Düşüncelerimi durduramıyorum.

Theteacher00 · 6 Aralık 2017

Neden ölmeyecek gibi yaşıyoruz?
Öleceğimiz kadar kesin bir şey yokken..
Neden kıymet bilmiyoruz?
Zamanın
Ailenin
Dostun
Sağlığın
Birliğin beraberliğin
Sevginin
Suyun
Nefes almanın..
Sayılamayacak sonsuz güzelliklerin kıymetini neden bilmiyoruz?
Kaybedince mi bileceğiz?
Dikkat edin çok geç olmasın.
Daha tam farkına varamamışken sahip olduklarının
Bir camide soğuk taşın üzerine uzanan sizin bedeniniz olmasın.. Dikkat edin..” işte benim en büyük derdim. İnsanların kendilerini mutsuz edişleri.. kendi kendilerini ateşe atışları“

Prensescann · 6 Aralık 2017

Hayat bu işte kapılıp gidiyoruz , ama herkes kendinden sorumlu sen başkalarını neden takıyrosun ki

Serenad5 · 6 Aralık 2017

Doyumsuzuz..hep kendimizin üstünde yaşantısı olanları görüp daha fazlasını istiyoruz sonsuz bi istek kaplamış yüreğimizi bu yüzden olan hiçbir şeyimizi beğenmiyoruz..

cayimin sekeri · 6 Aralık 2017

insanız ışte yok başka açıklaması.beşer şaşariz öldüm deriz yaşarız.bir daha yapmam der yaparız.unutmam der unuturuz herşeyi.acıları , mutlulukları..
öyle olmasa yaşamak çok daha zor olurdu galiba..

Theteacher00 · 6 Aralık 2017

Prensescann .!.:
Hayat bu işte kapılıp gidiyoruz , ama herkes kendinden sorumlu sen başkalarını neden takıyrosun ki

Bilmiyorum herkes kendinden mi sorumlu gerçekten. Bir yerde çocuklar açlıktan ölürken başka bir yerde bir kıtayı doyuracak servete sahip insanlar da sadece kendinden mi sorumlu. Bir hayvanın yanında bir hayvanı boğazlasan umrunda olmaz. Ama benim kalbim dayanmaz. Ben insanım. Beni ben yapan duygularım düşüncelerim. Duygularımı kaybedersem hayvandan ne farkım kalır.

ama bu düşüncelere daldıkça kalbimin üzerine tonlarca taş koyulmuşçasına bir baskı hissediyorum. Artık Sığmıyor aklıma “Neden “ soruları..

Kajmery34 · 6 Aralık 2017

Bir de buna guya GELISMEK diyoruz.. Siz ce gelisiyor muyuz ? Modern çağ getirisinden cok goturusu olan ama kimsenin bu goturuleri onemsemedigi bir dönem..

baharsonu · 6 Aralık 2017

Onlardan biri de benim.. o kadar artılarıma rağmen sağlığım işim yerinde olmasına rağmen mutsuzum mutsuzum mutsuzum. Biri geldi ruhumu ümidimi gülüşümü aldı götürdü. Gayet de olgun ve aklı başında bir insanım. En kızdığım anlayamadığım insan tipi oldum şimdi. Bunalımlı depresif bir kişilik. Evet ölecekmiş gibi ölmek için yaşıyorum. Doğru düzgün yemiyorum beslenmiyorum. Dua edemiyorum kendim için. Hayata tutunmuyorum hayat beni tutuyor. Keşke cesaretim olsa kurtalabilsem bütün bunlara bir son verebilsem.

Theteacher00 · 6 Aralık 2017

baharsonu .!.:
Onlardan biri de benim.. o kadar artılarıma rağmen sağlığım işim yerinde olmasına rağmen mutsuzum mutsuzum mutsuzum. Biri geldi ruhumu ümidimi gülüşümü aldı götürdü. Gayet de olgun ve aklı başında bir insanım. En kızdığım anlayamadığım insan tipi oldum şimdi. Bunalımlı depresif bir kişilik. Evet ölecekmiş gibi ölmek için yaşıyorum. Doğru düzgün yemiyorum beslenmiyorum. Dua edemiyorum kendim için. Hayata tutunmuyorum hayat beni tutuyor. Keşke cesaretim olsa kurtalabilsem bütün bunlara bir son verebilsem.

Şu düşüncelere sahip olmak bile bir artı bence.. kendine bunları itiraf edebilmen en büyük cesaret.. iste ve kurtul..

baharsonu · 6 Aralık 2017

Theteacher00 .!.:
Şu düşüncelere sahip olmak bile bir artı bence.. kendine bunları itiraf edebilmen en büyük cesaret.. iste ve kurtul..

Sorun tam da orda işte kurtulmayı istemiyorum :110:

acılarımı unutmak kendime ihanet gibi geliyor onu biraz daha özgür bırakmak gibi..

athena · 6 Aralık 2017

Theteacher00 .!.:
Neden ölmeyecek gibi yaşıyoruz?
Öleceğimiz kadar kesin bir şey yokken..
Neden kıymet bilmiyoruz?
Zamanın
Ailenin
Dostun
Sağlığın
Birliğin beraberliğin
Sevginin
Suyun
Nefes almanın..
Sayılamayacak sonsuz güzelliklerin kıymetini neden bilmiyoruz?
Kaybedince mi bileceğiz?
Dikkat edin çok geç olmasın.
Daha tam farkına varamamışken sahip olduklarının
Bir camide soğuk taşın üzerine uzanan sizin bedeniniz olmasın.. Dikkat edin..” işte benim en büyük derdim. İnsanların kendilerini mutsuz edişleri.. kendi kendilerini ateşe atışları“

Sizinkine benzer bir konu acmistim.
"Ah kimsenin vakti yok durup ince seyleri anlamaya" diye..
Olumlu tepkilerin yanimda olumsuz bi iki tepki de aldim.. Ama ragbet gormedi. Ve ben anladim ki, oyle bir cagdayiz ki insanlar robotlasti, robotlar insanlasti artik.. Duygular felc..

Düşüncelerimi durduramıyorum.

Ayrıntılı Düzenleme

Theteacher00

Popüler Üye

Prensescann

Popüler Üye

Serenad5

Canım oğlum..

cayimin sekeri

Popüler Üye

Theteacher00

Popüler Üye

Kajmery34

Arrivederci KK❤️

baharsonu

Aktif Üye

Theteacher00

Popüler Üye

baharsonu

Aktif Üye

athena

Goddess of Wisdom

Benzer Konular