Merhaba anneler,
Sizlere sormak isteğim sey şu. Doğduğu zaman direk yoğunbakima alinan, birkac gününü sizden ayri geçirmek zorunda kalan, hatta pandemi doneminde sizi hiç goremeyen çocuğunuzda buyurken hangi farklı davranışları gozlemlediniz. Sizleri en çok zorlayan noktalar ne oldu ve nasil çözüm buldunuz.
Mesela benim oglum dogdugunda ben kucagima alamadan yogun bakima yatirilan bebeklerden ve 14 gun boyunca birbirimizi hiç göremedik. Buyurken dikkat ettigim sey cocugumda
1. Yalniz kalma korkusu ( yatarken bile yaninda bizlerden birini istiyor, özellikle beni birakmiyor)
2. Büyürken iletişim yonunden kendini kapatan bir çocuk. Gerçekten ona ulaşıp birşeyler konusunda öğretmek çok zor ( psikoloğa gösterdim sosyal iletişim harici mental sıkıntısı yok şükür)
3. Acayip alıngan bir oğlum var. En basit ornegi gecen parkta bir çocuğa gülümseyerek yaklasti ve çocuk onu eliyle dusurmeden itti diyelim arkasini donup başlıyor aglamaya ve elimden tutup beni parktan çıkarmaya çalışıyor.
4. Dokunma hassasiyeti olan bir çocuk bu nedenle kendi yemek yeme noktasinda sıkıntı yaşıyoruz.
Ben ergoterapistten ve psikologtan terapiler almaya başladım, sukur eskiye oranla guzel gelismeler var, tamamen düzeleceğiz insallah. Benim gibi sorun yaşayan anneler var mi? Ozellikle pandemi dönemi doğmuş olan çocuklarda.
Sizlere sormak isteğim sey şu. Doğduğu zaman direk yoğunbakima alinan, birkac gününü sizden ayri geçirmek zorunda kalan, hatta pandemi doneminde sizi hiç goremeyen çocuğunuzda buyurken hangi farklı davranışları gozlemlediniz. Sizleri en çok zorlayan noktalar ne oldu ve nasil çözüm buldunuz.
Mesela benim oglum dogdugunda ben kucagima alamadan yogun bakima yatirilan bebeklerden ve 14 gun boyunca birbirimizi hiç göremedik. Buyurken dikkat ettigim sey cocugumda
1. Yalniz kalma korkusu ( yatarken bile yaninda bizlerden birini istiyor, özellikle beni birakmiyor)
2. Büyürken iletişim yonunden kendini kapatan bir çocuk. Gerçekten ona ulaşıp birşeyler konusunda öğretmek çok zor ( psikoloğa gösterdim sosyal iletişim harici mental sıkıntısı yok şükür)
3. Acayip alıngan bir oğlum var. En basit ornegi gecen parkta bir çocuğa gülümseyerek yaklasti ve çocuk onu eliyle dusurmeden itti diyelim arkasini donup başlıyor aglamaya ve elimden tutup beni parktan çıkarmaya çalışıyor.
4. Dokunma hassasiyeti olan bir çocuk bu nedenle kendi yemek yeme noktasinda sıkıntı yaşıyoruz.
Ben ergoterapistten ve psikologtan terapiler almaya başladım, sukur eskiye oranla guzel gelismeler var, tamamen düzeleceğiz insallah. Benim gibi sorun yaşayan anneler var mi? Ozellikle pandemi dönemi doğmuş olan çocuklarda.