Doğum hikayemmm

Artık doguma cok az kalmıstı inanılmaz heycanlıydım hatta annem ve esım benden cok daha heyecanlıydı dogum broşürleri ile yatıp kalkıyodular . 40.haftam dolmustu hatta 2 gun geçiyodu o aksam ertesı gune esım ıcın dolma sarıyoduk komşularla annem alay edıyodu doguma gıtmeden dolmasını da sardı işte benim kızım diye gece tam 3 dü belime çok şiddetli bi sancı girdi hemen eşime haber verdım ve ılık duşa girdim ama acı daha da şiddetleniyodu eşim çok telaşlanmıştı hemen hastaneye gittik 4 santim açılma var dediler ve en korktuğum yere sancı odasına adım adım ılerlıyoduk eşimden ayrılmak istemedim çünkü gerçekten cok korkuyodum. yukarı cıkardılar ve lavaboya son kez gıtmemı söyledıler fakat ben korkudan tekrar dönemedım sancı odasındakı ebeler beni merak edip tuvallete yakaladılar ama ben doğurmıcam diyorum falan ama nafile daha sonra acemi doktorun tekı saolsun zorla karnıma bastırdı fakat ben söylemıstım kendılerıne carpıntım var diye baktılar ben artık nefes alamıyorum ekg falan derken fenalaşıyorum sonunda acıdılar ve sezeryana aldılar uyandığımda buz gibi odadaydım ve hemşire şu ortadaki sizin bebeğiniz dedi ve aglamaya basladım anlamsız bı sekılde gözyaslarımı tutamıyodum hemen kızımı öptüm ve emzirmeye başladım titreyen elleri ile tenime değişini hayatım boyunca unutamam daha sonra odaya alındık ve asıl o zaman başladı annelik süreci bütün bebekler uyurken benım kız uyanıp diğer bebekleri de uyutmazdı o kadar gazı vardı ki 5 hemşire sayesınde gazı çıkıyodu benim için inanılmaz bi deneyimdi rabbim bu muhtesem duyguyu herkese taddırsın....

ay çok duygulandım.Allah analı babalı büyütsün.Şu odadan bende çok korkuyorum allah yardımcımız olsun.

cok tskler kızlar ama babamız bızı 7.5 aylıkken terk etti kızımla bas basa hayata kalmaya çalışıyorum anneme bırakıyorum hemde çalışıyorum eşim terk etti bizi....

öncelikle bebeğiniz güle büyütün... zor günler geçirmişsiniz...Allah yardımcınız olsun....şu bebeğiniz kaç aylık bu arada?

14.5 aylıkk su anda