Ya ben nasıl başlasam bilemedim. Bunu ıtiraf etmek zor ama yirmi yedi yaşında olmama rağben hiç erkek arkadaşım olmadı. Tamam öyle erkek meraklısı değilim yani çok da mühim değil. Tek başımada gayet mutluyum. Ama artık erkekler benim için bişey ifade etmiyor. Sanki hepsi bir süre sonra aynı oluyorlar. Bana ilgi gösterenlere soğuk davranıyorum. Birinden hoşlansam bile aman boşver bu bana bakmaz diyorum. Zaten çok ta güzel değilim. ama bu işlerin güzellikle ilgili olmadığını anladım. Ben neden kendime güvenemiyorum. Yada erkeklere güvenmiyorum. Bazen kendimi çok salak hissediyorum. ah biraz daha kendime güvenebilsem. 
ayrıca bu zamana kadar sevgilinin olmaması iyi mi kötü mü bilemem ama bizim olduda noldu yanii, boşveeer kısmetse olur herşey 
