Bende sizinle aynı durumdayım. Gündelik hayattakileri aştım ama sınav sunumun aylar öncesi uykusuzluklarım başağrılarım başlıyor. Herşeyi bırakıp gitme isteği gibi tuhaf düşüncelere bile kapılıyorum
ya sizi o kadar iyi anlıyorum ki..
benimkiler doktora sunumu da değil, dandik 5-10 dakikalık lisans sunumları, ama inanılmaz geriliyorum. bu stresle baş edemediğim için de hep kaçtım, vazgeçtim, dersleri bıraktım. o yüzden size "kesinlikle vazgeçmeyin" diyeceğim :) ama başa çıkamayacak gibi hissediyorsanız ve öyle bir şansınız da varsa bir süre ara vermek iyi olabilir belki.
ben terapiye gittiğim dönem (6 ay kadar) hakikaten daha iyiydim, en azından kaçmak yerine sunuma girebildim o dönem. keşke terapiye devam edebilseydim, belki şimdiye bir şeyim kalmamış olacaktı. bu anksiyeteyi ilaçlar bastırabiliyor evet, ama maalesef sorun düşünce yapımızda. asıl onu değiştirmemiz gerekiyor bir şekilde..
sözlü sınavınız ne zaman? eğer daha vakit varsa muhakkak terapiye başlayın derim. vakit az ise ve ara verme/erteleme ihtimaliniz yoksa, psikiyatrla görüşüp en azından şimdilik ilaç kullanabilirsiniz, bu süreci atlatana kadar.
internette genelde papatya çayı, nefes egzersizleri, meditasyon vs. öneriyorlar, ne kadar etkilidir bilemiyorum, kaygım o kadar fazla ki bende etkili olmayacağını düşünüp hiç uğraşmadım öyle şeylerle. yine de bir fikir olsun diye yazayım dedim :)
bir de "öz-şefkatli farkındalık" diye bir kitap edindim geçenlerde, klinik psikolojide doktora yapan bir asistanımız önermişti bana da. henüz çok üzerine düşemedim, ama asistan bana epey faydalı olacağını düşünüyordu. "öz-şefkat" konusuna da bir bakabilirsiniz dilerseniz.
dilerim her şey çok güzel olur sizin için
