• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

düşünmekten kafayı yiyeceğim..

birumutturyasamak

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
11 Ocak 2016
1.667
1.747
83
37
Evet paranoyak diyorlar bana. Paranoyagim evet. Nasıl olmayayim?
2011 de Kayseri de şeker bayramında 3 masum yavrunun sadece şeker toplamak için çaldığı kapıdan ölü çıkmaları. . O pisligin tecavüz edip oldurmesi. . Sonra cirpinmalarini unutamadim demesi. . Hala yaşıyor o pislik. . Hala nefes aliyor bi yerlerde.. ah imkanim olsa ellerimle bogsam..
O çocuklar yaşasaydı şimdi okula gidecekti.. tatile gidecekti.. olmadı. .
Sonra Adana da düğün evinde annesinin uyutup bıraktığı o yavrum. . Onun başına gelenler..
Hassas bir insanım. . İçimde yaşıyorum inanin bu acıları. . Taa içimde. . Şimdi de leyla. .
Ne olur sağ salim gel leyla.. ne olur..
Sende yakma beni..
Benimde bir kızım var. 16 aylık.
10 güne ise başlamak zorundayım.
Kızıma evde bakılıyor bakıcı eve geliyor ve kamera da var.. şimdilik güvende. .
Peki ya sonra ?
Bu çocuk büyüyecek kreşe gidecek.
Başkasının evine zaten ölsem vermem..
Bu olaylardan sonra..
Ya kreş servis şoförü bişey yaparsa ?
Yaptıktan sonra ne anlamı var ki benim o şoförü öldürmemin?
Kızımı nasıl koruyacağım ben. Mesele bu.. Bu dünya çok pis ve kötü bir dünya. .
Onun o masum guluslerini.. Bebeğimi nasıl koruyacağım..
Çalışan bir anne olarak bunu nasıl yapacağım.. sürekli yanında değilim maalesef. Buda bana ayrı bir vicdan azabı veriyor..
Memur olmasam istifa edebilirdim ama ona maddi olarak ta ilerde imkan sunmak istiyorum. .
Off düşüne düşüne kendimi yedim..
Allah im sen yardım et. O masum yavrulari koru izin verme ne olur..
 
suanda bende aynı durumdayım 3 yaşında kızım birde kardeşi var bu sene kreşe verelım dıyoruz anneanne bakıyor bızım eşimde bende hıc istemıyoruz. ne zmana kadar evde tutabılırız ıllakı okulu olacak çalışan anne olmak zor ama artık ev hanımlarınında işi zor parkta yolda heryerde 1sn ellerını bırakmamak lazım gozunu cevırdığın anda bısey olacak dıye yalnız dısarı çıkamaz olduk cok kotu
 
yalnız değilsiniz. bende aynı korkuları yaşıyorum ve beni çok pimpirikleniyorsun diye eleştiriyorlar. üstelik birde çocuk yoğun bakım servisinde çalışıyorum. buraya ne vakalar geliyor, kanım donuyor resmen. sonra istemsizce ya benim çocuğumunda başına gelirse diye evhamlanıyorum :(
 
Kameralar çokta engel değil yapılacaklara. 3 yaştan önce çocuklar anlatamıyor, farkedemiyor ve normalde de epeyce sabır zorluyor. Kendi çocuğun olmadıkça nasıl o kadar naz niyaza dayanılır da çocuk bakıcılığı yapılır bilmiyorum.

Bende annesi tarafından cinsel ve fiziksel istismara uğratılan çocuğu unutamıyorum. Annes oklavayla istismar ederek ince bağırsaklarını parçalamıştı çocuğun. Hala tramvadır benim için. Çok ağlamıştım, hiçbir şey yapamamakta çok yormuştu beni.

Çocukları kimseyle yalnız bırakmamak gerekiyor tamamen konuşana ve kendini savunana kadar. Sonrada gizlememeyi, bağırmayı, yardım istemeyi öğretmek gerekiyor. Çocukların her an yanında olamayız maalesef, kendilerini önce kendileri korumayı öğrenmek zorundalar.
 
Bende aynı korkuları yaşıyorum hele ki leylamız minik kızımızdan sonra iyice kötü oldum
halen arıyorlar her yerde bulamadılar :( rabbim kimseye böyle bir acı yaşatmasın..
tüm önlemler alınmalı hiç bir detay atlanmamalı
ben şahsen 4 yaşından önce kreşe felan göndermeyeceğim cesaret edemiyorm tamamen konuşana kadar kendini savunana kadar
henüz konuşamıyor derdini anlatamıyor, benm gözetimim altında bakılmasını istiyorum..
teyzem, kuzenlerim, halası sürekli yokluyor dededi babaannesi .. parka çıktıklarında teyzemide gönderiyorum
içim hiç rahat değil çalışan anne olmak çok ama çok zor allah yardımcımız olsun
 
Benim bu konuda psikolojimin bozuk olduğunu söylüyor eşim ona tanımadğım biri sevmek için yanğına bile dokunsa sinirlerim bozuluyor kızım 4 yaşında herşeyi anlatabilir ama çok duygusal dediğin gibi yaptıktan sonra öldürsen ne olur sanki onun dünyamı aydınlatan gülüşünü aldıktan sonra Rabbim yavrularımızı canavarlardan korusun...
 
Çalışmayan anneyim ama aynı endişelerdeyim.
Şimdilik evdeler.
Okula başladıklarında ne yapıcam,işte benim de derdim bu.
Mümkün olduğunca geç göndericem zaten.
Çocuklarımın benim yanımda olmamaları fikrine nasıl dayanıcam bilemiyorum.
Nasıl bir okul olacak, servis,öğretmenler,arkadaşlar, başka yabancılar vs vs türlü türlü düşünceler.
Biz elimizden gelen güvenliği sağlamalıyız.
Sonrası Allahın takdiri.
Allah kimseye evladı ile imtihan yazmasın,çok zor.
Şimdi aklım Leyla da.
Ve daha nice kayıp çocuk.....
Şu Leyla sağ bulunsa,bir mucize olsa da sağ olsa,kötü ellerde olmasa.
 
:KK43::KK43:
yalnız değilsiniz. bende aynı korkuları yaşıyorum ve beni çok pimpirikleniyorsun diye eleştiriyorlar. üstelik birde çocuk yoğun bakım servisinde çalışıyorum. buraya ne vakalar geliyor, kanım donuyor resmen. sonra istemsizce ya benim çocuğumunda başına gelirse diye evhamlanıyorum :KK43:


İlk atandığım yerde ben de öyleydim.. Ensest vakaların çokluğu, uyuşturucunun (daha doğrusu bonzai) yaşının ilkokula inmiş olması falan hayattan soğutmuştu resmen beni. Benim oğlumu babası dışında kimseyle yalnız bırakmaya gönlüm el vermiyor ama ben de çalışmak zorundayım, bakıcı arıyorum. Nasıl olacak bilmiyorum ya :KK43:
 
Evet paranoyak diyorlar bana. Paranoyagim evet. Nasıl olmayayim?
2011 de Kayseri de şeker bayramında 3 masum yavrunun sadece şeker toplamak için çaldığı kapıdan ölü çıkmaları. . O pisligin tecavüz edip oldurmesi. . Sonra cirpinmalarini unutamadim demesi. . Hala yaşıyor o pislik. . Hala nefes aliyor bi yerlerde.. ah imkanim olsa ellerimle bogsam..
O çocuklar yaşasaydı şimdi okula gidecekti.. tatile gidecekti.. olmadı. .
Sonra Adana da düğün evinde annesinin uyutup bıraktığı o yavrum. . Onun başına gelenler..
Hassas bir insanım. . İçimde yaşıyorum inanin bu acıları. . Taa içimde. . Şimdi de leyla. .
Ne olur sağ salim gel leyla.. ne olur..
Sende yakma beni..
Benimde bir kızım var. 16 aylık.
10 güne ise başlamak zorundayım.
Kızıma evde bakılıyor bakıcı eve geliyor ve kamera da var.. şimdilik güvende. .
Peki ya sonra ?
Bu çocuk büyüyecek kreşe gidecek.
Başkasının evine zaten ölsem vermem..
Bu olaylardan sonra..
Ya kreş servis şoförü bişey yaparsa ?
Yaptıktan sonra ne anlamı var ki benim o şoförü öldürmemin?
Kızımı nasıl koruyacağım ben. Mesele bu.. Bu dünya çok pis ve kötü bir dünya. .
Onun o masum guluslerini.. Bebeğimi nasıl koruyacağım..
Çalışan bir anne olarak bunu nasıl yapacağım.. sürekli yanında değilim maalesef. Buda bana ayrı bir vicdan azabı veriyor..
Memur olmasam istifa edebilirdim ama ona maddi olarak ta ilerde imkan sunmak istiyorum. .
Off düşüne düşüne kendimi yedim..
Allah im sen yardım et. O masum yavrulari koru izin verme ne olur..

Hepimiz tedbirleri alacağız, sonra önce Allah’a sonra birbirimize emanetler.
Çocuğunuzu korumak sizin tek başınıza yapabileceğiniz bir şey değil.
Ben çocuğumu iyi yetiştireceğim ki sizin benim çocuğumdan korumanıza gerek kalmasın.
Siz şüpheli gördüğünüz bir şey olduğunda bildireceksiniz ki, bir başkasının çocuğunu tehlikeye atmayın.
Önceden böyle değildim, şimdi parkta yalnız başına kadın/erkek birini görsem göz hapsine alıyorum.
Yada sokakta, parkta tek başına çocuk görsem, annesini arıyor gözlerim.
Bu kadar öğretmenimiz var, her bir çocuğu her gün görüyorlar, izleyecekler, içine kapanan var mı? Okulda sıkıştırılan var mı? Ellerinden geleni yapacaklar.
Çocuklara birbirlerini korumayı da öğreteceğiz.
Maalesef zaman böyle.
Maalesef paranoyak olmak durumundayız.
Ama tek başımıza altından kalkabileceğimiz bir şey değil.
Kimin ne olduğunu bilmesekte, iyi insanların da olduğuna inanıp birlikte yapacağız...
 
Benimde 2 tane yavrum var Allahım benimkileri bana herkesin yavrusunu anne babasına bağışlasın
Bende sizin gibiyim
Hep korumak Arkasında olmak istiyorum
Eşim kızıyor özgüveni düşük olacak diye ama ne yapabilirim
Bir damla gözyaşı için dünyaları yıkabilirim
 
Bu paranoyaklik hepimizde var ben artık dışarda bile büyüklerin yanında küçük çocuklari görünce bile goz hapisine alıyorum. Tanıdığı olup olmadığına kan getirene kadar ortamdan ayrılmıyorum.
 
Evliyim henüz cocugum yok ama bu durumlar beni de cok yakiyor :( belki size tuhaf gelebilir fakat cocuklarimiza gps taksak en azindan nerede olduklarini biliriz diye düsünmüyor degilim (cocukken en azindan). Insan kendi ailesine bile güvenemez oldu :(
 
:KK43::KK43:


İlk atandığım yerde ben de öyleydim.. Ensest vakaların çokluğu, uyuşturucunun (daha doğrusu bonzai) yaşının ilkokula inmiş olması falan hayattan soğutmuştu resmen beni. Benim oğlumu babası dışında kimseyle yalnız bırakmaya gönlüm el vermiyor ama ben de çalışmak zorundayım, bakıcı arıyorum. Nasıl olacak bilmiyorum ya :KK43:

Bu gidişle babalarıyla da yalnız bırakamayacak kadar piskolojimiz bozulacak gibi duruyor.Hergün başka bir vaka.
 
Kameralar çokta engel değil yapılacaklara. 3 yaştan önce çocuklar anlatamıyor, farkedemiyor ve normalde de epeyce sabır zorluyor. Kendi çocuğun olmadıkça nasıl o kadar naz niyaza dayanılır da çocuk bakıcılığı yapılır bilmiyorum.

Bende annesi tarafından cinsel ve fiziksel istismara uğratılan çocuğu unutamıyorum. Annes oklavayla istismar ederek ince bağırsaklarını parçalamıştı çocuğun. Hala tramvadır benim için. Çok ağlamıştım, hiçbir şey yapamamakta çok yormuştu beni.

Çocukları kimseyle yalnız bırakmamak gerekiyor tamamen konuşana ve kendini savunana kadar. Sonrada gizlememeyi, bağırmayı, yardım istemeyi öğretmek gerekiyor. Çocukların her an yanında olamayız maalesef, kendilerini önce kendileri korumayı öğrenmek zorundalar.
Ah o çocuğu ben hiç ama hiç unutamıyorum. Her aklıma geldikçe ağlıyorum. Bir de kadın ona bir şey yapmasın diye “annecim annecim” diye şirinlik yapıyordu yavrum. Bi de öz anne değil üvey anneydi o.
 
Ah o çocuğu ben hiç ama hiç unutamıyorum. Her aklıma geldikçe ağlıyorum. Bir de kadın ona bir şey yapmasın diye “annecim annecim” diye şirinlik yapıyordu yavrum. Bi de öz anne değil üvey anneydi o.
Ya neler var, delirmemek elde değil. Dün okudum Çin’de 4 yaşında bir kızın sırtı full izmarit. Kollarında kesikler var. Gözleri kapanmış mosmor ve şiş. Tuvalete kapatmış babası, çamaşırlarını yıkatıyor. Ellerini bir görsen, o kadar küçük ki. Dudağı o kadar düşmüş ki, o kadar mutsuz ki. İnsan onları görünce ben burada nasıl mutlu mesut yaşayabiliyorum diye sorguluyor kendini.
 
Ya neler var, delirmemek elde değil. Dün okudum Çin’de 4 yaşında bir kızın sırtı full izmarit. Kollarında kesikler var. Gözleri kapanmış mosmor ve şiş. Tuvalete kapatmış babası, çamaşırlarını yıkatıyor. Ellerini bir görsen, o kadar küçük ki. Dudağı o kadar düşmüş ki, o kadar mutsuz ki. İnsan onları görünce ben burada nasıl mutlu mesut yaşayabiliyorum diye sorguluyor kendini.
:KK42: Keşke hakeden anne baba olsa, keşke.
 
Allah butun yavrulari korusun. Masum onlar. Kotu cok bu dunyada. Insan nasil paranoyak olmasin.
 
:KK43::KK43:


İlk atandığım yerde ben de öyleydim.. Ensest vakaların çokluğu, uyuşturucunun (daha doğrusu bonzai) yaşının ilkokula inmiş olması falan hayattan soğutmuştu resmen beni. Benim oğlumu babası dışında kimseyle yalnız bırakmaya gönlüm el vermiyor ama ben de çalışmak zorundayım, bakıcı arıyorum. Nasıl olacak bilmiyorum ya :KK43:
ne kadarlık oğlunuz
 
Back
X