Derslerim kötü gidiyor bi bakar mısınız..

-stargirl-

Üye
Kayıtlı Üye
10 Kasım 2017
172
69
13
25
Ablalarım belki beni hatırlarsınız. Ben 10.sınıfım. Bu dönem notlarım çok çok kötü gitmeye başladı. İyi bir anadolu lisesindeyim. Neden böyle oldu derseniz ailevi meselelerimden olduğunu düşünüyorum. Evimizde hic mutluluk yok. Babamla kalıyorum ve yaşadığım yerden mutlu değilim ama değiştirme şansım da yok. Bir ara faça çekiyordum koluma ama artık azalttım çok çok anlık bir üzüntü, sinir duymadıkça yapmıyorum.

Ama derslere hiç odaklanamıyorum. İlk dönem biraz iyiydi de bu dönem iyice saldım resmen. Telefon da tetikliyor bu durumu elimden düşmüyor. Mutluluğu orda arıyorum kafamı dağıtıyorum.

Öğretmenlerimi de hiç sevmiyorum çok ilgisizler tek yaptıkları ders anlatmak ama yapmalari gereken tek şey bu olmamalı. Öğrencilerin ne yaşadıklarını hiç ama hiç anlamıyorlar. Bir tane öğretmenim var ve o beni anlıyor en azından okulda mutlu olmamın sebebi diyebilirim ama işte diğerlerini sevmeyince sanki derslerine de küsüyor gibi oluyorum. Sınıfta notlarımız okununca utanıyorum. En yakın arkadaşım da çok çalışkan ve ben kötü aldığım için benden soğuyo gibi hissediyorum. Ama böyle olmamalı beni sadece notum için sevmemeli. Off..
 
Canım benim faça dediğin şeyi öncelikle yapmayı bırak lütfen, mümkünse psikolojik destek al. Mutsuzluğun derslerine etki eder. Çık dışarı gez dolaş kafanı dağıt ve lütfen kendine zarar verme.. daha küçüksün ileride bu hallerin aklına gelince çok pişman olacaksın.
 
Valla essek gibi calisip kendini o evden,sevmedigin ortamdan atmaktan baska sansin yok. Hicbirimiz gulluk gulistanlik gelmedik oldugumuz yerlere.
 
Kendini kötü hissettiğinde rehberlik servisine git. Sınıfta bir sürü öğrenci var sizler özel durumunuzu anlatmadikca fark edemeyebiliriz. Bunu da takdir etmek lazım. Önce rehberlik servisiyle görüş gerekirse uzman desteği al. Derslere de yoğun çalışman gerektiğini bilmelisin. Ay hocaları sevmiyorum sadece ders anlatıyorlar işin bahanesi. Küçük bir yaşta da değilsin. Hiçbirimize de fırsatlar altın tepside sunulmadı. Yani çoğumuza. Durumu kabullenip ileri gitmemiz lazım. İçinde bulunduğun zor durumu kendine hedef koyarak aşabilirsin.
 
Öncelikle şunu söyliyeyim o izler ömür boyu geçmeyecek. Eğer bi tedavisi falan var zannediyorsan yanılıyorsun. Gün gelecek meslek sahibi olacaksın o izleri hep saklamaya çalışacaksın. Şuan arkadaş ortamlarında çok havalı gibi duruyor olabilir. Seni gizemli, içine kapanık biri olarak görmelerinden haz alıyor olabilirsin. Ama ileride öyle pişman olacaksın ki !! Ne estetik çare olacak sana, ne makyajla kapanacak. İstediğin gelinliği giyemeyeceksin, yaz kış uzun kıyafeyler giyeceksin. Biri gördüğünde uzaklaşacak senden. Arabesk dinleyip apaçi gibi takılan biri olduğunu düşünecekler. Yapma !

5 - 10 yıl sonra en büyük keşken "keşke gece gündüz çalışıp iyi bi meslek sahibi olabilseydim" olacak. İnan bana bu böyle olacak. Eğer sen böyle davranmaya devam edersen...

Burada geçmişe dönüp senin yaşında, senin yerinde olmak isteyen kaç kadın vardır biliyor musun ? Evlenip kurtulurum sanma. Evlilik büyük bi kumar ve bu ülkede o piyango öyle herkese vurmuyor emin ol. Kocan olmasa, kaynana, elti, görümce vs. derdi bitmiyor. Ama sen kendi ayaklarının üzerinde durursan kimseye boyun eğmez sana yanlış yapılan yerden çeker gidersin. Aksi halde hep kocana muhtaç olur, seni dövse de aldatsa da ona katlanmak zorunda kalırsın. Hayat öyle toz pembe değil. Her zaman en kötüsüne hazırlamak zorundasın kendini. Bunun için yapman gereken şey ise gece gündüz OKUMAK...
 

Rehberlik hocasıyla konuşuyorduk ama çok yargılayıcı konuştuğundan ondan uzaklaştım o beni daha da üzüyor beni sadece bir branş öğretmenim var o çok iyi anlıyor ben de onu çok seviyorum dersinde de sevmesem bile çok başarılıyım ama diger dersleri zaten sevmiyorum ve öğretmenleri de sevmiyorum iyice uzaklaşıyorum evet yanlış ama zaten doğru demiyorum nasıl düzeltebilirim diyorum
 

Çok teşekkür ederim çok güzel yazmışsınız ama nasıl uygulamaya koyarım bilmiyorum
 
Ailemi de hiç sevmiyorum babam da çok yargılayıcı hiç gülmüyor bana ben ona sarılıyorum mutlu olsun diye bana iki dakika iyiyken sonra elimde telefon görünce demediği kalmıyo babannem desek o da bizle yaşıyo ve bana öyle hakaretler ediyor ki ben de kendime zarar veriyorum ders çalışınca karşılığını alamıyorum zaten baştan kaçırdım konuları
 
Ders çalışmak zaten sevilesi bir durum olmaz. Çoğumuz gerektiği için çalışırız. Sen de dersten ve öğretmenden bağımsız düşünmekle başla. İlk aklına gelecek şey " ben bunu başaracağım" düşüncesi olmalı. Yavaş yavaş en sevdiğinden en sevmedigine doğru çalışmaya başla. Atıyorum günde bir sayfa on soru olarak. Zamanla basardikca senin de hoşuna gidecek. Birden yüklenme azar azar artırarak devam et. Yılmadan. Günde bir sayfa bile calissan kar. Çalıştığın konunun sorusunu çözmeyi ihmal etme. Kolay sorulardan başla. Basardikca kendine güvenin gelecektir.
 
Çok teşekkür ederim çok güzel yazmışsınız ama nasıl uygulamaya koyarım bilmiyorum
Biliyorum şuan çok çalışman gerekiyor ama duygularını kontrol etmekte zorlanıyorsun. Haklısın, hormonlarının da şuan duyguların üzerinde çok büyük etkisi var. Ailen de ilgisiz ise eğitimin önemini anlamak, bu bilince ve disipline sahip olmak çok zor biliyorum. Benim aile ortamım da çok huzursuzdu ve kimse okulumla ilgilenmedi hatta beni liseye göndermediler 2 sene. Depresyona girdim çok zor ergenlik süreci atlattım, senin gibi kendime zarar verdim. 2 sene sonra gittim liseye. Hayatta bir dilek hakkım olsa geçmişe dönüp bu hataları yapmamayı diler ve eşekler gibi çalışırdım. Sadece okur, çalışırdım. O yaşlarda insan 'ama bi daha ne zaman genç olucam, ne zaman arkadaşlarla eğlenicem" gibi bir çok bahane üretiyor ama gerçek hayat üni'de başlıyor. Sen oku çalış, iyi okulları iyi bölümleri hedefle, ekonomik gücüne sahip ol asıl ondan sonra başlayacak hayatın. Sorunlar hiç çözülmeyecekmiş gibi duruyor olabilir ama geçecek. Sen sadece okuluna odaklanmaya çalış. Bu yaşlarda aldığın kararlar senin bütün hayatını etkileyecek unutma.
 
Haklısın canım, keşke daha huzurlu bi ortamın olsa ama malesef bu şimdilik senin elinde değil. Ama senden daha zor şartlarda olanları düşün, maddi durumu olmayan, şiddet gören buna rağmen çalışıp kazanan gençler var. Sen de o evde kendine bi dünya kur. Huzursuzluk olduğunda geç odana sevdiğin müzikleri dinle, kendine ders çalışmayı seven arkadaşlar edin. Kendine internet konusunda limit koy. Günümüzde bunlara bağımlı olmamak çok zor biliyorum. Ama senin iyiliğin için bu çok önemli. Bi plan yap güzelce çiz, dolabına as. Günlük ders çalışma, sosyal etkinlik, internet kullanımı gibi süreleri belirlediğin bi plan olsun. Özellikle babanın seni gördüğü zaman dilimine derslerini koyabilirsin :) telefon gözüne batmasın. Belki onlar da senin iyiliğini istiyor ama bunu yanlış şekilde gösteriyor olabilirler.. Oku güzel kardeşim, herşey gelip geçecek ama okulun, eğitimin, başarın senin geleceğin olacak.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…