


sonra dayıma ağladı lohusa depresyonundayım diye bide dayım kavga etti karımın ustune gitmeyin diye bence bunu deneyebilirsin çok üstüne gelirlerse gazan mubarek olsun arkadaşım
bebeğınle eşinle sağlıklı mutlu HUZURLU günler
Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
dur ne anlatcam bebim yengem doğumdan sonra ortalığı kattı karıştırdı anneanneme defol bile dedi hakaret etti ki anneannemde kendi halınde kadın kaynanalığı yoktur dedeme laf saydı içindekileri kustu
sonra dayıma ağladı lohusa depresyonundayım diye bide dayım kavga etti karımın ustune gitmeyin diye bence bunu deneyebilirsin çok üstüne gelirlerse gazan mubarek olsun arkadaşım
bebeğınle eşinle sağlıklı mutlu HUZURLU günler
Çok espirili anlatmışsınız gülümsedim..ama nedense erkek tarafı olduğunuz için,hep yengenizi iğnelemişsiniz..
'kattı karıştırdı,sonrada dayıma ağladı lohusa depresyonundayım' gibi..
Birde yengenizin ağzından dinlemek isterdim..Sonuçta anneanneniz sessiz olabilir,ama siz bilemezsiniz yengenizle olan diyalogları nasıl.
Her sessiz,etliye sütlüye karışmayan,gerçekten bu vasıflarda görünüp,öyle olmuyor malesef.
Evli misiniz bilmiyorum,ama gelin-kaynana diyalogları genelde iğneliyicidir,belki siz anlayamazsınız anneanneniz diye,ama karşı taraf bunu hemencik sezebilir; )
sanırım benim sorunumda burada eşimi kırmak istemediğim için ona böyle dolaylı yollardan anlatmaya çalışıyorum.lohusalıktan bahsediyorum.bununla ilgili ufak msjlar vermeye çalışıyorum.umarım annen pek karışmaz bana hani büyükler biraz konuşmayı sever bana destek olursun değilmi diyorum.olumlu karşılık alıyorum.ama bu kadarını yapabiliyorum ilk 1 senelik evliliğimiz boyunca bazı şeyleri açık açık anlattığımda pek işe yaramadı bana hep hak veriyordu ama sabret diyordu. bende artık açık açık anlatmıyorum. kendi kendime çözüm bulmaya çalışıyorum.zaten yeterince anlayışlı ama tabi annesinin o yokken bana neler söylediğini bilmiyor. annesinin iyi niyetli olduğunu düşündüğü için beni istemediklernide kabul etmediği için ben kendi işimi kendim halletmeye çalışıcam.ara sıra eşimi de devreye sokarım tabi .bi de ben eşimle aramdaki bu ilişkinin bozulmasını istemiyorum. çünkü biliyorum ki erkekler arada kalmaktan nefret ediyorlar.ve belli zaman sonra sıkılıyorlar bu da bize yansıcak bizim kv.sorunumuz evlenmeden önceden beri var. kv.ve benim aramda bir inatlaşma var.ama kesinlikle ondan kaynaklanıyor.çünkü bana haksızlık yapmayan hiç kimseye saygısızlık ve haksızlık yapmam.biraz uzun oldu ama yazmaya başlayınca durduramıyorum kendimi.2 senedir sadece kendimle paylaşıyorum da
kızlar yorumlarınızı okudum. bana da moral oldu. en azından şunu yapsam kırılır mı yapmasam bana ne olur.susayım mı yoksa dişimi mi göstereyim gibi kafamdaki sorulara cevap oldunuz. ben bu sorularla beynimde tek başıma mücadele etmeye çalıştım gerçekten anlatınca yük azalıyormuş .benim ilk bebeğim o kadar heyecanlıyım ki her anını güzel geçirmek istiyorum.kaynanam işgüzar zaten beni sevmiyor herkese benim yanımda zaten benden memnun olmadığını söylüyor.zaten kötüyüm en azından bebeğimle arama girmesine izin vermicem kötü olcaksamda böyle olayım.bebeğim bir daha 1 aylık 2 aylık olmıcak her anını güzel geçirmek için elimden geleni yapacam.
40 gün sürekl sancılı hasta halsiz ol yat bebeği kucağına iste dikişim acıyo karnım ağrıyo vs.. ben yapmadım çabucak herkes gitsin diye yemek yapmaya koyuldum. ama bi arkadaşım var gelinleri 40 gün adam akkılı kalkamamış kv 40 gün yemek yedirmiş geline. şimdi gelin çok kıymetli :) gönül isterki boşuna numara yapılmasın ama kv gazabından korunmak için birebir. hee numara yaptığını eşinede söyleme sakın :)
Zamanında kayınvalidesinden çok çekenler gelinlerine de aynısını yapıyorlar.
Benimkine baksan kühakkını helal etmez ama elinden gelenide ardına koymaz.
6 yıllık evliyim.ilk yılların tecrübesizliğiyle kaynana ne derse sustum ve araya o mesafeyi koyamadım.kendi annem vefat ettiği için hep onunla iyi olmak istedim.ama olmuyor olmuyormuş.bana göre çok uyanık bir kadın.eşimle hep arama girmeye çalıştı.beni şikayet etti.loğusalık dönemimde onun evinde kaldık(ah eşim ah) burnumdan getirdi.neymiş temizliğe yardım etmiyormuşum.yemek yapmaktan yorulmuş.ondan izin almadan makinaya çamaşır atamazmışım falan falan.ne sinir olmuştum.sitresten ateşlendim,sütüm gelmez oldu oğlum durmadan ağladı.neyse canım sana tavsiyem şuan ki aklım olsa hiç sinir olmazdım.alttan alttan ben onu sinir ederdim.emin ol takmadığını görünce çıldırıyorlar.hele bide kocanla onların yanında hiç tartışmaz,canım cicim olursan dahada çıldırıyorlar.ama eşinin yanında asla annesi için olumsuz konuşma,sanki kaynanayı düşünüyormuşsunda iyiliği için gibi konuş.olurda kocana seni şikayet ederlerse eşin senin için,benim karım ne kadar iyi niyetli siz kötü düşünüyorsunuz cümlesi aklına gelsin.[/QUOT
belki bende baştan boyun eğseydim bunları yaşardım. ama tabi ben nekadar mesafe koyarsam koyayım eşin desteği olmadan başaramıyorsun. ben düğünden önce yaşadıklarımdan dolayı hissettim başıma gelecekleri ve belli bir mesafe koydum.ha laf söylemeleri bitmedi devam etti ama en azından senin yaşadıklarını yaşamamış oldum. çünkü maalesef iyi niyetten den maraz doğuyor karşındaki de senin gibi iyi niyetli olması lazım. ama maalesef...üzüldüm canım yaşadıklarına umarım şu an her şey yolundadır.
offf canım yhaa çok ıyı anlıyorum senı benım stres 17. haftadan basladı benımkıde aynen dedıgın gıbı oldu ne nısanım ne dugunum ne ıstemem hıcbırı ıstedıım gıbı olmadı sebep: benııstemıyolardı ve baslarda esımde anlayıslı degıldı pek sonra sonra annesının babasının yaptıklarını gorunce kendı sogudu neyse ben de 5 gun once serklaj amelıyatı oldum yanıma gelecek ben ıstemıom ama esım ısrar edıo en azından ıkı hafta dursun yanında dıye yatakta durup çorabımı bıle gıyemezken yok olmaz ben kendıme yeterım dedıgım zaman da komık oluyo puffff bı çare bulursan bana da soyle annem gelemez 12 saat uzakta mleseffmerhaba arkadaşlar
kısa bir süredir takip ediyordum.bende sizlerle dertleşmek istedim.hiç kimseye anlatamadığım şeyleri düşünüp strese girmekten kurtulmak istiyorum.
ben 2 senedir evliyim başka bir şehire evlendim. 33 haftalık hamileyim. kv le aynı sokakta oturuyoruz.benim gibi olanlar ne kadar zor bilirler.ama ben başıma gelecekleri bildiğim için ilk andan mesafemi koydum. ilk bir sene çok zor geçti.eşim destek olmasaydı kafayı sıyarabilirdim.benim istemem nişanım düğünüm hiç istediğim gibi olmadı.sebebi beni istemiyorlarmış.sebebi de biz yeni tanıştığımzda annemin ağzını aramışlar birlikte oturulsun diye annem de yapamaz benim kızım demiş.ikide bekar kaynım vardı.ondan sonra bana her fırsatta laf sokmaya başladılar. amaçları birlikte oturalım.bizim her işimizi yapsın yani kölemiz olsun.kv aşırı kıskanç burada bana neler söylediğini anlatsam çok uzun olur. mesafemi koydum ama işte yine de sözleri acı mecbur duyuyorsun.1.5 ay sonra doğum yapacam bir aksilik olmazsa.şimdiden planlar yapıyor.ve beni incitiyor.sanki her şeye o karar verecekmiş gibi eşime dolaylı yoldan strese girersem sütüm kesilir gibilerinden çıtlatıyorum.bu arada ben kaynanama laf söylerken espri vurarak söylüyorum.tabi anlamıyor.annem doğuma gelecek ama 1 haftadan fazla kalamayacak.ben tabiki empati kurup eşimin ailesinin torunlarını görüp sevmesine bi şey diyemem ama bana yardım etmek yerine bana yük olacak biliyorum çünkü çok iyi tanıdım kendisini.lohusa depresyonuna girmemem acaba nasıl bir yol izleyebilirim.aklımda hep bu soruya cvp bulmaya çalışıyorum.