- Konu Sahibi fallinlove
-
- #1
küçüklüğümden beri kardeşimi hep kıskanmışımdır..ben 90 kardeşimse 94 doğumlu benim küçüklüğüm hep hastane kapılarında geçti ve hala daha geçmekte bu yüzden eğitimden hep uzak kaldım sadece eğitimmi çevreden sosyal yaşantımdan 2yıllık üni okudum ama ünidede çok sorunlar yaşadım 2.ci yılımı sadece sınavlara girmk için gittim okula geri kalan gnlerm hastanede geçti neyse okul bittikten sonrada tedavi yznden iş bulamadım 3 senemi evde geçrdim kardeşimse şimdi elektrk mühndisliği okuyor iyi bir üniversitede benim yapmak istediğim kurduğum hayallerin hepsini kardeşimin yapıyor kendini geliştiriyr çevresi geniş istediğini yapıyor...kardeşimle bir ortama girmekte zorlanıyrm çnkü anne tarafıda baba tarafıda hep kardeşimi biliyrlar birde çok güzel kız olduğundan her yerde dikkat çeker seni gelin alalım diye herkes söylenir buda benm zoruma gidiyr çünkü kimse bana kardeşime davranıldığı gibi davranmıyor beni çok basit gördüklerini farkındayım hissettiriyorlar bana bunu..çok kırgınım herkese sürekli bana ee sen üni bitrdin niye çalışmıyorsun neden evdesin diye soru sormalarından nefret ediyorum siz benim ne yaşadıklarımı adam akıllı biliyormusunuzda beni küçültüyosunuz en kötüsüde bunu kardeşimn yanında soruyorlar kardeşin kurtardı kardeşin şöyle böle övüp duruyorlar sonrada beni onun yanında küçük düşürüyrlar.. kardeşimle benim ilişkim abla kardeş gibi değil acayip çabuk sinirlenr ve çok kırıcı konuşur birazda fazla bencildir.birlikte bir yere gidecek olursak eğer canını sıkacak bişey oluyorsa benimle sorunu olmasa dahi bana bağırır sinirlenir incitir bense sadece susarım herke beni her yerde kullanıyor çünkü ben aralarına girmk için bunu yapmak zorunda kalıyorum..bana moral verecek kişiler sizsiniz şuanda buna ihtiyacım var nolur okuyup geçmyn bana bir fikir verin yardımcı olun...
küçüklüğümden beri kardeşimi hep kıskanmışımdır..ben 90 kardeşimse 94 doğumlu benim küçüklüğüm hep hastane kapılarında geçti ve hala daha geçmekte bu yüzden eğitimden hep uzak kaldım sadece eğitimmi çevreden sosyal yaşantımdan 2yıllık üni okudum ama ünidede çok sorunlar yaşadım 2.ci yılımı sadece sınavlara girmk için gittim okula geri kalan gnlerm hastanede geçti neyse okul bittikten sonrada tedavi yznden iş bulamadım 3 senemi evde geçrdim kardeşimse şimdi elektrk mühndisliği okuyor iyi bir üniversitede benim yapmak istediğim kurduğum hayallerin hepsini kardeşimin yapıyor kendini geliştiriyr çevresi geniş istediğini yapıyor...kardeşimle bir ortama girmekte zorlanıyrm çnkü anne tarafıda baba tarafıda hep kardeşimi biliyrlar birde çok güzel kız olduğundan her yerde dikkat çeker seni gelin alalım diye herkes söylenir buda benm zoruma gidiyr çünkü kimse bana kardeşime davranıldığı gibi davranmıyor beni çok basit gördüklerini farkındayım hissettiriyorlar bana bunu..çok kırgınım herkese sürekli bana ee sen üni bitrdin niye çalışmıyorsun neden evdesin diye soru sormalarından nefret ediyorum siz benim ne yaşadıklarımı adam akıllı biliyormusunuzda beni küçültüyosunuz en kötüsüde bunu kardeşimn yanında soruyorlar kardeşin kurtardı kardeşin şöyle böle övüp duruyorlar sonrada beni onun yanında küçük düşürüyrlar.. kardeşimle benim ilişkim abla kardeş gibi değil acayip çabuk sinirlenr ve çok kırıcı konuşur birazda fazla bencildir.birlikte bir yere gidecek olursak eğer canını sıkacak bişey oluyorsa benimle sorunu olmasa dahi bana bağırır sinirlenir incitir bense sadece susarım herke beni her yerde kullanıyor çünkü ben aralarına girmk için bunu yapmak zorunda kalıyorum..bana moral verecek kişiler sizsiniz şuanda buna ihtiyacım var nolur okuyup geçmyn bana bir fikir verin yardımcı olun...
ezdirmemeye bak kendini...ben de bitirdim üniversiteyi ama çalışmıyorum..evliyim çocuklarımı büyütüyorum ...çalışmayı da hiç düşünmedim..kendini geliştirecek kurslar bul..halk eğitim merkezleri yapıyor böyle kurslar...hem oyalanırsın hem de sosyalleşirsin..vardığım sonuca göre suskunsun biraz hem değişik insanlarla kurduğun iletişim seni rahatlatır...küçüklüğümden beri kardeşimi hep kıskanmışımdır..ben 90 kardeşimse 94 doğumlu benim küçüklüğüm hep hastane kapılarında geçti ve hala daha geçmekte bu yüzden eğitimden hep uzak kaldım sadece eğitimmi çevreden sosyal yaşantımdan 2yıllık üni okudum ama ünidede çok sorunlar yaşadım 2.ci yılımı sadece sınavlara girmk için gittim okula geri kalan gnlerm hastanede geçti neyse okul bittikten sonrada tedavi yznden iş bulamadım 3 senemi evde geçrdim kardeşimse şimdi elektrk mühndisliği okuyor iyi bir üniversitede benim yapmak istediğim kurduğum hayallerin hepsini kardeşimin yapıyor kendini geliştiriyr çevresi geniş istediğini yapıyor...kardeşimle bir ortama girmekte zorlanıyrm çnkü anne tarafıda baba tarafıda hep kardeşimi biliyrlar birde çok güzel kız olduğundan her yerde dikkat çeker seni gelin alalım diye herkes söylenir buda benm zoruma gidiyr çünkü kimse bana kardeşime davranıldığı gibi davranmıyor beni çok basit gördüklerini farkındayım hissettiriyorlar bana bunu..çok kırgınım herkese sürekli bana ee sen üni bitrdin niye çalışmıyorsun neden evdesin diye soru sormalarından nefret ediyorum siz benim ne yaşadıklarımı adam akıllı biliyormusunuzda beni küçültüyosunuz en kötüsüde bunu kardeşimn yanında soruyorlar kardeşin kurtardı kardeşin şöyle böle övüp duruyorlar sonrada beni onun yanında küçük düşürüyrlar.. kardeşimle benim ilişkim abla kardeş gibi değil acayip çabuk sinirlenr ve çok kırıcı konuşur birazda fazla bencildir.birlikte bir yere gidecek olursak eğer canını sıkacak bişey oluyorsa benimle sorunu olmasa dahi bana bağırır sinirlenir incitir bense sadece susarım herke beni her yerde kullanıyor çünkü ben aralarına girmk için bunu yapmak zorunda kalıyorum..bana moral verecek kişiler sizsiniz şuanda buna ihtiyacım var nolur okuyup geçmyn bana bir fikir verin yardımcı olun...
Benim hayatımı yargılamadan önce, Benim ayakkabılarımı giy ve Benim geçtiğim yollardan, sokaklardan, dağ ve ovalardan geç.
Hüznü, acıyı ve neşeyi tat. Benim geçtiğim senelerden geç, benim takıldığım taşlara takıl. Yeniden ayağa kalk ve Aynı yolu tekrar git, benim gittiğim gibi. Ancak ondan sonra, beni yargılayabilirsin.. Geçer dediklerimi geçirdim, biter dediklerimi bitirdim. Nefret ettiklerimi sildim, Artık yeter dedim. Geride bıraktıklarım hesap sormaya kalkmasın o yüzden bana. Farkında olduğum için var oldunuz, Vazgeçtiğim için bugün yoksunuz.." HZ.MEVLANA
VE [h=2]İnsanlar, karşılaştığın fırtınalarla değil; sadece, gemiyi limana getirip getirmemenle ilgilenirler..[/h]
ŞİMDİ ANLAMIŞSINDIR CANIM insanlar bencildir senin neler hissettiğinle ilgilenmezler affedersin ama o çok bilmiş güzeller güzeli havalı kardeşin dedışardakiler gibi düşünüyo galiba..
üzülme iyiler gerçekten kazanır..
TEŞEKKÜRLER bonibon12 cim ahh bu internet yokmu doğru bişeyi bulmak zorlaşmaya başladı ..Cok guzel yazmissiniz, yanliz soz mevlanaya ait degil belirtmek istedim.
Arkadasim sen de kardesinle mesafe koy madem boyle yapiyo, kalabaliklar icinde boyle yanliz hissetmektense karakterli bi yanlizligin olsun tek basina biseyler yap ondan ayri bi cevre edin, kurs vs gibi.. Ve yasin gec degil evden calisabilcegin bi konuda egitim alabilirsin lisans olmasi sart degil sertifikali egitim gibi mesela..
küçüklüğümden beri kardeşimi hep kıskanmışımdır..ben 90 kardeşimse 94 doğumlu benim küçüklüğüm hep hastane kapılarında geçti ve hala daha geçmekte bu yüzden eğitimden hep uzak kaldım sadece eğitimmi çevreden sosyal yaşantımdan 2yıllık üni okudum ama ünidede çok sorunlar yaşadım 2.ci yılımı sadece sınavlara girmk için gittim okula geri kalan gnlerm hastanede geçti neyse okul bittikten sonrada tedavi yznden iş bulamadım 3 senemi evde geçrdim kardeşimse şimdi elektrk mühndisliği okuyor iyi bir üniversitede benim yapmak istediğim kurduğum hayallerin hepsini kardeşimin yapıyor kendini geliştiriyr çevresi geniş istediğini yapıyor...kardeşimle bir ortama girmekte zorlanıyrm çnkü anne tarafıda baba tarafıda hep kardeşimi biliyrlar birde çok güzel kız olduğundan her yerde dikkat çeker seni gelin alalım diye herkes söylenir buda benm zoruma gidiyr çünkü kimse bana kardeşime davranıldığı gibi davranmıyor beni çok basit gördüklerini farkındayım hissettiriyorlar bana bunu..çok kırgınım herkese sürekli bana ee sen üni bitrdin niye çalışmıyorsun neden evdesin diye soru sormalarından nefret ediyorum siz benim ne yaşadıklarımı adam akıllı biliyormusunuzda beni küçültüyosunuz en kötüsüde bunu kardeşimn yanında soruyorlar kardeşin kurtardı kardeşin şöyle böle övüp duruyorlar sonrada beni onun yanında küçük düşürüyrlar.. kardeşimle benim ilişkim abla kardeş gibi değil acayip çabuk sinirlenr ve çok kırıcı konuşur birazda fazla bencildir.birlikte bir yere gidecek olursak eğer canını sıkacak bişey oluyorsa benimle sorunu olmasa dahi bana bağırır sinirlenir incitir bense sadece susarım herke beni her yerde kullanıyor çünkü ben aralarına girmk için bunu yapmak zorunda kalıyorum..bana moral verecek kişiler sizsiniz şuanda buna ihtiyacım var nolur okuyup geçmyn bana bir fikir verin yardımcı olun...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?