- 22 Mart 2012
- 142
- 6
- 96
Dün gece sabah ezanı okunuyor, ezanın bitmesiyle paaat diye bir ses, ardından çığlıklar feryat eden bir anne ambulans diye bağıran güvenlik görevlileri, yataktan nasıl fırladım bilmiyorum, şansa o günde balkonda uyuyorum ses olduğu gibi kulağımda aşağıya bakıyorum, görünürde birşey yok olay sitenin arka kısmında parka bakan tarafında gerçekleşiyor. Annem bi yerden fırlıyor sese kızkardeşlerim bir taraftan hemen aşağı fırlıyoruz arka tarafa doğru ilerliyoruz, Allahım yerde öylece uzanan biri içimden birşey kopuyor resmen, gözlerim hemen doluyor ağlamaklı oluyorum, hele o annenin çocuğunun başında feryat edişi beni benden alıyor. Hemen koşar adım yanlarına yaklaşıyorum derin bir oh çekiyorum, yerde en fazla 15 16 yaşlarında genç bir çocuk 'anne ben iyiyim yeter ağlama, bacağım çok acıyor' diyor, 'beni oyuna getirdiler' diyor, 'dayanamıyorum ambulans nerde kaldı' diyor. O acı çekiyor ben kendimden geçmiş öylece bakıyorum. 10 dk. sonra ambulans gelip götürüyor, polisler falan geliyor sonra herkes evlerine dağılıyor. Ama benim hala aklımdan çıkmıyor, ilk defa böyle birşeye şahit oluyorum Allahım diyorum ya ölseydi gencecik bir çocuk, gözü yaşlı bir anne. Gün aydınlanıyor ben yeni uyuyorum. Sonra uyanıyorum ama hala aklımda. Çok şükür birşey olmadı diyorum o annenin hali aklıma geliyor, sonra bir an kendimi düşünüyorum bu olay beni bu kadar etkilemişken hiç tanımadığım birinin ölümü beni ne hale getirirdi hiç bilmiyorum. Yazıyorum, yazdıkça rahatlıyorum.
çok şükür can kayı yok çocuk iyiymiş.
çok kötü ya böyle intihar olayları ani ölümler genç ateşi çok farklıymış bunu öğrendim
