Derealizasyon

Merhaba herkese. Nasil anlatmaya baslasam bunu yasamayip bilmeyene, hep ruyadaymissin hissine sahip olmayi. Insanlar ve dunya gercek mi diye yasiyorsun gece gunduz ne oldugunu algilamada zorluk cekiyorum. Hayatimin böyle yillarca gecip gittigini farkettim, 24 yasina geldim ve bircok seyi kacirmisim. Tedaviye basladim ve olusan durumumu degistirmek icin ödevler verdi ve derealizasyon semptomlari fazlalasirsa öneride bulundu, yapmaya calisiyorum hala yine de olumsuz dusunmemeye calisiyorum bir kac hafta gecse bile tedavinin uzerinden. Hayati kacirdigima uzgunum bu guzel yillarimi gerceklik hissinden uzak psikolojik durumunun icinde kalarak geciriyorum. Universiteye henuz baslayamadim, ise girmistim stresli olunca iyice dissosiyatif oluyorum kalabaligin gurultunun icine girince, akraba arkadas ortamlari da ayni sekilde. Onlardan haz almiyormusum gibi duruyor olabilirim disardan halbuki kendi icimde kendimden kopmaya daha cok basladigimdan savasiyorum. universiteye baslamadigim icin uzgunum utaniyorum. Kendi ayaklarimin uzerinde duramadim, ailemden utaniyorum. En azindan evi temizliyorum onlar isten gelmeden. Gercekligi ve yasama hissini cok özledim

Gerçekten çok zor olmalı.Bazen nadir olsada bende etrafima baktığımda bunu sorguluyorum ve o an dehşete düşüyorum.sizin bunu her an yaşamanız çok korkunç.umarim en kısa zamanda atlatırsınız.

33 yaşındayım , buzamana kadar belki 3333kitap okumuşumdur.sanırım boşa okumuşum.
Hiç bişey anlamadım

Geçmiş olsun.
"Neden böyle oldu, hayatım boşa geçiyor" diye düşünmeyin, yaşınızda bir şey yok. Yanlış hatırlamıyorsam tanısı kolayca konulabilen bir şey değil zaten.
Siz tedavinize odaklanın, kendinizi daha iyi hissettiğinizde üniversite de okursunuz, işe de girersiniz. Her yaşta okuyan insan var. Utanacağınız bir şey yok, önemli olan sağlığınız.

Liman34 .!.:

Gerçekten çok zor olmalı.Bazen nadir olsada bende etrafima baktığımda bunu sorguluyorum ve o an dehşete düşüyorum.sizin bunu her an yaşamanız çok korkunç.umarim en kısa zamanda atlatırsınız.

Genişletmek için tıkla...

Cok tesekkur ederim, umarim atlatirim umudum var

Yasadigin psikolojik durumun detaylarini bilmiyorum ama kaybettigin birsey yok bence.

Ki galiba ayni seyden bahsediyorsak bende bir defa o bosluk hissinde bulmustum kendimi. Trans hali gibi bir durumdu sanki.. ve kendimi cikarabildigimi hatirliyorum o durumdan birseylere odaklanarak. Yillar öncesiydi...
Ki disaridan belli oldugunu bile sanmiyorum.
Sende ne gibi durumlar oldu ki birseyleri kacirdigini düsündün?


Ailenden niye utaniyorsun? Uniye gitmemek de ayip birsey degil. Kendini sartlandirma sacma sapan seylerle. Evi toplama konusunu da anlamadim..

Konundan okudugum kadariyla teshis konulmus ve dersler verilmis. Onlari uygulamaya devam et.
Daha cok gencsin hicbirsey kacirdigin yok emin ol.
Kendini üzme bos yere.