Kara bulutlarımı üzerimden silkiledim,her şeyin devası vardır,ve belkide ihtiyacım olan başka bir bakış açısıdır dedım. 21 yaşındayım. 1 yıl 2 aydır bir ilişkim var. ilk sevgilim aynı zamanda. Bunca zaman birçok kez ayrılık yaşadık. İlk zamanlar ayrılığın cıvığını ben çıkarmıştım sadece bir hoşlantıyla şans vermiştim ona ve beni hep alttan alırdı,kırıcı sözler sarfettim çoğu zaman. bunun pişmanlığını uzun süre yaşadım,özürler diledim meğer karşımdaki kinci biriymiş. ektiğimi ondan biçtim bana misillemeler yaptı özellikle sevdiğimden emin olunca. Ben eskişehirde okuyorum,erkek arkadaşım istanbulda çalışıyor ve ün. açıktan okuyor. bütün sene gel git yaptık asıl sevgim çok zaman geçirince oluşmuştu. yazın çok fazla vakit geçirdik çok fazla beraber kaldık kardeşlerimle tanıştırdım annemle tanıştırdım ama bir şey eksik. Ne zaman gerçekten çok sevildiğimi hissetsem bi sorun oluyor aramızda ve benden ayrılmak istiyor. Artık ayrılıkların sebebi o ve bu çok uzun zamandır böyle. Bir ayı ayrıılıp barışmadan geçiremiyoruz. Küsmek bizde ayrılık. Kıyafetimi karışmaya başladı,zevklerin benden daha mı önemli dedi. Tercih sundu tamam dedim sonra patladım bitti ve daha sona kendısı geri döndü,birdaha karışmıcam dedi. O benı tanıdıgında giydiğim paltolonu şimdi giymem sorun ve o bunu anlamak istemiyor. yaz böyle çekişmeyle bitti. Şimdi eskişehire geldim. Erkek arkadaşlarım elbette olucak çünkü okul burası ve istem dışı konuşmak zorunda kalabiliyorsun. Erkek arkadaşa karşı,yurt dışı fırsatım olursa buna karşı,dışarı çıkmam gibi sorunlar yaratmıyor ama bence kendini tutuyor gibi. Sanki ne yapsam suç. Ben ayrılmak istemiyorum. Çözüm istiyorum. İnsanlar her şeyi anlayabilir,önemli olan doğru cümleler,lütfen bana yardım edin doğru cümlelerim yok,ne yapsam bulamadım. erkek arkadaşımı çok seviyorum kafam muazzam bir şekilde karışık,önceden sevmek her şeyin çözümü sanırdım ama şimdi gerçeği görüyorum,yardımlarınızı bekliyorum