- 18 Mayıs 2017
- 22
- 29
- 3
- 29
- Konu Sahibi lumos maxima
- #1
Selam kızlar,
Bugün benim doğum günüm.21 bitti :) Size hiç oldu mu bilmiyorum,ama az önce aynada baktığım kişi kesinlikle 21 yaşında değil.Daha çok 50li yaşlarında,kaynana sorunları-ev işleri-çocuk üçlemesinde yıpranmış bir kadın görüyorum sanki.Halbuki henüz evli bile değilim.Zor bir hayatım oldu hep,ailevi sorunlar vs.Haliyle biiraz yıpranmış gördüm kendimi.Çok dağınık yazıyorum farkındayım.İyi değilim bunun da farkındayım.
Bugün doğum günüm demiş miydim?Koskoca 21 sene..Elimde hiç bir şey yok diyebilirim.Çürüdüğümü hissediyorum.Yaşıtlarım arkadaşlarıyla konserler,piknikler,çeşitli etkinlikler peşinde.Ben oturdum doğum günümde duvar izliyorum :) Son senelerde oldu bu,lisede çok arkadaşım vardı.Mezun olunca haliyle başka şehirler vs dağıldık.Herkes gittiği yerde kendine arkadaş buldu.Benimse koskoca üniversitede 1 tane selamlaştığım bir Allah kulu yok.Kendime acıyorum resmen.Durum böyle olunca özgüvensizlikte birlikte geldi.Artık insanlarla nasıl iletişime geçeceğimi unuttum.
3.5 senelik bir ilişkim var,biraz sorunlu günler geçiriyoruz.Sanırım böyle boş hissetmemin bir sebebi de bu.Babamla ilişkim hiç iyi olmamıştır.Nadir görüşürüz.Sevgilim ayatımdaki boşluğu doldurdu,babamın düşünmediği şeyleri düşündü ve bu onu hayatımda çok başka bi yere koymama neden oldu.Haliyle ilişkimiz de yoruldu,çünkü babasının prensesi olamayan ben sevgilimin herşeyi olmak istedim.Mesela babam doğum günümü kutlamazdı,sevgilim neden 00.00'da değil de 00.15'te kutladı diye yaptığım kaprisi tahmin edemezsiniz.Bilinçaltımda ikisini birbirine karıştırdım,babamın sinirini sevgilimden çıkarttım.Sınırımı bilemedim,çok saçma düşüncelere kapıldım.Neyse ki en azından şu an tüm bunların farkındayım,bunları yaparken farkında değildim.Sevgilim gerçekten iyi biri,benim yüzüme vurmadı bunları.Hep alttan aldı.Ben bile kendimi çekemezken sağolsun az katlanmadı bana..
Sorunuma gelince,kızlar ben böyle biri olmak istemiyorum.Değişmek istiyorumBu kadar aciz,bu kadar bağımlı olmak istemiyorum.Kendimi geliştirmek istiyorum.Sevgilimi seviyorum,onunla bir gelecek düşünüyorum.Ama sağlıklı bir ilişkimiz olsun istiyorum.Zamanın ne getireceği ne götüreceği belli olmaz,belki ileride farklı sebepten ayrılırız bilemeyiz bunu ama ben onu artık hayatımın merkezi yapmak istemiyorum.Ne bileyim kurslara gideyim,hayat tarzımı değiştireyim,farklı bir ben olayım.Daha donanımlı,daha entelektüel,daha sosyal biri olmak istiyorum.Ama nerden başlamam gerektiğini bilmiyorum.Ne kursuna gideyim bilmiyorum mesela.Neye ilgim var bilmiyorum.Neye yeteneğim var bilmiyorum.Kendimi tanıyamaz oldum.Lise dönemimde ne istediğimi bilirdim en azından.Ama şimdi o da yok,haliyle büyüdükçe ilgi alanlarım da değişti.Değişim değil de,ilgi alanlarım kayboldu resmen.Kendim için değişmek istiyorum,kendime değişerek bir doğum günü hediyesi vermek istiyorum.Ama gerçekten nerden başlayacağımı bilmiyorum...
Bugün benim doğum günüm.21 bitti :) Size hiç oldu mu bilmiyorum,ama az önce aynada baktığım kişi kesinlikle 21 yaşında değil.Daha çok 50li yaşlarında,kaynana sorunları-ev işleri-çocuk üçlemesinde yıpranmış bir kadın görüyorum sanki.Halbuki henüz evli bile değilim.Zor bir hayatım oldu hep,ailevi sorunlar vs.Haliyle biiraz yıpranmış gördüm kendimi.Çok dağınık yazıyorum farkındayım.İyi değilim bunun da farkındayım.
Bugün doğum günüm demiş miydim?Koskoca 21 sene..Elimde hiç bir şey yok diyebilirim.Çürüdüğümü hissediyorum.Yaşıtlarım arkadaşlarıyla konserler,piknikler,çeşitli etkinlikler peşinde.Ben oturdum doğum günümde duvar izliyorum :) Son senelerde oldu bu,lisede çok arkadaşım vardı.Mezun olunca haliyle başka şehirler vs dağıldık.Herkes gittiği yerde kendine arkadaş buldu.Benimse koskoca üniversitede 1 tane selamlaştığım bir Allah kulu yok.Kendime acıyorum resmen.Durum böyle olunca özgüvensizlikte birlikte geldi.Artık insanlarla nasıl iletişime geçeceğimi unuttum.
3.5 senelik bir ilişkim var,biraz sorunlu günler geçiriyoruz.Sanırım böyle boş hissetmemin bir sebebi de bu.Babamla ilişkim hiç iyi olmamıştır.Nadir görüşürüz.Sevgilim ayatımdaki boşluğu doldurdu,babamın düşünmediği şeyleri düşündü ve bu onu hayatımda çok başka bi yere koymama neden oldu.Haliyle ilişkimiz de yoruldu,çünkü babasının prensesi olamayan ben sevgilimin herşeyi olmak istedim.Mesela babam doğum günümü kutlamazdı,sevgilim neden 00.00'da değil de 00.15'te kutladı diye yaptığım kaprisi tahmin edemezsiniz.Bilinçaltımda ikisini birbirine karıştırdım,babamın sinirini sevgilimden çıkarttım.Sınırımı bilemedim,çok saçma düşüncelere kapıldım.Neyse ki en azından şu an tüm bunların farkındayım,bunları yaparken farkında değildim.Sevgilim gerçekten iyi biri,benim yüzüme vurmadı bunları.Hep alttan aldı.Ben bile kendimi çekemezken sağolsun az katlanmadı bana..
Sorunuma gelince,kızlar ben böyle biri olmak istemiyorum.Değişmek istiyorumBu kadar aciz,bu kadar bağımlı olmak istemiyorum.Kendimi geliştirmek istiyorum.Sevgilimi seviyorum,onunla bir gelecek düşünüyorum.Ama sağlıklı bir ilişkimiz olsun istiyorum.Zamanın ne getireceği ne götüreceği belli olmaz,belki ileride farklı sebepten ayrılırız bilemeyiz bunu ama ben onu artık hayatımın merkezi yapmak istemiyorum.Ne bileyim kurslara gideyim,hayat tarzımı değiştireyim,farklı bir ben olayım.Daha donanımlı,daha entelektüel,daha sosyal biri olmak istiyorum.Ama nerden başlamam gerektiğini bilmiyorum.Ne kursuna gideyim bilmiyorum mesela.Neye ilgim var bilmiyorum.Neye yeteneğim var bilmiyorum.Kendimi tanıyamaz oldum.Lise dönemimde ne istediğimi bilirdim en azından.Ama şimdi o da yok,haliyle büyüdükçe ilgi alanlarım da değişti.Değişim değil de,ilgi alanlarım kayboldu resmen.Kendim için değişmek istiyorum,kendime değişerek bir doğum günü hediyesi vermek istiyorum.Ama gerçekten nerden başlayacağımı bilmiyorum...
