- 8 Haziran 2024
- 328
- 216
- 23
- Konu Sahibi Yorgunbirisi
-
- #1
İyi geceler herkese.
Uzun bir aradan sonra yazmak istedim sizlere. En son iş arama sürecindeydim, iş bulamıyordum ve işi öğrenmek için bir yer var demiştim. O yere girdim başladım. İşi de öğrendim çoğunluğunu. Buraya kadar her şey güzel lakin bir çalışan hakları olarak çoğu hakkım yok kurumsal bir yer olmadığı için. Bu durumda bende zaman içerisinde sıkıntı yapmama sebep oldu.
Ve bu süreçte de ruhsal olarak bir bunalım sıkıntı içinde olduğumu farkettim. Ne çalışma isteğim geliyor ne gezmek dolaşmak. Hiçbir şeyden keyif alamamaya başladım. Dışarı çıkıp alışveriş yapayım diyorum aldığım şey sanki su içmek kadar normal geliyor. (Modum yükselsin diye yapılan alışverişten bahsediyorum.) Kimsenin beni anlayabileceğini düşünmüyorum. Anlatacakken vazgeçiyorum. Birisi sorunca konuşup anlatana kadar bişey yok önemli değil demek daha kolayıma geliyor. 1 hafta izin yaptım ama iznin yarısında keyfim gitmeye başladı. İşten çıkmayı düşündüm tatildeyken. Döndüm işe geldim iyiki çalılıyorum dedim. Yani demek istediğim aşırı derecede dengesizleşmeye başladım. Lütfen ben abartıyorum olarak görmeyin çünkü bir anda duygusallaşıp ağladığımda oluyor. Bu haleti ruhiyeden nasıl çıkılır, yaşayan arkadaşlar bir öneride bulunabilir mi? Şimdiden teşekkür ederim destek olanlar yardımcı olanlar için...
Uzun bir aradan sonra yazmak istedim sizlere. En son iş arama sürecindeydim, iş bulamıyordum ve işi öğrenmek için bir yer var demiştim. O yere girdim başladım. İşi de öğrendim çoğunluğunu. Buraya kadar her şey güzel lakin bir çalışan hakları olarak çoğu hakkım yok kurumsal bir yer olmadığı için. Bu durumda bende zaman içerisinde sıkıntı yapmama sebep oldu.
Ve bu süreçte de ruhsal olarak bir bunalım sıkıntı içinde olduğumu farkettim. Ne çalışma isteğim geliyor ne gezmek dolaşmak. Hiçbir şeyden keyif alamamaya başladım. Dışarı çıkıp alışveriş yapayım diyorum aldığım şey sanki su içmek kadar normal geliyor. (Modum yükselsin diye yapılan alışverişten bahsediyorum.) Kimsenin beni anlayabileceğini düşünmüyorum. Anlatacakken vazgeçiyorum. Birisi sorunca konuşup anlatana kadar bişey yok önemli değil demek daha kolayıma geliyor. 1 hafta izin yaptım ama iznin yarısında keyfim gitmeye başladı. İşten çıkmayı düşündüm tatildeyken. Döndüm işe geldim iyiki çalılıyorum dedim. Yani demek istediğim aşırı derecede dengesizleşmeye başladım. Lütfen ben abartıyorum olarak görmeyin çünkü bir anda duygusallaşıp ağladığımda oluyor. Bu haleti ruhiyeden nasıl çıkılır, yaşayan arkadaşlar bir öneride bulunabilir mi? Şimdiden teşekkür ederim destek olanlar yardımcı olanlar için...