyorum ama nuh diyor Peygamber demiyor.
Sorun su, yeni bir eve tasindik, buraya isinamadi. Tabi tasinmadan önce asiri stres vardi üzerinde, nasil yapacaz nasil olacak gibi. Yillarin birikintiside var tabi. Cok stresli bir insan, mesela perde diktirecegiz, suan salonda perdelerin olmamasini bile kafasina takiyor.
Bende korkuyorum depresyona girmekten, kas yaparken göz cikarmayayim diyorum, sabirli olmaya calisiyorum. Biraz benim söylediklerimi yapsa, kendini bana biraksa...
Daha önce akrabalarimizda 2 kisi daha depresyon gecirdi, hatta daha agir bir sekilde ve ikisi suan gayet düzeldi, ve onlarda hic bir sekilde söz dinlememe yoktu, söyleneni yapiyorlardi.
Depresyon gecirmis yakinlari olanlar varsa, bu duruma ne yapmam gerektigini anlatabilirmisiniz? Bir uzmana sormak elbetteki en dogrusu ama tecrübeli kisilerdende faydalanmak isterim.
Bu arada haftaya psikologa gidecegiz, bakalim insAllah bu destek rahatlatir annemi.
