Depresyondayım galiba :(

merhaba bayanlar
22,5 ( ) yaşındayım, bu sene üniversiteden mezun oldum,
sorun şu sanırım, önümde tam bi planım yok, ne yapacağımı bilmiyorum. mesleğimi 2. ve 3. sınıf bitimindeki stajlarda daha iyi değerlendirdim ve çalışma ortamı olsun, çalışan kişiler olsun, bende bi soğuma oldu. sanırım mezun olduğum bölümü sevmiyorum
önümde hep mezun olduktan sonra yüksek lisans yapmak gibi bi plan vardı, lisans sırasında alese ve dil sıavlarına girdim. dil konusunda biraz sıkıntım var ama alesten iyi bi puan elde etmiştim. şuan bu plan da beni tedirgin etmeye başladı, sevmediğim mesleğimde ilerlemekle sonradan sevebilir miyim bilmiyorum...
ek olarak, 1. sınıftan beri özendiğim veya keşke dediğim bi bölüm de var. bu bölüm de, mezun olduğum bölüm de mühendislik fakültesinde. düşünüyorum, bu sene çalışıp o bölümü okusam mı diye, bi de 2 dönemlik kadar ortak derslerimiz vardı, onları saydırabilirsem belki erken bile biter? ama gel gör ki mezun olduğumda 27 yaşımda olmak korkutuyo biraz beni.. hayata geç kalmış gibi olmak, bide akraba eş dost lafı çekmek, ne biliym... hadi okumadım diyelim, ya seneler sonra keşke dersem?
bi de öğrenim kredisi borcum var tabi, 2 sene sonra ödemeleri başlıycak, off günlerdir kafam çok karışık hatta saçlarım dökülmeye başladı sıkıntıdan... bi çözüm sunamazsınız belki ama bana objektif yorumlar veya ufak bi terapi yapar mısınız?

fikrinizi bari söyleseniz kaale alınmamış gibi olmasaa..

yasiniz cok genc oldugu icin 27 yas cok yasli gozukuyor ama oyle degil. eger baska bir bolum okumak istiyorsaniz okuyun bence, ben 2 okul bitirdim ikincisinden 29 yasinda mezun oldum ve o bolumle ilgili ise girdim ve severek calistim. es dost ne der demissiniz ama bu sizin hayatiniz baskalarina gore yasamak yerine kendi seciminizle yasayin; sonradan pisman olmaktan ve ah neden denemedim demekten bin kat iyidir. depresyonda oldugunuzu dusunmuyorum insan gelecegiyle ilgili kararlar verirken sikinti cekebilir bi sure, o karar verme asamasi sancili olabilir. bence yureginiz ne istiyorsa onunla cikin yola.

Ne zaman hayatımda bir kararsızlık donemi olsun, mutlaka o yıl başarısızlık ve mutsuzluk, buna bağlı depresyon beraberinde gelir. Bence, sizin şu anda yapmanız gereken, başkalarını düşünmeden, yalnızca kalbinizin sesini dinleyerek neyi yapmak istediğinize karar vermek. Kendinize seçenekler sunmak, bu seçenekleri mantık süzgecinden geçirip en aza indirgemek ve kalbinizin sesini dinlemek.

Eğer kendi başınıza bu durumu aşamazsanız, yaşam koçlarını tavsiye ederim. (Hiç gitmedim, ama giden arkadaşlarım memnunlarmış)
Umarım tez zamanda mutlu olursunuz =)

okul hayatını 4 yıl daha idame ettirebilecek maddi gücün varsa neden olmasın yaşın önemi yok 27 de çok geç sayılmaz

Ama aileme yük olurum vs dersen sevdiğin alana yakın bir yüksek program düşünebilir bu sırada da sınava girer atanmaya çalışırsın

bence mesleğinizi tekrar sevmeye çalışın. çünki ortam ve insanlar yüzünden mesleğimden soğudum demişsiniz.yani öğretmende olsaydınız ve yine ortam ve insanlar kötü olsaydı büyük bir ihtimalle yine aynı şey olacaktı.tekrar bir bölüm okumak yerine kendi mesleğinizde ilerlemek daha mantıklı bence.ayrıca merak ettim tam olarak hangi bölüm acaba?

amazingamazing ; çok teşekkür ederim yorumun için haklısın galiba..



kkforme ; evet ben de şu an çok mutsuzum kendimi acımasızca eleştiriyoru sürekli, başarısız isteksiz olmakla yargılıyorum kendimi umarım bi an önce toparlanıp yolumu çizebilirim :S



Dionisa ; bu konuda ayrıca önce aileme fikirlerimi açıp yorumlarını almalıyım heralde, tesekkürler cevabın için..



_aysu_ ; ortam derken mesela şöyle söyliyim, doktorsundur hastane ortamını sevmezsin yada öğretmensindir okulu sevmezsin sana iyi gelmez, öyle benimkisi de yoksa ofis dardı bina kasvetliydi çalışanlar suratsızdı olayı değil :/ istediği bölüm endüstri mühendisliği bu arada, o kadar da benzer değil kendi bölümümle..

bonibon12 .!.:

_aysu_ ; ortam derken mesela şöyle söyliyim, doktorsundur hastane ortamını sevmezsin yada öğretmensindir okulu sevmezsin sana iyi gelmez, öyle benimkisi de yoksa ofis dardı bina kasvetliydi çalışanlar suratsızdı olayı değil :/ istediği bölüm endüstri mühendisliği bu arada, o kadar da benzer değil kendi bölümümle..

Genişletmek için tıkla...

anlıyorum.aslında sizinkine benzer bir olay benimde başıma gelmişti.üniversiteyi kazandığımda sevinememiştim hiç.aksine çok korkmuştum ben nasıl okuyacağım bu bölümde diyordum.pişman bile olmuştum.dersler falan başta inanılmaz sıkıcı geliyordu. ömrüm boyunca böyle şeylerle mi uğraşıcam diye depresyonlara giriyordum.geçti ama sonra)