- 13 Eylül 2018
- 1.742
- 2.728
- 133
- Konu Sahibi Maariftakvimi
- #1
Herkese iyi geceler evet vallahahi göze kulaga bu mevzu küçuk gelsede ben bu konuyu dert ettim kızlar insanlik için küçük benim için büyük bu mesele yıllardir canımı sıkıyor
Ya aslinda durup durduk yerde degil ama büyük çaplı bir zararları dokunmamskla beraber farkında olarak yada olmayarak hayatıma küçük caplı zarar veren insanlar var...
Yada bana hiçbir zarari olmamis ama dısardan çok poncik sevgi kelebeği gibi görünen insanlar var ama bana göre içten pazarlıkı hicte poncik olmadigini dusundugum ozellikle iki yüzlü olarak gördüğüm insanlar oluyor ve bunlardan nefret etmekle beraber acayip gıcık oluyorum...
Hani diyeceksiniz olabilir sevmeyebilirsin valla bende öyle diyorum evet onları sevmek zorunda degilim onlarda beni sevmek zorunda degil ama bu kadarla kalmıyor benim sevgisizligim o insanlarla yolda cafede is yerinde görünce icten ice sinir krizlerj geciriyorum onlarla ayni yoldan gecmeye bile tahammülüm yokken bi bakiyorum sosyal medyada taniyor olabilecegin kisiler arasinda çıkiyor o 5 saniyelik gormeye bile tahammulum olmuyor hepsi bir tarafa
O dedigim kisileri sevdigin arkadaslarimin yaninda gorunce yada sosyal medyada paylasilmis bir fotografta storyde Allahım sanki dunyanın sonu gelmis gibi ogun bütün gun midum düşük dolasiyorum.
Kimseyede bidsey diyemiyorum.
Evet ben bu durumun normal olmadiginin farkindayim ama elimden o insanlarla eskaza bile olsun aynı ortamda bulunmamaya cabalamak dışında birsey gelmiyor
Psikolojik destek al diye dusunecek arkadaslar olabilir ama inanin psikolojik destek icin buna gelinceye kadar gotmem gereken daha ciddi sıkintılarım car maalesef günumuz enflasyonunda gercek sorunlarim icin bile psikolojik destek alamiyorum.
O yüzden attım kendimi buraya aranızda benim gibi olan var mı ben bu sacma durumun ustesinden nasil gelebilirim bu duygularimi nasil yenebilirim
Ya aslinda durup durduk yerde degil ama büyük çaplı bir zararları dokunmamskla beraber farkında olarak yada olmayarak hayatıma küçük caplı zarar veren insanlar var...
Yada bana hiçbir zarari olmamis ama dısardan çok poncik sevgi kelebeği gibi görünen insanlar var ama bana göre içten pazarlıkı hicte poncik olmadigini dusundugum ozellikle iki yüzlü olarak gördüğüm insanlar oluyor ve bunlardan nefret etmekle beraber acayip gıcık oluyorum...
Hani diyeceksiniz olabilir sevmeyebilirsin valla bende öyle diyorum evet onları sevmek zorunda degilim onlarda beni sevmek zorunda degil ama bu kadarla kalmıyor benim sevgisizligim o insanlarla yolda cafede is yerinde görünce icten ice sinir krizlerj geciriyorum onlarla ayni yoldan gecmeye bile tahammülüm yokken bi bakiyorum sosyal medyada taniyor olabilecegin kisiler arasinda çıkiyor o 5 saniyelik gormeye bile tahammulum olmuyor hepsi bir tarafa
O dedigim kisileri sevdigin arkadaslarimin yaninda gorunce yada sosyal medyada paylasilmis bir fotografta storyde Allahım sanki dunyanın sonu gelmis gibi ogun bütün gun midum düşük dolasiyorum.
Kimseyede bidsey diyemiyorum.
Evet ben bu durumun normal olmadiginin farkindayim ama elimden o insanlarla eskaza bile olsun aynı ortamda bulunmamaya cabalamak dışında birsey gelmiyor
Psikolojik destek al diye dusunecek arkadaslar olabilir ama inanin psikolojik destek icin buna gelinceye kadar gotmem gereken daha ciddi sıkintılarım car maalesef günumuz enflasyonunda gercek sorunlarim icin bile psikolojik destek alamiyorum.
O yüzden attım kendimi buraya aranızda benim gibi olan var mı ben bu sacma durumun ustesinden nasil gelebilirim bu duygularimi nasil yenebilirim
normal normal gayet ama işte bize sıkıntı oluyor. Ben aklıma getirmemeye çalışıyorum bi uğraş buluyorum mutlaka
Bilemedim yani kendi hayatinizdaki yolunda gitmeyen şeylerden kaynakli sinir aktariminizi bu kişiler uzerine yoğunlaştiriyor olabilir misiniz?
Biraz duygularınızı törpülemeyi deneyin bence aksi halde hayat konforunuzu da bozuyorsunuz 
