Bi kaç aya evliliğimizn 2 yılı dolacak.Ama kendimi o kadar yorulmuş hissediyorum ki.Ben de O da olgun olamadık bazen.Ufak şeyleri bile sorun hale getirdik.Çok büyük tartışmalarımız oldu.Bazı prb çözdük.Bazılarını zamana bıraktık.Çok kırılgan ve duygusalım.Bi sorun oldu mu kafamda çözülmedi mi günlerce somurturum.Bu da evliliğimi kötü etkiledi.Eşim tam tersi bi güleyim hemen herşeyi unutur.Ama sorun çözücü deil çoğu zaman.
Eşimin ailesiyle ilgili sıkıntılarım vardı .Pek görüşmüyorum.Zamana bırakmış durumdayım.Ama o konuda da hep kaygılıyım.Maddi anlamda yükleniyorlar sürekli bize.
Çook şey var Ama anlatamıyorum.Evlilik ne zormuş.Biliyorum 4'4lük evlilik yok.Eşim seviyor beni ama bazen o kadar umursamaz ki bna karşı.Sevmediğini düşünüyorum o öyle davrandığında.Çoğu tartışmalarımızda bana git demişliği var.Ben her şeye rağmen kaldım.Bi kaç kez de gitmeye kalkıştım öyle bir şey asla olamaz diyor bırakmıyor Bensiz yapamazmış.O da yorulmuş gibi.
Seviyorum ama bazen içimden bi şeyler kopup gidiyor gibi hissedyorum.Bunu ona söylediğimde Senin sevgin basit.Kuvvetli olsa her şeye rağmen seversin diyor.Ama anlamıyor Seviyorum ama eskisi gibi sevemiyorum sanki.Bazen beni o kadar çok kırıyorki.Sonrasında hiçbi şey yokmuş gibi davranmamı bekliyor.
İyi mert merhametli biri.Bana sevgisini hertürlü belli eder.Ama bazen değişiyor umursamaz bni görmezden gelen biri oluyor tartıştığımızda.Eskiden asla kıyamazdı bana bi damla gözyaşıma bile dayanamazdı.Şuan ise umrunda deil.Sebebini sorduğumda" herşeye kırıldığın içn artık ciddiye almiyorum"diyor.
Ne olursa olsun seven böyle olmamalı bence.Bazen gereksiz küsmelerim olabiliyor ama o da gerçekten kalbimi çok kırıyor.bunu kabullenmiyor.O kadar mutsuzum ki.Hayatımda kendimi hiç bu kadar umutsuz yorgun hissetmemiştim.
Kpss girdim.2 ay sonra da alan sınavım var.Ailemin durumu kötü belli etmeseler de bi beklentileri var biliyorm.Hayallerim var.Mesleğimi almak istiyorum küçüklüğümden beri.Bi çok şeyim ona bağlı.3.girişim bu.O yüzden kpss sınavı benim için çok önemli.Şuan onun stresi var üzerimde.Öte yandan evliliğimdeki problerim beni boğuyor sanki yuvam yıkılsın istemiyorum asla.Ama böyle de nasıl olck bilmiyorum.eşim 2 ay önce varikosel amlyt oldu.2 aydır çocuk için başladk.ikimiz de istiyoruz evlliğimize renk gelsin can gelsin.Ama bi gelişme yok.Onun sıkıntısı bi taraftan.Cuma dkt gittim 5cm büyüklüğünde yumurtalık kistim varmş rahmim de tersmiş.2gündür de bi de onun stresi geldi üzerime.Eşime detaylı anlatmdım hala.Aramız kötü yine bi kaç gündür.Beni bi konuda hayal kırıklığına uğrattı.3 gün önce gelip bi açıklama yaptı ama tatmin olmadım.O günden beridir soğuk davranıyorum ona.O ise kendini suçsuz görüyor olmalı ki hiç takmıyor benim moral bozukluğumu.geliyor şarkı mırıldanıyor falan hiç umrunda deilim.o günden dolayı böyle olduğumu biliyor.Ama hiç umrunda deil.Çok mutsuzum.Sanki dünyanın bütün yükü üzerimde.bırakıp gitsem çözülmicek kalsam da.Keşke dünya bi anda dursa.şu omzumda o kadar çok yük sorumluluk var ki :-( Hiç bi şeye odaklanamıyorum hayal kurmak bile istemiyorum artık.Eşime karşı büyük bi kızgınlık var şuan içimde.Geleceğimden kaygılıyım.Bilmiyorum :-( ağlıyorum bugün gün boyu
Eşimin ailesiyle ilgili sıkıntılarım vardı .Pek görüşmüyorum.Zamana bırakmış durumdayım.Ama o konuda da hep kaygılıyım.Maddi anlamda yükleniyorlar sürekli bize.
Çook şey var Ama anlatamıyorum.Evlilik ne zormuş.Biliyorum 4'4lük evlilik yok.Eşim seviyor beni ama bazen o kadar umursamaz ki bna karşı.Sevmediğini düşünüyorum o öyle davrandığında.Çoğu tartışmalarımızda bana git demişliği var.Ben her şeye rağmen kaldım.Bi kaç kez de gitmeye kalkıştım öyle bir şey asla olamaz diyor bırakmıyor Bensiz yapamazmış.O da yorulmuş gibi.
Seviyorum ama bazen içimden bi şeyler kopup gidiyor gibi hissedyorum.Bunu ona söylediğimde Senin sevgin basit.Kuvvetli olsa her şeye rağmen seversin diyor.Ama anlamıyor Seviyorum ama eskisi gibi sevemiyorum sanki.Bazen beni o kadar çok kırıyorki.Sonrasında hiçbi şey yokmuş gibi davranmamı bekliyor.
İyi mert merhametli biri.Bana sevgisini hertürlü belli eder.Ama bazen değişiyor umursamaz bni görmezden gelen biri oluyor tartıştığımızda.Eskiden asla kıyamazdı bana bi damla gözyaşıma bile dayanamazdı.Şuan ise umrunda deil.Sebebini sorduğumda" herşeye kırıldığın içn artık ciddiye almiyorum"diyor.
Ne olursa olsun seven böyle olmamalı bence.Bazen gereksiz küsmelerim olabiliyor ama o da gerçekten kalbimi çok kırıyor.bunu kabullenmiyor.O kadar mutsuzum ki.Hayatımda kendimi hiç bu kadar umutsuz yorgun hissetmemiştim.
Kpss girdim.2 ay sonra da alan sınavım var.Ailemin durumu kötü belli etmeseler de bi beklentileri var biliyorm.Hayallerim var.Mesleğimi almak istiyorum küçüklüğümden beri.Bi çok şeyim ona bağlı.3.girişim bu.O yüzden kpss sınavı benim için çok önemli.Şuan onun stresi var üzerimde.Öte yandan evliliğimdeki problerim beni boğuyor sanki yuvam yıkılsın istemiyorum asla.Ama böyle de nasıl olck bilmiyorum.eşim 2 ay önce varikosel amlyt oldu.2 aydır çocuk için başladk.ikimiz de istiyoruz evlliğimize renk gelsin can gelsin.Ama bi gelişme yok.Onun sıkıntısı bi taraftan.Cuma dkt gittim 5cm büyüklüğünde yumurtalık kistim varmş rahmim de tersmiş.2gündür de bi de onun stresi geldi üzerime.Eşime detaylı anlatmdım hala.Aramız kötü yine bi kaç gündür.Beni bi konuda hayal kırıklığına uğrattı.3 gün önce gelip bi açıklama yaptı ama tatmin olmadım.O günden beridir soğuk davranıyorum ona.O ise kendini suçsuz görüyor olmalı ki hiç takmıyor benim moral bozukluğumu.geliyor şarkı mırıldanıyor falan hiç umrunda deilim.o günden dolayı böyle olduğumu biliyor.Ama hiç umrunda deil.Çok mutsuzum.Sanki dünyanın bütün yükü üzerimde.bırakıp gitsem çözülmicek kalsam da.Keşke dünya bi anda dursa.şu omzumda o kadar çok yük sorumluluk var ki :-( Hiç bi şeye odaklanamıyorum hayal kurmak bile istemiyorum artık.Eşime karşı büyük bi kızgınlık var şuan içimde.Geleceğimden kaygılıyım.Bilmiyorum :-( ağlıyorum bugün gün boyu
