- 2 Haziran 2019
- 333
- 653
- 103
- Konu Sahibi civilenginar
-
- #1
merhabalar. belki biraz içimi dökmek ama en çok fikirlerinizden, tecrübelerinizden faydalanmak için bu konuyu açtım.
20 yaşındayım. üniversite öğrencisiyim. ilkokul-ortaokul-lisede devamlı dış görünüşümden dolayı zorbalığa uğradım. fiziksel görüntüyü değiştirmek çok kolay. nitekim zayıfladım, kaşlarımı aldırdım, cildime iyi baktım ve değiştim. ama beynime yer eden şeyler değişmedi. hangi ortama girersem gireyim sanki benle dalga geçiyorlar gibi hissediyorum, biri ortamda gülüyorsa bana gülüyorlar sanki. yolda asla karşıma bakarak yürüyemem biri tipimi görür de dalga geçer diye. hiç fotoğraf çekilmem. çekilen fotoğrafıma bakmadan silerim. hayatımda bir insan var 10 aydır, ona bile hâlâ çekinerek acaba beni beğenmeyecek mi diye düşünerek atıyorum, kesinlikle bugüne kadar hiçbir yanlışı olmadığı halde. özgüven eksikliğim çözülsün diye yaz tatilinde kasiyerlik yaptım ama ilk günlerde acemilikten yanlış yaptığımda müşterinin biri bana bağırdı ve iyice içime kapandım. çok gece sen salaksın, beceriksizsin, çirkinsin diye ağladım. hala deneme kabinlerinde bir şey denemem mesela, kimseyle alışverişe gitmem, okula gitmek insanların içine girmek çok zor benim için.. bunun bir çözümü var mıdır? ne yapmalıyım? gerçekten yaşama sevincim bile kalmıyor gibi hissediyorum.
20 yaşındayım. üniversite öğrencisiyim. ilkokul-ortaokul-lisede devamlı dış görünüşümden dolayı zorbalığa uğradım. fiziksel görüntüyü değiştirmek çok kolay. nitekim zayıfladım, kaşlarımı aldırdım, cildime iyi baktım ve değiştim. ama beynime yer eden şeyler değişmedi. hangi ortama girersem gireyim sanki benle dalga geçiyorlar gibi hissediyorum, biri ortamda gülüyorsa bana gülüyorlar sanki. yolda asla karşıma bakarak yürüyemem biri tipimi görür de dalga geçer diye. hiç fotoğraf çekilmem. çekilen fotoğrafıma bakmadan silerim. hayatımda bir insan var 10 aydır, ona bile hâlâ çekinerek acaba beni beğenmeyecek mi diye düşünerek atıyorum, kesinlikle bugüne kadar hiçbir yanlışı olmadığı halde. özgüven eksikliğim çözülsün diye yaz tatilinde kasiyerlik yaptım ama ilk günlerde acemilikten yanlış yaptığımda müşterinin biri bana bağırdı ve iyice içime kapandım. çok gece sen salaksın, beceriksizsin, çirkinsin diye ağladım. hala deneme kabinlerinde bir şey denemem mesela, kimseyle alışverişe gitmem, okula gitmek insanların içine girmek çok zor benim için.. bunun bir çözümü var mıdır? ne yapmalıyım? gerçekten yaşama sevincim bile kalmıyor gibi hissediyorum.